جستجو در سایت

1393/11/22 00:00

نقد در نگاه اول / بی خداحافظی طولانی

نقد در نگاه اول / بی خداحافظی طولانی
خداخافظی طولانی (فرزاد موتمن) فیلمنامه : اصغر عبداللهی بازیگران : سعید آقاخانی - ساره بیات - میترا حجار ارزش : * ضعیف فرزاد موتمن بی شک یکی از باسوادترین ها در سینماست . این را از کلاس درس و فیلم "شب های روشن" به راحتی میفهمیم، اما از شاهکار فیلم اول، هر چه پیش رفت - پس رفت - پسرفتی که از شهوت امتحان ژانرهای مختلف ناشی شد و همچنان می شود . "خداحافظی طولانی" یک ریتم طولانی با بازیهای طولانیست . قصه آشناست، اما روایت مرموزش تا انتها مخاطب را بر صندلی خود مینشاند . وقتی روایت با نیت (مخفی کردن اطلاعات به مخاطب) فرمش را میبنذذ، خوب میداند که در خلق شخصیت چاره ای جز کستینگ پر قدرت و بازیگران بی نظیر که در عمق نگاه و فن بیان حرفی برای گفتن داشته باشند، نیاز مبرم دارد . سعید آقاخانی در نگاه و فن بیان در شخصیت جا نمی افتد و "ساره بیات" کمکی به مخفی ماندن گره داستان و بسته ماندن رموز درون شخصیتش نمیکند . اینکه در کارگردانی لحظاتی موفق است به ما چه ... اینکه سینمای وسترن را یادآور میشود باز هم به این قصه جه مربوط ... وسترن و دکوپاژ شاهکار هم باشد که نیست . دعوای بیش از حد کاراکتر اول بد باشد که هست - قطعا به معنی موفقیت کل اثر نخواهد بود . این میزانسن و قاب در خارج از متن موفق عمل می کند و در اصل کمکی به کاراکترهای آنتی پات قصه ما نخواهد داشت . یک فیلم مرموز، که توسط بازیگرانش به راحتی به هدر میرود و برای مخاطب حرفه ای از همان اواسط فیلم پایان میگیرد . شعار فیلم : "همان‌طور مُرد كه خدا مي‌خواست" كي مي‌دونه خدا چي مي‌خواد؟ به نظر میرسد که این شعار در تیپ سازی کاراکتر زن "ساره بیات" و همینطور نگاه های بدون عمق بازیگر مرد "سعید آقاخانی" به بار ننشسته و عمیق نمیشود . تا بعد ...