علی سرابی واقعی کیست؟
علی سرابی از آن دست بازیگرانی‌ست که حضورش در تئاتر، نه یک سکوی پرتاب برای رسیدن به سینما، که مأوایی ماندگار و انتخابی آگاهانه بوده است. از آغاز مسیر حرفه‌ای‌اش تا امروز، صحنه نمایش را ترک نکرده و همچنان تئاتر را ستون اصلی فعالیت هنری‌اش می‌داند؛ حتی حالا که نامش در تیتراژ فیلم‌هایی چون «صیاد» به چشم می‌خورد. او سال گذشته با تئاتر «مالی سویینی» روی صحنه رفت. در این نوشتار، به بهانه اکران «صیاد»، نگاهی خواهیم داشت به مسیری که علی سرابی پیمونده است.
تئاتر؛ خانه همیشگی علی سرابی
سرابی در سال ۱۳۷۶ وارد دانشکده هنر و معماری شد و رشته بازیگری را برای تحصیل برگزید. سه سال بعد، با ایفای نقش در نمایش «هشتمین سفر سندباد» به کارگردانی کیومرث مرادی، به‌صورت حرفه‌ای وارد عرصه تئاتر شد؛ آغاز مسیری جدی که به‌مرور، جایگاه او را در میان بازیگران شاخص تئاتر تثبیت کرد.
نقطه عطف کارنامه‌ی هنری‌اش، بدون تردید همکاری با محمد یعقوبی، به خصوص در نمایش «خشکسالی و دروغ» بود؛ اجرایی که هم تحسین منتقدان را برانگیخت و هم در حافظه تماشاگران ماندگار شد. علی سرابی نه‌تنها در عرصه بازیگری، که در زمینه کارگردانی نیز دستی بر آتش دارد و تا امروز حضوری چندلایه و پویا بر صحنه داشته است.
ورود علی سرابی به سینما
ورود او به سینما با دعوت شهرام مکری برای بازی در فیلم «اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر» رقم خورد؛ فیلمی اپیزودیک که با حضور پررنگ بازیگران تئاتر ساخته شد. سرابی در یکی از بخش‌ها در کنار سیامک صفری ظاهر شد. او در ادامه، در نسخه سینمایی «خشکسالی و دروغ» به کارگردانی پدرام علیزاده نیز ایفای نقش کرد و سپس در دو مجموعه تلویزیونی حاضر شد.
در دنیای صداپیشگی، سرابی حضوری متمایز داشت. در مجموعه محبوب «کلاه قرمزی»، صدای شخصیت‌های «گابی» و «قوچ» را بر عهده گرفت؛ هرچند شخصیت «قوچ» به‌دلیل سانسور گسترده، آن‌طور که باید مجال دیده شدن نیافت. پس از آن، ایرج طهماسب برای حضور در مجموعه «مهمونی» از او دعوت به همکاری کرد؛ اما سرابی این پیشنهاد را نپذیرفت. او نه‌تنها تمایلی به ادامه صداپیشگی نداشت، بلکه در صورت بازگشت، ترجیحش همکاری مجدد با تیم «کلاه قرمزی» بود.
ماجرای حضور علی سرابی در فیلم «صیاد» به روزهایی برمی‌گردد که در پشت‌صحنه فیلم «پروین» حضور پیدا کرد. اسماعیل خلج که چهره سرابی را مناسب یکی از نقش‌ها دید، از او خواست تا تست گریم بدهد؛ بدون آن‌که توضیحی درباره نقش ارائه کند. سرابی هم بی‌اطلاع از جزئیات، پذیرفت؛ و این آغاز فصل تازه‌ای در مسیر سینمایی او شد.
ماجرای ازدواج علی سرابی و مارال بنی‌آدم
او در یکی از گفت‌وگوهایش نقل می‌کند که نخستین بار در سال ۱۳۹۳، هنگام همکاری با محمد رحمانیان در اجرای «ترانه‌های محلی»، با مارال بنی‌آدم آشنا شد. در آن زمان، بنی‌آدم هنوز تجربه چندانی نداشت و همین باعث تردید سرابی برای هم‌بازی شدن با او شده بود. با این حال، به خواست رحمانیان، در کنار او روی صحنه رفت. علی سرابی در این مصاحبه اضافه کرد که بنی‌آدم در آن اجرا، بازی قابل قبولی ارائه داده بود. این آشنایی، چندی بعد به ازدواج آن‌ها انجامید؛ پیوندی که از دل صحنه زاده شد و به زندگی شخصی‌شان راه یافت.