فیلم Jurassic Park چگونه ضعف‌های Westworld دهه ۷۰ را جبران کرد؟
اکران «پارک ژوراسیک» در سال ۱۹۹۳، نقطه عطفی در تاریخ سینما بود؛ فیلمی که استیون اسپیلبرگ با اقتباس از رمان مایکل کرایتون ساخت و آن را به نماد همیشگی دنیای دایناسورها بدل کرد. داستان پارکی پیشرفته که با فناوری شبیه‌سازی، دایناسورها را دوباره به زندگی بازمی‌گرداند، به سرعت به یکی از محبوب‌ترین ماجراجویی‌های علمی-تخیلی تاریخ سینما تبدیل شد.
اما پیش از آنکه دایناسورها بر پرده سینما ظاهر شوند، کرایتون در سال ۱۹۷۳ فیلم «وست‌ورلد» را نوشته و کارگردانی کرده بود؛ داستان یک پارک تفریحی پر از ربات‌های انسان‌نما که سرانجام علیه بازدیدکنندگان شورش می‌کنند. اگرچه «وست‌ورلد» به‌عنوان اثری نوآورانه شناخته شد و حتی الهام‌بخش سریال مشهور HBO در سال ۲۰۱۶ شد، اما اسپیلبرگ با «پارک ژوراسیک» همان ایده را به سطحی کاملاً تازه رساند.
یکی از عوامل اصلی برتری «پارک ژوراسیک»، جلوه‌های ویژه انقلابی آن بود. استودیو Industrial Light & Magic با استفاده گسترده از CGI توانست دایناسورهایی واقعی و عظیم خلق کند که تماشاگران را شگفت‌زده ساخت. ترکیب این فناوری با روایت انسانی میان شخصیت‌های دکتر گرنت، الی سَتلِر و نوه‌های جان هموند باعث شد فیلم فراتر از یک اثر صرفاً بصری باشد و عمقی احساسی پیدا کند.
در مقایسه، «وست‌ورلد» گرچه در زمان خود نوآور بود و برای اولین بار از پردازش دیجیتال تصویر استفاده کرد، اما ریتم کند و قاب‌بندی‌های ساده آن به‌وضوح یادآور سینمای پیش از «جنگ ستارگان» است. در مقابل، اسپیلبرگ در «پارک ژوراسیک» با دقتی مثال‌زدنی تعلیق ایجاد کرد؛ از نمای نزدیک لرزش آب در لیوان گرفته تا صحنه‌های عظیم نمایش بَراکـیوسوروس‌ها.
از سوی دیگر، تفاوت مهم این دو فیلم در لحن و پیام داستانی نهفته است. «وست‌ورلد» به مرور به یک تریلر ساده درباره ربات‌های قاتل تقلیل پیدا می‌کند، در حالی که «پارک ژوراسیک» فراتر از هیجان صرف، به مسائلی چون طمع شرکتی، تقابل انسان و طبیعت و اخلاق مهندسی ژنتیک می‌پردازد. نکته کلیدی این است که دایناسورها هرگز به‌عنوان موجوداتی شرور تصویر نمی‌شوند، بلکه صرفاً حیواناتی هستند که از غریزه خود پیروی می‌کنند. در نتیجه، فیلم اسپیلبرگ برخلاف «وست‌ورلد»، غرور و حماقت انسان را به‌عنوان شر واقعی نشان می‌دهد.
بیش از سه دهه بعد، «پارک ژوراسیک» همچنان اثری بی‌بدیل و الهام‌بخش باقی مانده و جایگاه خود را به‌عنوان شاهکار علمی-تخیلی سینما تثبیت کرده است.
منبع: slashfilm