چگونه سوپرمن کریستوفر ریو پرواز کرد و تنها فیلم مرد فولادی شد که اسکار گرفت
منتقد هالیوود ریپورتر، ران پنینگتون در نقد خود از فیلم «سوپرمن» (Superman) (1978) نوشت: "جلوه‌های ویژه فوق‌العاده‌اند و شعار تبلیغاتی فیلم که می‌گوید باور می‌کنید یک مرد می‌تواند پرواز کند، چندان هم اغراق‌آمیز نیست." همین جلوه‌ها باعث شد تیم جلوه‌های ویژه شامل لز بویی، کالین چیلوِرز، دنیس کوپ، روی فیلد، دریک مدینگز و زوران پریسیچ در سال ۱۹۷۹ جایزه ویژه اسکار را دریافت کنند؛ تنها اسکاری که تاکنون به یک فیلم سوپرمن تعلق‌گرفته است.
برای تحقق این جلوه‌ها، تکنیک‌های متعددی به کار گرفته شد و برخی حتی از نو ابداع شدند. پرواز کریستوفر ریو با جرثقیل و مهارهای مخفی در لباسش شروع می‌شد. در ادامه، او در مقابل پرده‌های آبی قرار می‌گرفت و تصویرش با چاپ نوری روی پس‌زمینه‌ها قرار می‌گرفت. اما رنگ لباس آبی سوپرمن باید به فیروزه‌ای متمایل می‌شد تا با پرده اشتباه گرفته نشود.
یکی از نوآوری‌های کلیدی، سیستم پیش‌نمایش جلویی دینامیک بود که پریسیچ طراحی کرده بود. با هماهنگ‌سازی زوم دوربین و پروژکتور، حس واقعی پرواز به تماشاگر منتقل می‌شد.
برای علاقه‌مندان، مستند «جادوی پشت شنل» (The Magic Behind the Cape) که در یوتیوب نیز موجود است، نگاهی جامع به این تکنیک‌ها دارد.