نقد فیلم Springsteen: Deliver Me From Nowhere

ترجمه اختصاصی سلام سینما – نگار رعنایی: فیلم «اسپرینگستین: مرا از ناکجا نجات بده» (Springsteen: Deliver Me From Nowhere) شباهت‌های زیادی با فیلم زندگی‌نامه‌ای باب دیلن «یک ناشناخته کامل» (A Complete Unkown) دارد. هر دو فیلم به جای روایت خطی از تولد تا حال حاضر، روی یک فصل مهم از زندگی موسیقیدان‌های بزرگ آمریکایی تمرکز می‌کنند. اگر دیلن در فیلمش به ترک موسیقی فولک سنتی و روی آوردن به الکتریک پرداخته بود، اسپرینگستین در این فیلم ریسک ثبت یک آلبوم فولک آکوستیک به نام «نبراسکا» را نشان می‌دهد؛ اثری تاریک و شخصی که پس از «ریور» راک او، اکنون یکی از بهترین آثارش محسوب می‌شود.

در حالی‌که فیلم «یک ناشناخته کامل» زندگی دیلن را در حاشیه هنر او قرار می‌دهد و به حفظ رمز و راز شخصیت او می‌پردازد، «مرا از ناکجا نجات بده» با بازی جرمی آلن وایت، سرشار از احساسات خام است. کارگردان اسکات کوپر به عمق درگیری‌های اسپرینگستین با افسردگی و رابطه پیچیده‌اش با پدرش می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه او در ۳۲ سالگی، در آستانه شهرت جهانی، همچنان با ریشه‌های کوچک‌ شهری خود در نیوجرسی دست و پنجه نرم می‌کند.

جرمی آلن وایت با ترکیبی از حساسیت و مردانگی که پیش‌تر در سریال «خرس» (The Bear) دیده بودیم، نقش اسپرینگستین را به‌خوبی اجرا کرده است؛ نقشی که کمتر بازیگری می‌توانست به این شکل واقعی و ملموس ارائه دهد. اجرای او، غمگین، گیج و سرگردان است و از تبدیل شدن به یک تقلید مصنوعی اجتناب می‌کند.

با این حال، آوازخوانی وایت، برخلاف دیلن، موفقیت‌آمیز نیست و نمی‌تواند به بلندی صدای بی‌نظیر اسپرینگستین در سی‌سالگی برسد. این تفاوت به‌ویژه در صحنه‌های استودیویی با حضور مدیر او، جان لانداو (جرمی استرانگ) و گروه E Street در ضبط «متولد آمریکا» محسوس است.

اما این نقص مانع تجربه فیلم نمی‌شود، چرا که «مرا از ناکجا نجات بده» فیلمی کنسرت‌محور نیست و بازیگری وایت جای خالی آن را پر می‌کند، به‌ویژه در صحنه‌هایی که او به‌تنهایی در اتاقش در کولتز نک، نیوجرسی، به یادداشت‌برداری مشغول است یا به لس‌آنجلس سفر می‌کند تا پدرش، داگلاس (استیون گراهام)، را از یک بار چینی خارج کند.

فیلم همچنین بخش‌هایی از کودکی اسپرینگستین در سال ۱۹۵۷ را به شکل سیاه و سفید روایت می‌کند و داستان کوتاه عاشقانه‌ای با فِی (اودسا یانگ)، خدمتکاری که ترکیبی از زنان زندگی واقعی اوست، ارائه می‌دهد. جرمی استرانگ، ستاره سریال «جانشینی» (Succession) ، نقش مدیر اسپرینگستین را با طنز و ظرافت اجرا کرده و صحنه‌های ضبط آلبوم «نبراسکا» را خاطره‌انگیز کرده است.

با وجود برخی جزئیات اغراق‌آمیز و صحنه‌های موسیقی متن بیش از حد احساسی، فیلم بیشتر به درون‌نگری و علاقه‌های اسپرینگستین امروز می‌پردازد و پیوندی ملموس با خاطرات او در کتاب خاطرات (Born to Run) و نمایش برادوی او برقرار می‌کند.