می‌خواستیم دید تازه‌ای نسبت به تئاتر عروسکی ایجاد کنیم
«تکه تیکه» یک نمایش عروسکی دانشجویی است که این روزها در تالار مولوی در حال اجراست.
ملیکا زارع یکی از نویسندگان و کارگردانان این اثر، در مورد شکل‌گیری ایده آن توضیح داد: ما از اتودهای کلاسی و کارهای پایان ترم واحدهای رشته‌ی‌مان به ایده اجرای این نمایش رسیدیم. من و مبینا کاظمی دانشجوی رشته‌ی نمایش عروسکی هستیم. فضای نمایش را به سمتی بردیم که دو دانشجوی تئاتر با یکدیگر برای اجرای نمایش با یکدیگر هم‌گروه شده‌اند. برای اجرای نمایش دچار چالش شده‌اند و علایق و سلایق‌شان با هم فرق دارد و در نهایت هدف مشترکی دارند که همان آماده کردن نمایش است.
زارع در مورد شخصیت‌های نمایش بیان کرد: مبینا عاشق خواندن و حفظ کردن نمایشنامه‌های ایرانی و خارجی است و ملیکا شخصیت پرجنب و جوش و همراه با شیطنتی دارد و دوست دارد تجربیات جدیدی را کسب کند. هر کدام ایده‌ی خودشان را در کار قبول دارند اما در نهایت سر تکنیک به توافق می‌رسند.
او در مورد طراحی عروسک‌ها و تکنیک‌های عروسکی گفت: با تحقیق در منابع و جستجو و پرسیدن از اساتیدمان به طراحی عروسک‌ها و تکنیک‌های عروسکی رسیدیم. می‌خواستیم دید تازه‌ای به نمایش عروسکی ایجاد کنیم و نمایش‌مان، معمولی نباشد، چون اکثر مردم تصور‌شان نسبت به کار عروسکی، آثاری مانند کلاه قرمزی است.
زارع خاطرنشان کرد: یکی از تکنیک‌های ما استفاده از قسمتی از بدن عروسک‌گردان مانند کف پا و کف دست برای تبدیل شدن به عروسک بود که اجزای چهره به آن اضافه می‌شود و کاراکتر شکل می‌گیرد و در ایران کمتر از این تکنیک استفاده شده است. برای ساخت عروسک به سراع متریال سختی نرفتیم و از وسایل ساده مانند پارچه و پلاستیک و از تکنیکی مانند پاپیه ماشه برای خلق عروسک‌ها استفاده کردیم.
وی درباره طراحی صحنه «تکه تیکه» توضیح داد: طراحی صحنه را نازنین یارویسی، یکی از هم‌رشته‌ای‌هایمان انجام داد. سعی کردیم صحنه را مینیمالیستی اجرا کنیم و از شلوغ کردن صحنه جلوگیری کنیم. اجزای صحنه نمایانگر برخی از شخصیت‌های معروف ادبیات کودک و نوجوان مانند شازده کوچولو است، مثلا دو حصار داریم که به داستان «تیستوی سبزانگشتی» اثر موریس دروئون و تنگ ماهی خالی داریم که به داستان «ماهی سیاه کوچولو» نوشته‌ی صمد بهرنگی گریز می‌زند.
زارع در پایان گفت: چون نمایش‌مان دانشجویی است و اولین اثری است که به اسم ما اجرا می‌شود، شب‌هایی هست که مخاطبی نداریم و به تبلیغ و حمایت نیاز داریم. مخاطبان وقتی نمایش را می‌بینند خوششان می‌آید و هدفمان این بود اثری که تا به حال مخاطب تجربه نکرده را تماشا کند و دیدش به نمایش عروسکی تغییر کند. تجربه جالبی بود چون همه دانشجو هستیم و برای تبلیغات هم چه برای پخش بروشور و چه تبلیغات مجازی خودمان دست به کار شدیم و از این نظر کار دشواری است و احساس می‌کنیم بهتر است تیم حرفه‌ای‌تری هم برای این بخش‌ها باید کنارمان باشد.
عکاس: یاسمن یوسفی راد