«کرونا به نفع چه کسانی تمام می شود؟»

 درفیلم کندی اثر الیور استون با بازیگری کوین کاستنر(بازیگراصلی و کارگردان فیلم رقصنده با گرگ ها)  دیالوگی هست：هروقت اتفاقی افتاد نگاه کن که به سود چه کسی تمام می شود؛ان گاه می توانی نقشه را حدس بزنی. این دیالوگ راهنمای خوبی است برای پرداختن به  اقتصادسیاسی امروز کرونا در جهان.
در زمان هربحرانی روشن است که کشور غنی و قوی تر اندکی ضعیف می شود ولی وجود ضعیف و فقیر تا حد بقا و نیستی زیر آب می رود،به طوری که بیش از پیش ضعیف برای ماندن وابسته تر قوی می شود. بدین ترتیب دولت ها به مثابه ابزارصاحب سرمایه، در نقش قوی مشروعیت می گیرند تا با پخش پول و وعده، وحشت و ترس(بخوان سرمایه روانی)شما را به دلیل یا بهانه امنیت، کنترل و نظارت کنند.از طرفی دیگر، با گرفتن وام از کشور قوی تر از خود، مقروض تر شده و بدین طریق مجوزدخالت در سیاست به آنان داده می شود .دراین میان، برای مردم جلوی دوربین ها، با کمک های بشردوستانه ی حساب شده، ژست سیاسی مثبت می گیرند.آنچه بیان شد توسط هم پیاله آنان یعنی رسانه ها در مغزافراد، مرتبا، تزریق و تبلیغ می شود.درنهایت، خروجی وضع همان می شود که لویی آلتوسر گفت： سوژه دلخواه آنان می شوید یعنی کاربر نیستید، خود محصول هستید! 

*لازم به گفتن است که این یاداشت مختصر، در اوایل فروردین 1399 منتشر شده. یعنی قبل از ساخت واکسن و جهانی شدن ویروس و مابقی ماجرا در کشورهای جهان سوم.