تیزر فیلم بی داد سهیل بیرقی چه اطلاعاتی در مورد این فیلم به ما می‌دهد؟ + تصاویر تازه
آیا «بیداد» فیلمی صرفا در مورد آوازخوانی زنان در ایران است؟ آیا ممکن است فیلم تازه سهیل بیرقی از برخی از دام‌هایی جسته باشد که گریبانگیر بسیاری از فیلم‌های زیرزمینی سینمای ایران در سال‌های اخیر شده‌اند؟ آیا این یکی از صریح‌ترین فیلم‌های زیرزمینی سینمای ایران است؟ در ادامه سراغ برخی از ایده‌ها و حدس‌هایی رفته‌ایم که با دیدن تیزر فیلم «بیداد» به کارگردانی سهیل بیرقی به ذهن ما می‌رسد.
بیشتر بخوانید:
همه چیز در مورد فیلم بیداد سهیل بیرقی با بازی امیر جدیدی
تاریخ اولین نمایش فیلم بی داد سهیل بیرقی با بازی امیر جدیدی مشخص شد
- روابط بین انسان‌ها طبیعی‌تر از نمونه‌های قبل به‌نظر می‌رسد
محدودیت‌های دست‌وپاگیر مقررات سینمایی باعث شده بود تا حتی بسیاری از فیلم‌هایی هم که خارج از مجاری رسمی تولید فیلم در ایران ساخته می‌شدند در ترسیم روابط روزمره انسانی چندان موفق عمل نکنند به‌طوری که ارتباط میان آدم‌ها (چه از نظر رفتار و چه نحوه دیالوگ‌نویسی) یا کماکان همراه با پرده‌پوشی باشد یا غیرطبیعی و همراه با ذوق‌زدگی به‌نظر برسد. از تیزر «بیداد» چنین برمی‌آید که در این فیلم کمتر با چنین ویژگی‌هایی روبه‌روییم.
- بیداد می‌تواند جنبه استعاری مهمی داشته باشد
آن‌طور که اعلام شده است (و در تیزر منتشرشده هم مشخص است) «بیداد» در مورد خواننده زن جوانی به اسم ستی (سروین ضابطیان) است که در اعتراض به محدودیت‌های خوانندگی برای زنان رو به آوازخوانی خیابانی می‌آورد و این اقدام میان جوانان محبوب می‌شود. جدا از آن، برخی از جملات بیان‌شده در تیزر فیلم نشان می‌دهند که شاید بتوان فیلم را در بافتی گسترده‌تر بررسی کرد. دیالوگ‌هایی مثل «من فقط می‌دونم که صدای زن باید زیر صدای مرد باشه»، «صدای من بین صدای اون همه آدم اصلا شنیده نمی‌شه» یا «من می‌خوام تنهایی بخونم. همین. فقط همین.» نشان می‌دهند که زیرمتن «بیداد» می‌تواند، جدا از لایه رویی اثر، در مورد مشکلات زنان برای پیدا کردن «صدای» شخصی خود در دل جامعه‌ای مردسالار هم باشد.
- نماهای خارجی بیداد کنجکاوی‌برانگیزند
سختی‌های فیلمبرداری فیلم‌های زیرزمینی باعث می‌شود تا بخش مهمی از داستان این فیلم‌ها یا در محدوده خانه و فضاهای بسته روایت شود یا در محیط‌هایی خلوت و در زمان‌هایی مثل نیمه‌شب که احتمالا می‌توان با سادگی بیشتری فرآیند فیلمبرداری را انجام داد. با این وجود، حداقل تا حدی که از تیزر فیلم می‌توان دریافت، «بیداد» خالی از نماهای خارجی نیست. هر چند بخشی از این نماها کماکان دارند در شب یا در محیط‌های دنج خارجی می‌گذرند اما نماهای دیگری (از جمله برخی از نماهای پر سر و صدایی که ممکن است جلب توجه کنند) در روز یا در جمع فیلمبرداری شده‌اند. همین ویژگی می‌تواند کنجکاوی بیشتری را در مورد تصویری ایجاد کند که بیرقی در تازه‌ترین ساخته‌اش از جامعه بیرونی ایران نشان داده است.
- فیلم از محدوده آوازخوانی زنان فراتر می‌رود
به نکته شماره 2 برگردیم: این‌که «بیداد» می‌تواند مشکلات عمومی‌تری از آوازخوانی زنان را نشان دهد. حضور کوتاه لیلی رشیدی در تیزر «بیداد» یکی دیگر از ویژگی‌های تامل‌برانگیز آن است. آن‌چه از این حضور کوتاه می‌توان فهمید زنی است که با مشکل نوشیدن بی‌رویه نوشیدنی‌های الکلی مواجه است و در تلاش برای غلبه بر این ضعف است. کاراکتر رشیدی در این فیلم شاید نشان‌دهنده جنبه‌ای دیگر از مشکلاتی باشد که زنان با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
در مجموع، تیزر «بیداد» نشان می‌دهد که این فیلم ممکن است یکی از صریح‌ترین محصولات سال‌های اخیر سینمای ایران باشد. از سوی دیگر، در سال‌های اخیر نمونه‌های پرزرق‌وبرق اما توخالی هم در این حوزه کم نبوده‌اند. «بیداد» کدام است: یک فیلم جسورانه و پرمغز یا صرفا یک محصول پرزرق‌وبرق؟ با یک تیزر نمی‌توان به نتیجه قطعی در مورد «بیداد» رسید. برای رسیدن به نتیجه‌ای دقیق‌تر باید لااقل تا زمان انتشار اولین واکنش‌ها پس از نمایش این فیلم در جشنواره کارلووی واری منتظر ماند.
«بیداد» با بازی سروین ضابطیان، امیر جدیدی و لیلی رشیدی قرار است روز 18 تیر 1404 در کارلووی‌واری به نمایش درآید.
