پایان گیج کننده فصل دوم سریال محبوب آخرین بازمانده از ما؛ تصویری آشفته و درهم‌تنیده از مرگ و گناه
فصل دوم سریال The Last of Us به پایان رسید؛ سریالی که درست مثل بازی‌ای که از آن اقتباس شده، هرگز وعده آرامش نمی‌دهد. اپیزود پایانی با نام Convergence نه تنها از تیره‌ترین گرایش‌های داستانی خود عقب نمی‌نشیند، بلکه آن‌ها را به اوج می‌برد و به‌جای پایان‌بندی کلاسیک، تصویری تلخ و در‌هم‌پیچیده از تروما، مرگ و عذاب وجدان ارائه می‌دهد. این قسمت، به‌جای برآورده کردن انتظار بینندگانی که چشم‌به‌راه گره‌گشایی در پایان فصل بودند، عمداً و با دقتی طراحی‌شده خلاف جهت حرکت می‌کند و قواعد معمول پایان فصل‌ها را به چالش می‌کشد. اما برای کسانی که با منطق اخلاقی مبهم و تاریک این روایت خو گرفته‌اند، این شاید صادقانه‌ترین و بی‌پرده‌ترین قسمت کل فصل باشد.
داستان و جهان پساآخرالزمانی
داستان سریال The Last of Us در آینده‌ای پسا-آخرالزمانی روایت می‌شود؛ زمانی که نوعی قارچ جهش‌یافته به نام «کوردیسپس» (Cordyceps) انسان‌ها را به موجوداتی خشن، بی‌رحم و زامبی‌مانند تبدیل کرده و باعث فروپاشی کامل تمدن بشری شده است. بازماندگان در مناطق قرنطینه‌شده زندگی می‌کنند و جامعه‌ای شکننده و محدود شکل گرفته است.
شخصیت‌های اصلی و رابطه‌ی جوئل و الی
در مرکز روایت، جوئل (Joel) قرار دارد؛ مردی تلخ، سرد و زخم‌خورده از گذشته، که مأموریت پیدا می‌کند دختر نوجوانی به نام الی (Ellie) را ـ که به شکلی معجزه‌آسا در برابر عفونت مقاوم است ـ به گروهی به نام «فایرفلایز» برساند. رابطه میان جوئل و الی، به‌تدریج عمق می‌گیرد و به ستون اصلی روایت تبدیل می‌شود.
یکی از نقاط قوت سریال، بازی‌های چشمگیر بازیگران آن است. پدرو پاسکال در نقش جوئل و بلا رمزی در نقش الی عملکردی درخشان دارند و شیمی میان این دو شخصیت، بار احساسی داستان را به‌خوبی منتقل می‌کند. بازیگران نقش‌های مکمل از جمله آنا تورو، گابریل لونا، نیک آفرمن و دیگران نیز حضوری قابل‌توجه دارند و به غنای جهان داستان کمک کرده‌اند.
مرگ شوکه‌کننده جوئل و تأثیر آن
یکی از برجسته‌ترین لحظات فصل دوم، مرگ غیرمنتظره‌ی جوئل (با بازی پدرو پاسکال) در همان قسمت نخست است. این اتفاق شوکه‌کننده نه‌تنها روند کلی داستان را به شکل قابل‌توجهی تغییر می‌دهد، بلکه محرکی قدرتمند برای آغاز سفری تلخ، سرشار از خشم و سوگ در زندگی الی (با بازی بلا رمزی) می‌شود. این تصمیم روایی جسورانه، واکنش‌های متفاوتی در میان تماشاگران برانگیخت؛ برخی آن را ادای احترامی وفادارانه به بازی اصلی دانستند، در حالی که عده‌ای معتقد بودند حذف زودهنگام جوئل، بخشی از جذابیت و هویت سریال را از بین برده است.
رابطه الی و دینا و عمق بخشی به شخصیت‌ها
در فصل دوم، رابطه‌ی میان الی و دینا (با بازی ایزابلا مرسد) با عمق و دقت بیشتری روایت می‌شود. دینا در دل فضای تیره‌وتار دنیای پساآخرالزمانی، همچون پرتوی امید و گرما ظاهر می‌شود و بازی درخشان مرسد، لایه‌ای از انسانیت و لطافت به داستان می‌افزاید. این ارتباط نه‌تنها به شکل‌گیری و بلوغ شخصیت الی کمک می‌کند، بلکه بستری برای پرداختن به مفاهیم عمیق‌تری چون هویت، عشق و پایداری احساسات در دل بحران فراهم می‌سازد.
معرفی ابی و تغییر زاویه دید
معرفی شخصیت ابی (با بازی کیتلین دیور) به‌عنوان یکی از محورهای اصلی داستان، از تصمیم‌های جسورانه فصل دوم به شمار می‌رود. روایت این فصل با تمرکز بر نگاه و تجربه‌ی ابی، تلاش می‌کند تا مخاطب را با انگیزه‌ها و درونیات او همراه کند. این جابه‌جایی در زاویه دید، هرچند برای برخی بینندگان کمی سردرگم‌کننده بود، اما در نهایت موجب گسترش لایه‌های روایی و طرح پرسش‌هایی درباره ماهیت نسبیِ خیر و شر می‌شود.
ساختار روایت و پایان‌بندی قسمت آخر
از نظر ساختار روایی، قسمت پایانی فصل دوم سریال The Last of Us بیشتر شبیه به نیمه‌ی نخست یک قوس داستانی کامل است؛ چراکه بدون روایت کامل از زاویه دید ابی، آن حس تقارن احساسی که در نسخه‌ی بازی وجود داشت، در سریال بازسازی نمی‌شود. اگر این قسمت را به‌صورت مستقل در نظر بگیریم، ممکن است برای برخی بینندگان حس نارضایتی به همراه داشته باشد. اما در قالب یک بخش از داستانی بزرگ‌تر، سرشار از لحظات تأثیرگذار و احساسی است.
این قسمت که با عنوان «Convergence» پخش شد، با یک پایان‌بندی تعلیق‌آمیز به اتمام می‌رسد: ابی اسلحه‌ای را به سمت الی نشانه می‌گیرد و صدای شلیک شنیده می‌شود. این کلیف‌هنگر، واکنش‌های متفاوتی به دنبال داشت؛ برخی آن را پایانی پرتنش و هوشمندانه دانستند، در حالی که گروهی دیگر احساس کردند داستان بدون جمع‌بندی رها شده است.
واکنش منتقدان و مخاطبان
فصل دوم موفق شد نظر منتقدان را تا حد زیادی جلب کند؛ با امتیاز ۹۳٪ در Rotten Tomatoes و نمره ۸۱ از ۱۰۰ در Metacritic، تحسین گسترده‌ای برای بازی‌های قدرتمند، کارگردانی دقیق و طراحی چشمگیر صحنه‌های اکشن به‌دست آورد. با این حال، برخی بینندگان به تغییراتی نسبت به بازی اصلی و کم‌رنگ شدن رابطه جوئل و الی انتقاد داشتند. همچنین، افت ۵۵ درصدی تعداد بینندگان قسمت آخر نسبت به فصل اول، چالشی مهم در جذب و نگه‌داشت مخاطبان برای سازندگان ایجاد کرده است.