چرا نسخه ادگار رایت از Ant-Man بزرگ‌ترین فرصت از دست رفته مارول است؟
دنیای سینمایی مارول نزدیک به دو دهه است که در اوج است و همه چیز از فیلم «آیرون من» ۲۰۰۸ آغاز شد. با بازی رابرت داونی جونیور در نقش تونی استارک و کارگردانی جان فاورو، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد این مجموعه به امپراتوری‌ای بدل شود که بیش از ۳۰ میلیارد دلار در گیشه جهانی درآمد داشته باشد و مارول استودیو به ساخت نزدیک به ۴۰ فیلم برسد.
با این حال، تابستان ۲۰۱۵ لحظه‌ای ویژه بود که مارول به اوج محبوبیت در میان مخاطبان عام رسید؛ وقتی فیلم «مرد مورچه‌ای» به کارگردانی پیتون رید اکران شد. این فیلم با بودجه ۱۳۰ میلیون دلار توانست ۵۱۹ میلیون دلار فروش جهانی داشته باشد و پل راد را به یک ستاره جهانی تبدیل کند.
بیشتر بخوانید:
ادگار رایت در آستانه کارگردانی بازسازی The Black Hole دیزنی
با این حال، یکی از نکات جنجالی این پروژه، جدایی ادگار رایت، کارگردان خلاق و محبوبی بود که پیش از آن آثار کالت مانند «شان آف د دد» و «هات فاز» را ساخته بود و سال‌ها روی نسخه خودش از «آنت‌من» کار کرده بود، اما این نسخه هیچ‌گاه به مرحله ساخت نرسید.
پس از سال‌ها انتظار، در آستانه شروع فیلمبرداری، رایت و مارول به خاطر «اختلافات خلاقانه» از هم جدا شدند. مارول در نهایت پیتون رید را به عنوان کارگردان انتخاب کرد، کسی که پیش‌تر فیلم‌هایی مانند «بینگ ایت آن» را ساخته بود و به نظر می‌رسید گزینه‌ای مطمئن و آماده باشد.
فیلم پیتون رید موفق بود، اما هنوز این سوال باقی است که نسخه رایت چه می‌توانست باشد؟ آیا مارول از ریسک کردن هراس داشت؟ آیا بهتر نبود به کارگردانی که یکی از بهترین فیلم‌های زامبی‌محور را ساخته بود فرصت داده شود؟
به نظر می‌رسد مارول ترجیح داد رویکردی محافظه‌کارانه داشته باشد، حتی اگر این به معنای کنار گذاشتن یکی از خلاق‌ترین و مشتاق‌ترین کارگردانان باشد.
با توجه به شکست‌های اخیر مارول در جذب مخاطب با فیلم‌هایی مثل «اترنالز»، «بلک ویدو»، «کوانتومانیا» و دیگران، به نظر می‌رسد تصمیم ۱۰ سال پیش و عدم اعتماد کامل به دیدگاه خلاقانه رایت، هنوز تاثیرگذار است.
امید است مارول در آینده به فیلم‌های خلاقانه‌تر و کارگردان‌محور بیشتر اعتماد کند تا مسیر تازه‌ای را برای خود باز کند.
منبع: slashfilm