راز موفقیت آخرین فصل Seinfeld: وقتی واقعیت دیگر مهم نبود
سریال کمدی محبوب «ساینفلد» در فصل نهایی‌اش، مسیر متفاوتی را در روایت داستان‌ها انتخاب کرد؛ مسیری که در آن باورپذیری داستان به کلی کنار گذاشته شد و صحنه‌ها و اتفاقات عجیب و غریب بیش از پیش به چشم می‌خورد. جری ساینفلد، خالق و بازیگر اصلی سریال، در یک ویژه‌برنامه توضیح داد که این فصل‌ها با شعاری به نام «باورپذیری را رها کن» ساخته شدند و به سازندگان اجازه داده شد تا هرچه دلشان خواست انجام دهند.
یکی از نمونه‌های بارز این رویکرد، اپیزود معروف «اصلاح با کره» در فصل نهم است که کرمر (با بازی مایکل ریچاردز) به جای استفاده از ژل اصلاح، با کره بدنش را اصلاح می‌کند. این کار به شکل طنزآمیزی باعث شد پوست کرمر به رنگ طلایی و سوخته در آید و در صحنه‌ای دیگر، نیومن (شخصیتی دیگر در سریال) دچار توهم شده و سر کرمر را روی بدن یک بوقلمون می‌بیند. این صحنه برای یک سریال کمدی کاملاً grounded و واقعی مانند «ساینفلد»، استفاده از افکت ویژه پیشرفته‌ای بود که سر بازیگر را روی بدن بوقلمون کامپوزیت کردند.
در این دوره، بازیگران سریال درآمد بسیار بالایی داشتند؛ جری ساینفلد به تنهایی حدود یک میلیون دلار برای هر قسمت دریافت می‌کرد و سایر بازیگران اصلی هم حدود 600 هزار دلار برای هر قسمت می‌گرفتند. این شرایط باعث شد سازندگان و بازیگران اجازه دهند تا خلاقیت و جسارت بیشتری به خرج دهند و داستان‌ها روزبه‌روز عجیب‌تر و خارج از چارچوب واقعیت شوند.
نکته جالب این است که خود جری ساینفلد در پاسخ به انتقاداتی که درباره عجیب شدن داستان‌ها مطرح می‌شد، به یک اپیزود از فصل پنجم اشاره می‌کند؛ جایی که جورج (با بازی جیسون الکساندر) دروغ می‌گوید که متخصص زیست‌شناسی دریایی است و در نهایت مجبور می‌شود نهنگی را نجات دهد که توپ گلفی در سوراخ دماغش گیر کرده بود، توپ‌هایی که کرمر به داخل آب زده بود. این اتفاق که به نظر غیرواقعی می‌رسید، مبنایی شد برای او که بگوید: «اگر این عجیب نیست، پس هیچ داستانی نباید رد شود.»
جری ساینفلد در توضیح این رویکرد می‌گوید: «وقتی شما می‌توانید داستان‌هایی درباره نهنگ و توپ گلف داشته باشید، دیگر هیچ محدودیتی برای روایت وجود ندارد.» این فلسفه باعث شد فصل نهایی «ساینفلد» متفاوت، جسورانه و به نوعی جنون‌آمیز شود.
در نهایت، سازندگان با کنار گذاشتن واقع‌گرایی، آزادی خلاقانه بیشتری یافته و موفق شدند تا جایگاهی فراتر از یک سریال کمدی معمولی کسب کنند؛ جایگاهی که هنوز هم مورد توجه و تحلیل منتقدان و علاقه‌مندان به تلویزیون است.
منبع: slashfilm