سلام‌سینما- پس از نخستین شب اکران فیلم (Maria) (ماریا) در سالن نمایش سالا گرانده، تماشاگران هشت دقیقه به‌صورت ایستاده آن را تشویق کردند و نام آنجلینا جولی را فریاد می‌زدند.

این بازیگر 49ساله بسیار تحت تاثیر عشق و حمایت مردم قرار گرفت و اشک در چشمانش حلقه بست. این موج از احساسات خاطره نمایش فیلم (The Whale) (نهنگ)، تشویق گرم مخاطبان و گریه‌های برندن فریزر، بازیگری که برای ایفای نقش خود در این فیلم برنده جایزه اسکار شد، را به خاطر مردم می‌آورد.

آنجلینا جولی هم از این استقبال پرشور بسیار هیجان‌زده شد و زیر گریه زد. به‌قدری احساساتی شده بود که نمی‌توانست به مردم نگاه کند و روی خود را از آن‌ها برمی‌گرداند.

این فیلم نقدهای مثبتی دریافت کرد و به‌احتمال زیاد در فصل جوایز جزو عناوین مطرح سال باشد. آنجلینا جولی در سال 2000 برای فیلم (The Girl, Interrupted) (دختر، ازهم‌گسیخته) برنده جایزه اسکار نقش مکمل و در سال 2009 برای فیلم (Changeling) (بچه جایگزین) نامزد دریافت این جایزه شد. اگر امسال نیز نامزد شود، موفقیت خود را پس از 15 سال، اما بسیار درخشان‌تر، تکرار خواهد کرد.

یکی از طرف‌داران پروپاقرص این ستاره هالیوودی که از بیماری پوکی‌استخوان شدید رنج می‌برد، برای دیدن بازیگر محبوب خود با برانکارد به فرش قرمز فیلم (ماریا) آورده شد. آنجلینا جولی در کنار او زانو زد و با صحبت با وی، آرزویش را محقق ساخت.

تمرین‌های دشوار آنجلینا جولی برای فیلم ماریا

آنجلینا جولی در نشست خبری فیلم (ماریا) در جشنواره ونیز 2024 از تمرین‌های خود در فیلم جدید پابلو لارائین گفت.

ماریا سومین اثر زندگی‌نامه‌ای پابلو لارائین در مقام کارگردان است. دو فیلم قبلی او (Jackie) (جکی) و (Spencer) (اسپنسر) نام دارند. هر سه فیلم در جشنواره فیلم ونیز برای نخستین‌بار به نمایش درآمدند.

ماریا زندگی پرسروصدا، زیبا و تراژیک یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان اپرا را در آخرین روزهای زندگی خود، در دهه 70 میلادی و در پاریس به تصویر می‌کشد.

آنجلینا جولی، ستاره اصلی فیلم از تجربه اپرا خواندن خود می‌گوید: "همه در اینجا می‌دانند چه‌قدر مضطرب بودم. نزدیک به هفت ماه به صورت مداوم به تمرین پرداختم. وقتی شما با پابلو همکاری می‌کنید باید کار را کامل تحویل دهید. او از شما انتظار دارد بیاموزید، تلاش کنید و پرورش بیابید."

این هنرمند تا کنون تجربه خوانندگی در اجتماع را نداشته و همین موضوع باعث شده فشار وارد شده بر این بازیگر دوچندان شود.

"به‌خاطر دارم نخستین تجربه خوانندگی‌ام به‌خوبی پیش نرفت. خیلی استرس داشتم. پسرهایم برای جلوگیری از ورود بقیه، درها را قفل کرده بودند. من می‌لرزیدم. پابلو لطف کرد و در ابتدا من را در فضای کوچک‌تری قرار داد. به‌تدریج ترس من برطرف شد و توانستم در سالن‌های بزرگ‌تر به اجرا بپردازم. پابلو بسیار صبور بود و زمان زیادی به تعلیم و رشد من اختصاص داد."

از پیش از نمایش فیلم ماریا، درباره جایزه اسکار احتمالی آنجلینا جولی صحبت‌های زیادی می‌شود، اما این ستاره آمریکایی با فروتنی تنها از علاقه و ادای دین خود به این خواننده اسطوره‌ای و طرف‌دارانش می‌گوید.

"بزرگ‌ترین ترس من، ناامید کردن هواداران ماریاست. اگر از این فیلم تقدیر شود بسیار شکرگزار خواهم بود، اما... من تنها به‌خاطر اهمیت‌دادن به او در اینجا حضور دارم و نمی‌خواهم در حق این زن بدی کرده باشم."

پابلو لارائین قصد ساختن فیلمی تاریک همراه با اتفاقات ناگوار را نداشته، بلکه قصد و تمایل او به‌تصویرکشیدن زنی است که اکثر دوران زندگی خود را به آوازخواندن برای دیگران و مراقبت از آن‌ها پرداخته و اکنون نوبتی هم باشد نوبت ماریا و پیداکردن سرنوشتش است.

آنجلینا جولی بسیار خود را شبیه ماریا کالاس می‌داند. "من خود را به وجود لطیف او مرتبط می‌دانم. دنیا برای ظرافت روح و احساسات خالص او بسیار خشن بود. بیشتر از هر چیز دیگری با شکنندگی ماریا احساس همدردی می‌کنم."

پیر فرانچسکو فاوینو، آلبا روحرواچر، هالوک بیلجینر، کودی اسمیت – مک‌فی، استفن اشفیلد و والریا گولینو در کنار آنجلینا جولی در این فیلم حضور دارند.

نقد فیلم ماریا

منتقد: دیوید رونی/ هالیوود ریپورتر

ماریا همانند یک جواهر درخشان در شیشه است، می‌تواند تماشایش کنید؛ اما اجازه دست‌زدن به آن را ندارید. شاید با خود فکر کنید فیلم جذاب و گیرایی نباشد، اما در اشتباه هستید.

در اینجا از طرفی با ستاره‌ای مشهور مواجهیم که موفقیت خود را در سایه فروبرده و نمی‌تواند در نقش خود گم شود. از طرف دیگر هم زنی وجود دارد که برای خود شخصیتی متکبر ساخته و در همه حال، حتی در خارج از صحنه مشغول اجراکردن است.

بازی‌کردن شخصیت‌های تاریخ‌ساز بسیار دشوار است و بار زیادی بر دوش بازیگر قرار می‌دهد. به‌جای این که بازیگر با کاراکتر خود احساس نزدیکی کند، از او دور می‌شود.

فیلم ماریا به زیبایی ساخته شده و با تصاویر فاخر و هنر دست اد لاچمن آراسته شده است. این فیلم‌بردار بزرگ، پاریس، شهر نور را با سایه‌های لطیف و گرم پاییزی، در 1977 به تصویر می‌کشد و با دادن حس نوستالژیک به آن، مخاطب را به وجد می‌آورد.

جدیدترین اثر پابلو لارائین پرستش غم‌انگیز یک الهه بزرگ است. ماریا در احساسات فراوانی پیچیده شده و بسیار شکننده به نظر می‌رسد.

هدف فیلم شرح‌دادن یک زن مشهور، تمام ایثارهای او، تحت کنترل درآوردن زندگی‌اش و رسیدن به حقیقت از طریق خاطرات گذشته در سایه مرگ است.

منتقد: اون گلیبرمن/ ورایتی

آنجلینا جولی شکوه و جلال صدای ماریا کالاس را با لب‌خوانی بسیار دقیق یادآور می‌شود. بازی او از جهات متعددی کامل است و از همان ابتدای فیلم توجه مخاطب را جلب می‌کند.

این بانوی هنرمند برای اولین‌بار، پس از سال‌ها به شما می‌فهماند که در حرفه خود به‌شدت جدی و ماهر است.

پابلو لارائین از تصاویر متعددی از اجراهای ماریا کالاس در دهه 1950 و 60 در فیلم خود استفاده کرده، اما به هیچ‌کدام به‌اندازه کافی نپرداخته و به همین دلیل هم بیننده نمی‌تواند در هنر این خواننده اپرا غرق شود.

فیلم ماریا روح را از بدن شما بیرون می‌کشد، اما در انتهای داستان این حس به شما دست می‌دهد که کل اثر فاقد روح است.

نتفلیکس حق پخش ماریا را روز چهارشنبه خریداری کرد، اما زمان نمایش آن هنوز اعلام نشده است.