یک بازیگر جنگ ستارگان به کماعتباری بازیگران موشنکَپ اشاره میکند

سم ویتور که از سال ۲۰۱۱ در پروژههای متعدد (Star Wars) حضور داشته و نقش (The Son) و همچنین دارث مول را در انیمیشنهای (Clone Wars) و (Solo: A Star Wars Story) ایفا کرده است، اخیراً در شبکه X (توییتر سابق) به ثبت شدن برخی نقشهایش تنها بهعنوان «صداگذار» اعتراض کرد. او تأکید کرد که بسیاری از این نقشها نه صرفاً صداپیشگی، بلکه شامل حرکات فیزیکی و موشنکَپ هستند که عملکرد بدنی و هنری کامل او را در بر میگیرند.
این انتقاد در واکنش به مقالهای در ورایتی مطرح شد که درباره تکنیک موشنکَپ در فیلمهای (Avatar) جیمز کامرون نوشته بود. زوئی سالدانا، که نقش نیتیری را در این فیلمها با موشنکَپ ایفا کرده، نیز پیشتر اعلام کرده بود که این روش بازیگری «قدرتمندترین شکل بازیگری» است و مستند مستقلی برای توضیح جزئیات آن باید ساخته شود.
موشنکَپ شامل پوشیدن لباسهای ویژه و حرکت در محیطی با دوربینهای مخصوص صورت است که نقاطی از چهره بازیگر را ضبط کرده و به انیمیشن دیجیتال منتقل میکند. ویتور میگوید: «آزاردهنده است که در IMDb نقشی را که با دیگر بازیگران روی صحنه اجرا کردهام، تنها بهعنوان صداپیشه ثبت میکنند.»
سالدانا خاطرنشان میکند که این کماعتباری باعث کاهش ارزش تلاشهای بازیگران میشود: «عادتهای قدیمی سخت از بین میروند و وقتی با نهادهای قدیمی مواجه میشوید، تغییر دشوار است. وقتی ۱۲۰ درصد خودتان را در کاری میگذارید و نادیده گرفته میشوید، احساس کماهمیت بودن میکنید.»
با وجود پیشرفتهای فناوری و پیچیدگی نقشهای موشنکَپ، این نوع بازیگری هنوز توسط آکادمیها و جوایز سینمایی جدی گرفته نمیشود. حتی اندی سِرسِیس، با عملکرد درخشان خود در (Dawn of the Planet of the Apes)، از جوایز معتبر محروم ماند، زیرا شخصیت او یک میمون انیمیشنی بود.
ویتور و سالدانا خواستار بازشناسی واقعی این نوع بازیگری و ارزش قائل شدن برای تلاش فیزیکی و هنری بازیگران موشنکَپ هستند.