اشتباه محاسباتی در اختلاف طبقاتی

*انگل فیلمی است که ژست اعتراض به اختلاف  طبقاتی را به خود می گیرد اما در بدترین حالت و کارتونی ترین حالت ممکن به  این اختلاف می پردازد. این ساده اندیشی است که صرفا یک خانه ی بزرگ و چند  دیالوگی که از آن خرید چند کالا از ایالات متحده فهم می شود، ما را با یک  خانواده امپریالیست آشنا سازد و صرفا زندگی یک خانواده فقیر در زیرزمین و  در محله ای فقر زده، به ما یک خانواده مظلوم را نشان دهد که در حقیقت کاملا  این مظلومیت وارونه به نمایش در می آید.
*شارلاتان بودن این خانواده  فقیر محکمترین نشانه از عدم مظلومیت است و به نوعی کارگردان با این  شارلاتانیزمی که در درون خانواده فقیر می گنجاند، مظلومیت زدایی غیر  منصفانه ای از فقرا انجام می دهد. این مظلومیت زدایی با جعل مدرک شروع و با  کنار گذاشتن بیرحمانه افراد ذی نفع ادامه می یابد و کار به جایی میرسد که  با قتل به ایستگاه آخر خود نزدیک می شود.
*اما اگر از مضمون یا پیام  داستان عبور کنیم، فیلمنامه در روایت بسیار قوی عمل میکند و به صورت خطی  کاملا فراز و فرودهای خوبی را به نمایش میگذارد. فیلم در ژانر درام است اما  به خوبی و با ظرافت هیجان را به بیننده منتقل میکند. شخصیت پردازی ها در  جای خود به نحو عالی انجام شده و اتمسفر میان خانواده فقیر بسیار باورپذیر  است. سیر پیشبرد داستان ضربآهنگ خوبی دارد و بیننده شاید هیچگاه از تماشای  سکانسی خسته نشود. اینکه در طول روایت میزان خشونت به مرور افزایش می یابد  خود نشان از لذتی است که خانواده فقیر از موقعیت جدید میبرد و با رفتار  شارلاتان گونه ی خود انس می گیرد. تلاش این خانواده برای نفوذ و سپس انهدام  خانواده ثروتمند بسیار ظریف و با ذهنی روشن در فیلمنامه پیاده شده. پایان  بندی فیلم رویاگونه است؛رویایی که شاید هیچگاه محقق نشود اما همچنان تا  آخرین لحظات به بیرحم بودن و شارلاتان بودن این خانواده فقیر پافشاری میکند  و هیچگاه در طول داستان حتی تلاش هم نمیکند تا چهره ای معصومانه و  مظلومانه از این قشر نشان دهد.
*فیلمبرداری و صدابرداری وضعیت مطلوبی  دارد و در برخی نماها دوربین بسیار هیجان انگیز و چشم نواز عمل میکند و  کاملا در اختیار فیلمنامه و نیت کارگردان قرار دارد. البته یکی از زیبایی  های دوربین در فیلم انگل این است که تا جایی که توانسته، هیچ سمت و سویی را  برای طرفداری یا در اختیار گذاشتن خود انتخاب نمیکند و بیش از همه چیز در  اختیار روایت است.