بوسه زن عنکبوتی؛ موزیکالی خیره‌کننده همراه با خوانندگی ضعیف جنیفر لوپز

آیا می‌شود از یک فیلم موزیکال لذت برد در حالی‌که از ترانه‌هایش بیزاری؟

فیلم «بوسه زن عنکبوتی» (Kiss of the Spider Woman) ثابت می‌کند پاسخ مثبت است — داستان قدرتمندش آن‌قدر کشش دارد که بتواند ضعف ترانه‌ها و اجرای بی‌رمق جنیفر لوپز را جبران کند.

لوپز در نقش یک ستاره سینما ظاهر می‌شود که الهام‌بخش زندانی آرژانتینی‌ای به نام مولینا است (با بازی چشمگیر توناتیو، بازیگر سریال Vida از شبکه Starz). لوپز در صحنه‌های رقص چشمگیر است، اما در آوازها نه شور دارد، نه عمق؛ و این کاستی بیش از هر چیز، محدودیت صوتی او را آشکار می‌کند.

فیلم به نویسندگی و کارگردانی بیل کاندن اقتباسی است از نمایش موزیکال برادوی برنده تونی، که خود برگرفته از رمان سال ۱۹۷۶ مانوئل پوئیگ است. نتیجه، فیلمی پرزرق‌وبرق با طراحی صحنه و رقص‌های درخشان است — اما با موسیقی‌ای که گاه تماشاگر را از فضای احساسی اثر بیرون می‌کشد.

در مرکز داستان، مولینا (توناتیو)، مردی همجنس‌گراست که با زندانی سیاسی‌ای به نام والنتین (با بازی دیگو لونا از سریال Andor) هم‌سلول است. آن دو برای فرار از واقعیت تلخ زندان، فیلمی خیالی را در ذهنشان بازسازی می‌کنند: اثری درجه‌دو از هالیوود با حضور ستاره محبوب مولینا، اینگرید لونا (لوپز)، در نقش سردبیر یک مجله مد و نیز زن افسانه‌ای‌ای به نام «زن عنکبوتی» که هر کس را ببوسد، نفرینش می‌کند.

در حالی که مولینا داستان فیلم را برای والنتین روایت می‌کند، کاندن این خیال را با رنگ‌های تند و سبک تکنیکالر زنده می‌سازد؛ بازی میان واقعیت خشن و رؤیای پرزرق‌وبرق، یکی از نقاط قوت فیلم است.

توناتیو در نقش مولینا حضوری عمیق و پرشور دارد — مردی حساس و باوقار که در تاریکی زندان، درخشش درونی‌اش خاموش نمی‌شود. او موفق می‌شود به شخصیتی که در نسخه ۱۹۸۵ فیلم (با بازی ویلیام هرت) به اسکار رسید، جان تازه‌ای بدهد.

والنتینِ دیگو لونا نیز شخصیتی واقعی و چندوجهی است: مردی با ذهنیت سنتی اما قلبی باز، که در کشاکش میان مفاهیم مردانگی و همدلی انسانی گرفتار است. رابطه میان او و مولینا تدریجاً به پیوندی عاطفی تبدیل می‌شود که محور اصلی فیلم را می‌سازد.

اما هر بار که موسیقی آغاز می‌شود، فیلم از نفس می‌افتد. صدای لوپز، که در ترانه‌های پاپ و تنظیم‌شده قابل قبول است، در فضای زنده و نمایشی این اثر، نازک و کم‌جان به گوش می‌رسد. آهنگ‌های جان کندر و فرد اب اغلب کلیشه‌ای‌اند و تنها توناتیو با صدای گرم و پرطنینش توان جان بخشیدن به آن‌ها را دارد — هرچند سهم او اندک است.

بااین‌حال، لوپز به‌عنوان بازیگر و رقصنده درخشان است. در صحنه‌هایی که «زن عنکبوتی» را با آمیزه‌ای از اغوا و پشیمانی بازی می‌کند، لحظاتی از درخشش واقعی پدیدار می‌شود. رقص‌های طراحی‌شده با الهام از *شیکاگو* و حرکات باب فاسی نیز از نقاط تماشایی فیلم‌اند.

از زمان «سلنا» (۱۹۹۷) تاکنون، هیچ‌کس در شهرت و کاریزمای سینمایی لوپز تردید نداشته است — اما در این فیلم، او در جای درست قرار نگرفته.
«بوسه زن عنکبوتی» اثری است زیبا و چشم‌نواز، اما وقتی ستاره‌اش لب به آواز می‌گشاید، جادوی فیلم فرو می‌ریزد.

Kiss of the Spider Woman
ژانر: موزیکال

کارگردان: بیل کاندن

بازیگران: توناتیو، دیگو لونا، جنیفر لوپز

درجه‌بندی سنی: R

مدت زمان: ۱۲۸ دقیقه

اکران: جمعه، ۱۰ اکتبر (۲۰۲۵) در سینماها