یورگوس لانتیموس درباره پایان شوکه‌کننده Bugonia می‌گوید
فیلم جدید یورگوس لانتیموس با عنوان (Bugonia)، اقتباسی از فیلم کره‌ای (Save the Green Plane) محصول ۲۰۰۳، بار دیگر امضای خاص این کارگردان را در ترکیب سورئالیسم، طنز سیاه و نقد اجتماعی به نمایش می‌گذارد. این فیلم با بازی اما استون در نقش «میشل فولر»، مدیرعامل قدرتمند یک شرکت داروسازی، و جسی پلمونز در نقش «تدی»، مردی که او را می‌رباید، داستانی عجیب و فلسفی درباره انسان، قدرت و نابودی روایت می‌کند.
*متن حاوی اسپویل*
در طول فیلم، تدی باور دارد که فولر بیگانه‌ای از سیاره‌ای دیگر است و با شکنجه و آزمایش‌های دردناک تلاش می‌کند او را به اعتراف وادارد. در پایان، فولر سرانجام اعتراف می‌کند که واقعاً بیگانه است و نژاد او از دوران دایناسورها روی زمین حضور داشته و حتی انسان‌ها را خلق کرده است، اما از عملکرد آن‌ها در طول تاریخ ناامید شده‌اند. او اعلام می‌کند زمان آن رسیده که نسل بشر را منقرض کند.
در صحنه نهایی، فولر پس از انفجار بمبی که تدی با خود حمل می‌کند، به سفینه‌اش بازمی‌گردد و در لحظه‌ای آرام و شاعرانه، با ترکاندن حبابی روی مدل زمین، کل بشریت را نابود می‌کند. تصاویر پایانی، مرگ انسان‌ها در موقعیت‌های روزمره را با نوعی آرامش تلخ به نمایش می‌گذارد.
با وجود این فضای ظاهراً تاریک، لانتیموس معتقد است که این پایان، در اصل «امیدبخش» است. او در گفت‌وگو با Business Insider*توضیح داد:
«می‌خواستم پایان فیلم پر سر و صدا و انفجاری نباشد، بلکه احساسات و تفکر را برانگیزد. با وجود غم آن لحظات، فکر می‌کنم پایان، فرصتی برای امید و آغاز دوباره فراهم می‌کند.»
به گفته او، برخی تماشاگران ابتدا پایان را تراژیک دانسته‌اند، اما پس از تماشای صحنه‌های آخر، نگاهشان تغییر کرده و آن را «نشانه‌ای از امکان رستگاری» تعبیر کرده‌اند.
فیلم (Bugonia) هم‌اکنون در سینماها در حال اکران است و همچون آثار پیشین لانتیموس، بحث‌های فراوانی درباره معنا، انسانیت و مرز میان امید و نابودی برانگیخته است.