صحبت های هنرمندان و سینماگران برای اصغر فرهادی

به گزارش سلام سینما، هنرمندان حاضر در مراسم تقدیر از اصغر فرهادی به مناسبت این افتخارآفرینی صحبت کردند.

منوچهر شاهسواری، مدیرعامل خانه سینما: کم کم باید برای افتخارآفرینی سینمای ایران فکر دیگری کنیم و شاید سال آینده در همین موقع باید در استادیوم آزادی جمع شویم. در جهان فعلی آوای تاریخ و تمدن ما و شور و هیجان سینمای ایران پراکنده می‌شود و این جهان بدون این آوا حتما چیزی کم دارد. ما با سینمای خود با دنیا حرف می‌زنیم و ایجاد همدلی می‌کنیم و مردم را به سمت خود و به قصد مفاهمه جلب می‌کنیم. تو ثابت کردی که سینمای ایران محصول یک نفر یا دو نفر نیست. ما به سهم خود از تو سپاسگزاریم و متاسفیم که جمع بزرگتری را نمی‌توانیم اینجا میزبانی کنیم، اما هر پیروزی تو برگ زرین دیگری در سینمای ایران است.

وی با اشاره به درگذشت کاظم فریبرزی و مهین کسمایی در روزهای گذشته یاد یدالله نجفی صدابردار فقید فیلم «فروشنده» را که در میانه فیلمبرداری درگذشت، گرامی داشت.

محمد بزرگ‌نیا رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران: باید قبول کنیم اتفاق مهمی در سینمای ایران رخ داده و کسب دو جایزه اسکار توسط فرهادی ارزش و اعتبار سینمای ایران را نه در داخل بلکه در خارج از کشور هم فوق العاده بالا برده است و این مسئله را حتی مخالفان هم نمی‌توانند نادیده بگیرند. باید تبریک گفت؛ برای آنکه اصغر فرهادی با «فروشنده» گسترده‌ترین فضای نقد و اظهارنظر را در جامعه ایران به وجود آورد. یک فیلم بدون نقد و چالش فیلمی مرده است بنابراین نقد منفی هم می‌تواند دارای ارزش باشد، به شرط آنکه در پوشش نقد، شادکامی را تلخ نکنیم. تبریک آخر را هم برای این می‌گویم که فیلمی ساختید که با ارزش ترین جوایز را از آن خود کرد و در داخل و خارج از کشور از آن استقبال شد، هر چند امروز جای عباس کیارستمی خالی است و اگر بود حتما از این جایزه خوشحال می‌شد.

حجت الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی: می خواستم به عشق شما مطلبی بنویسم ولی نتوانستم. به همین دلیل می‌خواهم حرف بزنم اما نمیدانم چه بگویم! چون فکر می‌کنم این جا باید با زبان دل صحبت کرد، آنهم وقتی که اهل دل و معرفت در این جا هستند.

آن زمان آقای فرهادی گفت که فکر می‌کند؛ فیلم «فروشنده» را مردم ایران دوست خواهند داشت و من هم گفتم که اصغر فرهادی در درجه اول برای مردمش فیلم می‌سازد و فیلمساز مردم ایران است. او از جایی آمده و ریشه در خاک دارد. عاشق وطن‌اش است و همه جهان او را دوست دارند.

یک روز از او (کیارستمی) پرسیدم چطور شد با این عشق در این جا ماندی؟ و او گفت: من این امامزاده «چیذر» را با جهان عوض نمی‌کنم. پس این سینماگران ما هستند و من تاسف می‌خورم که گاهی متن‌هایی را می خوانیم یا حرف‌هایی را علیه این سینماگران می‌شنویم.

عربستان سعودی حاضر است، تمام چاه‌های نفت اش را بدهد اما بگویند عربستان سعودی کشور هنر است،  ولی نخواهند گفت. کشور سینما یعنی کشوری که نمی‌توان آن را تروریست خواند. این ارزش سینمای ایران است و کار بزرگی است که اهالی سینمای ایران انجام می‌دهند.

امروز می‌خواستم به نحوی از شما تجلیل کنم و دیشب به ذهنم رسید که جلسه شما نباید فقط سینمایی باشد، به همین دلیل به استاد محمدعلی موحد که تجلی شمس در جهان امروز است زنگ زدم و برخلاف انتظارم و در میان ناباوری ایشان را در این جا می‌بینم.

فاطمه معتمدآریا: با زندگی این روزهای که سراسر ستم و نابخردی است نتوانستم در هفته گذشته لبخند بر لب نداشته باشم و صدقه ندهم برای اصغر فرهادی، سینمای ایران، این همه مهر و مهربانی و شعوری که از فرهنگ ایران و سواد و نشاط، نشات گرفته است.

ما سیاوشانی داریم که تا به آخر این فرهنگ را حفظ می‌کنند و شعفی را تجربه می‌کنیم که این سیاوش زمانه ما سرافراز از حلقه آتش بیرون آمده است.

افتخار اصغر فرهادی فقط برای خودش و خانواده‌اش نیست. بلکه تاجی بر سر ماست و بزرگترین تاجی بود که در سال نو می شد بر سر ما گذاشته شود.

هایده صفی‌یاری، تدوین‌گر فیلم «فروشنده» یک پیام صوتی را از بهرام بیضایی برای حاضران پخش کرد. بهرام بیضایی در این پیام با اشاره به اینکه این جشن را بهانه می‌کند و به هر ایرانی در هر کجای جهان که جایزه‌ای در فیلم سازی گرفته و یا خواهد گرفت تبریک می‌گوید، گفت:

همچنین به هر کسی در دنیا که فیلم خوبی را ساخته و جایزه نگرفته است تبریک می‌گویم چون بسیارند نام‌های بزرگ و سپاس نادیده و احترام من به هر فیلم خوبی است که با تدبیر اولیای امور، تماشاگران احتمالی‌اش از دیدن آن دور مانده اند.

به اصغر فرهادی برای تمام جایزه‌هایی که با گفتمان فرهنگی‌اش در آثارش گرفته و نیز برای خودداری‌اش از سفر و نامه‌ای که نوشت تبریک می‌گویم و این را بگویم که جایزه‌ها به اثر بزرگ شوند نه اثر به جایزه. برای من «فروشنده» مثل هر اثر دیگر فرهادی برای پالایش درونی‌ آن سزاوار ستایش بوده حتی اگر جایزه نمی‌گرفت.