فیلم شعله ور حمید نعمت اللّه فیلم خوبی بود اما فیلم فاخری نبود. به دلیل وجود فیلم های خوبی مانند بوتیک، بی پولی و... انتظار از حمید نعمت اللّه بسیار بالاست و شعله ور فیلمی نیست که این انتظارات را برآورده کند.

بزرگ ترین مشکل فیلم از جهت فیلمنامه است. فیلمنامه ریتم بسیار کندی دارد و در طول فیلم بارها انسجام خود را از دست می دهد. ریتم ناکوک و آهسته فیلم مخاطب را خسته می کند و میل و رغبت مخاطب را برای باعلاقه دنبال کردن فیلم از بین می برد.

در پرده نخست فیلم ما با فرید آشنا می شویم که مردی میانسال است که در زندگی با بحران های زیادی رو به رو است. در پرده میانی فیلم ما شاهد سفر فرید و رخداد های مربوط به سفرش خواهیم بود. در پرده میانی، داستان فیلم بسیار کند پیش می رود و در ذهن مخاطب دلیلی برای دنبال کردن فیلم به وجود نمی آید چراکه مخاطب انتظار چیزی، در دقایق پیش روی فیلم را نمی‌کشد. البته نعمت اللّه با بهره گیری از اقلیم سیستان و بلوچستان اندکی جذابیت به پرده میانی فیلمش افزوده است. اما در پرده پایانی نیز وضعیت بهتر از قبل نیست و مخاطب در پرده پایانی به مفهوم و نتیجه خاصی دست پیدا نمی کند.

کاراکتر اصلی فیلم، فرید با بازی درخشان امین حیایی است. امین حیایی در شعله ور آنقدر درخشان است که می تواند یکی از مدعیان سرسخت نامزدی سیمرغ بلورین باشد. سایر بازیگران فیلم از جمله دارا حیایی، مژگان صابری و زهرا خوشکام هم بازی های قابل قبولی را ارائه داده اند، نشان دهنده این است که کارگردانی فیلم نیز مناسب است.

از نکات مثبت شعله ور می توان به فیلمبرداری مناسب اشاره کرد چراکه بهره گیری از نماهای ناب و بکر استان سیستان و بلوچستان به فیلم کمک می کند تا از آثار شایسته جشنواره امسال از لحاظ تصویری باشد.

در پایان، فیلم روایت کند و خط داستانی خالی از جذابیت دارد اما داستانی تازه و غیر تکراری دارد و اگر با تدوین مجدد از زمان طولانی و خسته کننده فیلم مقداری کاسته شود، شعله ور قابل تحمل خواهد بود. البته از نظر من رگ خواب نسبت به شعله ور به مراتب فیلم قوی تری در کارنامه نعمت اللّه محسوب می گردد.