مهمترین ویژگی سرخ پوست بازی متفاوت نوید محمدزاده است. در سرخ پوست خبری از آن جوانک یاغی نیست و نوید محمدزاده با گریمی متفاوت، کاراکتری ۱۰ سال پیرتر از سن واقعی خود را بازی می کند. او در این فیلم از پس ایفای نقش پیچیده ای برآمده است.

البته تنها دستاورد فیلم، بازی متفاوت نوید محمدزاده نیست. فیلم ایده جذاب و داستان قابل قبولی هم دارد و مخاطب را به شدت درگیر می کند. قصه فیلم تماما در فضای یک زندان متروک میگذرد، یا این حال فیلم ریتم خوبی دارد و تماشاگر تا آخرین لحظه با قصه همراه است. 

لوکیشن زندان متروک به خودی خود جذابیت های بصری فراوانی دارد اما طراحی صحنه و دکور خوب و قاب های مناسب دوربین، همراه با کارگردانی نیما جاویدی که همگی در بستر یک قصه خوب سوار هستند، در مجموع اثری قابل قبول از کار درآمده است.

نکته دیگر کم هزینه بودن فیلم سرخ پوست است که بار دیگر نشان می دهد برای ساخت یک فیلم خوب و جذاب، لزوما نیازی به بیگ پروداکشن نیست.

سرخپوست نقطه ضعف هایی هم دارد. هرچه نوید محمدزاده از کاراکتر همیشگی اش فاصله گرفته، پریناز ایزدیار بازی های قبلی اش را تکرار کرده است. نقش مددکار با بازی او آنچنان که باید درنیامده است. نقشی که جای کار بسیار داشت و میتوانست برایش ماندگار باشد.

نکته بعدی اینکه قصه فیلم در سال ۱۳۴۷ روایت می شود و اصولا وجود مددکار زن در زندان آن سالها، به این شکل مرسوم‌ نبوده است و شاید به همین علت هم پریناز ایزدیار مابه ازای بیرونی از نقشی که بازی می کند را ندارد.

نکته بعدی پایانبندی است. پایان فیلم میتوانست خیلی تاثیرگذار تر و جذاب تر از روایت کنونی باشد. می توانست یک پیروزی تمام عیار برای قهرمان فیلم، یک شکست باشکوه و یا حتی یک گذشت منطقی باشد، اما پایان فیلم آنطور که باید دلچسب نیست و تماشاگر با تصمیم قهرمان فیلم، لااقل به آن شکل روایت شده، همراه نیست.

در نهایت سرخپوست فیلمی قابل قبول است، با ایده ای جذاب و فراتر از سینمای آپارتمانی ایران، که میتواند در گیشه هم مخاطب خود را جذب نماید و موفق باشد.

▪️▪️▪️

خلاصه فیلم سرخ پوست (که توسط فیلمساز منتشر شده است)؛

در سال ۱۳۴۷، یک زندان قدیمی در جنوب ایران به دلیل مجاورت با یک فرودگاه در حال توسعه، در حال تخلیه است. سرگرد نعمت جاهد، رئیس زندان به همراه مامورانش در حال انتقال زندانیان به زندان جدید هستند. تا اینکه ...

▪️▪️▪️

عوامل؛

نویسنده و کارگردان: نیما جاویدی

تهیه کننده: مجید مطلبی

بازیگران: نوید محمدزاده، پریناز ایزدیار

با حضور کوتاه مانی حقیقی، حبیب رضایی، ستاره پسیانی، آتیلا پسیانی

▪️▪️▪️

درباره فیلمساز؛

نیما جاویدی متولد ۱۰ اسفند ۱۳۵۸ فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینمای ایران است. وی که فارغ‌التحصیل مهندسی مکانیک است، فعالیتهای سینمایی خود را از سال ۱۳۷۸ با ساخت فیلمهای کوتاه و مستند آغاز کرد. اولین فیلم سینمایی او با نام ملبورن (۱۳۹۲) که تور جهانی اش را با فستیوال فیلم ونیز (۲۰۱۴) به عنوان فیلم افتتاحیه هفته منتقدین این فستیوال آغاز کرد، بعد از حضور در ۴ فستیوال الف از ۴ قاره ی دنیا با کسب ۱۱۳جایزه ی بین المللی و بیش از ۶۰حضور بین المللی تحسین منتقدان جهانی را به همراه داشت. وی که عضو رسمی آکادمی آسیا پاسفیک است برای فیلم ملبورن موفق به کسب جوایز جهانی مهمی چون هرم طلایی بهترین فیلم از فستیوال فیلم قاهره، جایزه بهترین فیلمنامه از مراسم سینمایی آسیا پاسفیک و جایزه بهترین فیلمنامه از فستیوال فیلم استکهلم شده است.