جستجو در سایت

1394/01/28 00:00

اجتماعی ساده و صمیمی

اجتماعی ساده و صمیمی
عبدالرضا کاهانی در هشتمین فیلم بلند خود به سراغ یک رئالیسم اجتماعی رفته ، ژانری که تجربیات قبلی وی نشان داده است در آن مهارت کافی دارد و به نوعی امضای شخصی در آثارش رسیده است. استراحت مطلق داستان زن بیوه ای است که به تهران می آید تا با همراهی یکی از دوستان شوهرش خرید و فروش رسیور کند تا بتواند سروسامانی به وضعیت زندگی خود بدهد اما در این میان با مانع تراشی های همسر سابق خود مواجه می شود. استراحت مطلق را شاید نتوان بهترین فیلم کاهانی دانست اما بی شک می بایست آن را یکی از بهترین فیلم های اجتماعی سال سینمای ایران برشمرد ، کاهانی در آثار گذشته خود و همچنین در استراحت مطلق نشان داده است که تصویر بسیار واضحی از طبقه ی متوسط ایرانی دارد ، روابط آنها را می شناسد و به معضلات و گرفتاری های آنها به خوبی واقف است. اولین نقطه ی قوت فیلم آخر کاهانی که در فیلم های قبلی وی نیز وجود داشته است اما در این فیلم به نقطه ی کمال خود رسیده است درک درست وی از شیوه ی گفتار و رفتار طبقه ی متوسط می باشد ، دیالوگ های فیلم کاهانی روان ، واقعی و صمیمی است هرچند که ممکن است این مسئله تا حد زیادی به دلیل شیوه ی انتخاب بازیگر و روابط این افراد در دنیای واقعی با یکدیگر باشد. مزیت دیگر فیلم استراحت مطلق مختصر بودن داستان فیلم است ، کاهانی فیلم را برپایه ی یک کشمکش بنیان می کند و اوج تنش ایجاد شده در فیلم نیز کاملا منطبق با دلیل ایجاد آن و شخصیت ایجاد کننده اش می باشد به گونه ای که انتظار مخاطب از بابک حمیدیان کاملا برآورده می شود و برای شخصیتی که کاهانی از وی خلق کرده است همین میزان از تلاش را می توان متصور شد ، در واقع کاهانی فیلم خود را براساس یک موقعیت بنیان نهاده است و بدون آنکه بخواهد در ماجرا اغراق کند آن را بیان نموده است. نقطه ی قوت دیگر فیلم کاهانی را اما می بایست در نوع نگاه وی به آدم های استراحت مطلق دانست ، کاهانی بی آنکه شخصیت های خود را قضاوت کند آنها را ترسیم نموده است ، کاهانی حتی تا به این حد موفق بوده است که شخصیت هایش را به مخاطب بر حسب نیاز داستان بشناساند ولی اجازه ی قضاوت کردن را به تماشاکر ندهد ، تماشاگر فیلم تنبل بودن بابک حمیدیان و شیوه ی رفتار او را با همسر سابقش می بیند ، نحوه ی مدیریت کردن زندگی توسط ترانه علیدوستی را می بیند ، روابط عطاران و همسرش را می بیند اما هیچکدام را قضاوت نمی کند، کاهانی آمال و آرزوهای شخصیت هایش را می شناسد و آن را نشان می دهد ولی آن را نه به تمسخر گرفته و نه به حال آن تاسف می خورد ، کاهانی شخصیت های فیلم خود را که آیینه ای از مردم واقعی جامعه می باشند را همانگونه که هستند پذیرفته و آنها را قضاوت نمی کند و این مهمترین نقطه ی قوت فیلم کاهانی است . نکته ی مهم دیگر در فیلم استراحت مطلق شیوه ی نگاه کاهانی به طبقه ی متوسط جامعه در فیلمش می باشد ، کاهانی نه از زاویه ی بالا جامعه را می بیند که بخواهد مشکلات و روابط آنها را ریشه یابی کرده و راهکار دهد نه از زاویه پایین می بیند که بخواهد مظلوم نمایی کرده و به حال آنها دل بسوزاند ، کاهانی به جامعه ای که قصد دارد برشی از زندگی آنها را نشان دهد رودرو نگاه می کند و هیچ گاه قصد نمی کند که به مخاطب خود درس اخلاق دهد ، کاهانی حتی به جای آنکه دست به سیاه نمایی مرسوم در این ژانر ببرد تلاش می کند با طنازی ظریف خود از میزان تلخی داستان بکاهد. با وجود تمامی این نقاط قوت فیلم استراحت مطلق دارای یک نقطه ضعف اساسی می باشد و آن ریتم کند و در جاهایی کسل کننده ی فیلم است شاید کاهانی اگر کمی خرده داستان فرعی برای فیلم خود تعریف می کرد و بیشتر از نمایش سرگردانی ترانه علیدوستی درباره ی گذشته ی روابط شخصیت های فیلم خود سخن می گفت می توانست این کندی را رفع کرده و فیلم یک دست تری داشته باشد ولی با این حال هم کاهانی به خوبی توانسته است یک فیلم اجتماعی بسازد. فیلم استراحت مطلق شاید از آن دسته فیلم هایی نباشد که تاثیر عاطفی بر تماشاگر خود بگذارد و باعث شود تا مدت ها تماشاگر به آن فکر کرده و در موردش صحبت کند ولی باعث می شود که تماشاگران ساعتی کمال آرامشی نمایی از زندگی واقعی طبقه ی متوسط جامعه را ببینند.