خون شد، بازگشت مسعود كيميايى به جهان و سينماى مطلوب اش است. فيلمى ضعيف كه خيلى جلوتر از آثار غير قابل ديدن اخير فيلمساز قرار مى گيرد. فيلم در بخش فنى و  تدوين پر اشكال است و فيلمنامه اگرچه سوژه ى قابل قبولى دارد امّا آشفته  و سرسرى نگارش شده است. امّا چه چيز باعث مى شود كه از فيلم حاضر متنفر نباشم؟! شناخت كيميايى از زاغه و توده هاست كه گاهى فيلم را از سقوط آزاد نجات مى دهد. فيلمساز لوكيشن مى شناسد و جاى دوربين و ميزانسن اغلب خوب است. فضا مى سازد و تعليق و تنش ايجاد مى كند.  "خون شد"، قهرمان دارد، قهرمانى كه تيزى اش آخته براى انتقام است. فضلى، پسر خانواده از ناكجا بازگشته و هدفش جمع كردن دوباره ى تمام اعضاى خانواده دور هم ديگر است. خانه ى پدرى تصرف شده، يكى از خواهران تن فروشى مى كند، برادر در تيمارستان است و... . "خون شد" اگرچه در مجموع فيلم ضعيفى است امّا به خاطر بازى بسيار خوب سعيد آقاخانى، فيلمبردارى عليرضا زرين دست و تا حدى كارگردانى كيميايى، حداقل فيلم قابل احترامى براى صاحب قلم است.