اختصاصی سلام سینما- با پایان یافتن تعطیلات سریال‌های نوروزی به اندازه‌ای به سرانجام رسیده‌اند که درباره آن‌ها نظرسنجی شود. هرچند پخش سریال‌ها پیش از آغاز سال با بی‌برنامگی همراه بود، اما بالاخره با آغاز تعطیلات پخش سریال‌ها هم آغاز شدند. در این میان دو قسمت نهایی «پایتخت ۶» که از سال گذشته به‌جا مانده بود هم پخش شد که البته در این نظرسنجی در نظر گرفته نشده است. 

سریال‌های نوروزی محبوب کاربران سلام سینما را معرفی کرده‌ایم.

نون.خ - فصل 3

امتیاز کاربران: ۸.۴

کارگردان: سعید آقاخانی

بازیگران: سعید آقاخانی، علی صادقی، شقایق دهقان، سیروس میمنت، سیدعلی صالحی، پاشا جمالی، هدیه بازوند، ندا قاسمی

سایر عوامل: تهیه کننده : مهدی فرجی ، نویسنده : امیر وفایی ، مدیر تولید : منصور غضنفری ، دستیار یک کارگردان : محمد غفاری ، مجری طرح : علی کریمی ، مدیر برنامه ریزی : ساناز بصیر ، مدیر تصویربرداری : سجاد حیدری ، طراح گریم : بابک اسکندری ، صدابردار : امیر عاشق حسینی ، تدوینگر : امیرشیبان خاقانی ، آهنگساز : صادق آزمند ، منشی صحنه : سارا عبدالهی ، طراح صحنه : حسین عالی نژاد ، طراح لباس : پگاه ترکی ، مدیر روابط عمومی : علی زادمهر ، عکاس : میثم محمدی ، جلوه های ویژه بصری : امین پهلوان زاده ، جلوه های ویژه میدانی : رسول کهنسال ، مدیران تدارکات : محمد محمدنیا و مسعود یوسفی و تیتراژ : مجید یوسف زاده

خلاصه داستان:

فصل سوم سریال پرطرفدار نون خ ادامه ی ماجراهای نورالدین خانزاده و خانواده او را به تصویر کشیده است. موضوع اصلی فصل سوم گویا ساختن معدن است و به گیاهان دارویی نیز مربوط می‌شود و قصه ی این فصل با عروسی دختر نورالدین آغاز می‌شود که این عروسی حوادث و اتفاقات تازه و بامزه‌ای را به‌دنبال دارد…

فصل سوم مجموعه تلویزیونی «نون خ» از ۳۰ اسفند ۱۳۹۹ از شبکه یک پخش شد؛ این مجموعه تلویزیونی به  نویسندگی امیر وفایی، فرید هادی و محمد تنابنده است که فصل اول آن در نوروز ۱۳۹۸ از شبکه یک پخش شد؛ این سریال در استان کرمانشاه تصویربرداری شده‌است و فضای این منطقه را به تصویر می‌کشد؛ در قسمت‌های مختلفی از سریال، از ترانه‌های هنرمندان کرد استان کردستان و آذربایجان غربی مانند مظهر خالقی، حسن زیرک و حسین صفامنش استان کرمانشاه بهره برده‌اند.

سریال «نون.خ» از جمله سریال‌های نوروزی بود که در پی موفقیت و محبوبیت «پایتخت» ساخته شد و همچون این سریال ماجرایش در شهرهایی خارج از پایتخت می‌گذشت. جالب است که بدانید در ابتدا قرار بود خود محسن تنابنده این پروژه را در دست بگیرد اما در نهایت سهم سعید آقاخانی شد. از جمله نکات فصل جدید حضور بازیگران جدیدی مانند شقایق دهقان بود.

گاندو 2

امتیاز کاربران: ۶.۸

کارگردان: جواد افشار

بازیگران: داریوش فرهنگ، خسرو شهراز، مجید نوروزی، پندار اکبری، علی افشار، اشکان دلاوری، وحید رهبانی، سوگل طهماسبی، نسرین نکیسا، محمدجواد طاهری، علی نعمت اللهی، مهدی عبادتی، ناصر هاشمی

سایر عوامل:  تهیه‌کننده: مجتبی امینی، نویسنده: آرش قادری، مجری طرح و مدیرتولید: مصطفی سلطانی، مدیر برنامه ریزی: داود باقری، مدیرتصویربرداری: امیر معقولی، مدیر صدابردار: هادی بهشتی، دستیار اول کارگردان: هادی افشار، طراح صحنه: حسین مجد، طراح لباس: سوسن نوروزی، طراح گریم: شهرام خلج، تصویربردار: فراز رستگار، مدیر تدارکات: مقصود میرهاشمی، تدوین: حامد محسن پور، موسیقی: افشین عزیزی، صداگذاری: عرفان ابراهیمی، برنامه ریز: امین رضوی، منشی صحنه: ملینا رضایی، دستیار دوم کارگردان: افشین عمران، مدیرصحنه: پوریا محمدربیع، تصویربردار پشت صحنه: علیرضا صلواتی، عکاس: حسن هندی، بهار عسگری، مشاور رسانه: مریم کریمیان.

خلاصه داستان:

فصل دوم سریال «گاندو»، تقلای یکی از سرویس‌های جاسوسی بیگانه برای ضربه‌زدن به ایران و مقابله نیرو‌های داخلی با این توطئه را به تصویر می‌کشد.

خب بعد از سال‌ها، «گاندو» سر و کله‌اش پیدا شده و  توانسته اقشار مختلف را با خود همراه کند و احتمالا با اختلاف پربیننده ترین سریال غیر کمدی این سال‌های صدا و سیما است. دلیل این محبوبیت سویه‌های مختلفی دارد. اولین ویژگی «گاندو» که آن‌را بر دیگر سریال‌های این سال‌ها برتری می‌بخشد بی‌شک ژانرش است. یک سریال جاسوسی، پر از تعقیب و گریز و اتفاقات هیجان‌انگیز که در آن هرلحظه باید منتظر یک حادثه می‌بود، مهم ترین دلیل محبوبیت «گاندو» است. یک اثر معمایی/هیجانی و البته جاسوسی هرچقدر هم که بد ساخته شود و داستانش آبکی باشد باز هم یک پتانسیل بالقوه برای جذاب تماشاگر عامه به خود دارد.

تیم فنی «گاندو۲» هم مانند فصل اول مجموعه همه تلاششان را کرده‌اند تا حداقل سریالی بسازند که از آثار هم‌مدل و هم‌ژانر خود در صدا و سیما یک سر و گردن بالاتر باشد و مثلا در صحنه‌های اوج اکشن، ناگهان تبدیل به یک کمدی ناخواسته نشود. این برای صنعت سریال‌سای و حتی سینمای ایران که همیشه در ساخت آثار معمایی/ جنایی ضعیف عمل کرده و درواقع پشتوانه این ژانر را ندارد یک قدم بزرگ و روبه‌جلو محسوب می‌شود.