شوک بزرگ Star Wars: The Last Jedi: چرا اسنوک ناگهان کشته شد؟
فیلم «جنگ ستارگان: آخرین جدای» همچنان یکی از بحث‌برانگیزترین آثار دنیای «استار وارز» است؛ فیلمی که در آن رایان جانسون تصمیم گرفت شخصیت اسنوک، رهبر اعظم محفل اول را حذف کند؛ اقدامی که با واکنش‌های شدید و متناقضی روبه‌رو شد.
اسنوک، با بازی اندی سرکیس، در فیلم «نیرو برمی‌خیزد» به کارگردانی جی.جی. آبرامز به‌عنوان شخصیت مرموز و سایه‌واری معرفی شد که شباهت‌هایی با امپراتور پالپاتین داشت. این موضوع باعث شد بسیاری از طرفداران انتظار داشته باشند که در ادامه سه‌گانه، گذشته و خاستگاه این شخصیت رمزآلود آشکار شود.
اما در «آخرین جدای»، کایلو رن که از تحقیرهای استادش به ستوه آمده و پیوندی تازه با ری برقرار کرده بود، تصمیم به کشتن اسنوک گرفت. او با استفاده از نیرو، شمشیر نوری را روشن و بدن اسنوک را دو نیم کرد. این اقدام ناگهانی، راه را برای یکی از مهیج‌ترین سکانس‌های فیلم—نبرد مشترک ری و کایلو در برابر محافظان سلطنتی اسنوک—باز کرد.
درحالی‌که بسیاری از مخاطبان از مرگ زودهنگام اسنوک شگفت‌زده و حتی ناامید شدند، رایان جانسون در گفت‌وگویی با نشریه رولینگ استون تأکید کرد که حذف اسنوک برای تقویت موقعیت کایلو رن به‌عنوان شرور اصلی داستان ضروری بود. او گفت:
«وقتی فیلمنامه جی.جی. را خواندم و فیلم‌برداری‌ها را دیدم، متوجه شدم که شخصیت کایلو رن، با بازی آدام درایور، بسیار قدرتمند و پیچیده است. سکانس بازجویی ری توسط کایلو در فیلم اول، یکی از قوی‌ترین صحنه‌ها بود. من کاملاً مجذوب این شخصیت شدم... با خودم گفتم: این همان شروری است که باید حول محورش داستان را پیش برد.»
جانسون در پاسخ به انتقادهایی که فیلم او را ناقض روایت آغازشده توسط آبرامز می‌دانند، تصریح کرد که هدف او دقیقاً برعکس این ادعا بود. او گفت:
«تمام تصمیم‌های خلاقانه من با این نیت بود که داستانی را که جی.جی. شروع کرده، به مرحله بعدی ببرم؛ نه اینکه آن را از بین ببرم.»
اندی سرکیس، بازیگر نقش اسنوک، نیز از مرگ زودهنگام این شخصیت ابراز ناراحتی کرده و گفته بود که «از درون داغون شده» است. بسیاری از طرفداران نیز تا پیش از انتشار «آخرین جدای» در شبکه‌های اجتماعی درباره هویت واقعی اسنوک گمانه‌زنی می‌کردند و برخی تصور می‌کردند که او نسخه‌ای زنده‌شده از دارث پلیگس، استاد پالپاتین است.
اما جانسون استدلال می‌کند که تمرکز روی اسنوک، که گذشته‌اش مشخص نبود، رویکردی بی‌ثمر بود و بهتر بود این شخصیت برای تحول کایلو رن قربانی شود. او اشاره کرد که در سه‌گانه اصلی نیز هیچ اطلاعاتی درباره گذشته پالپاتین قبل از مرگش در «بازگشت جدای» ارائه نشده بود. با این حال، منتقدان معتقدند که اسنوک به‌عنوان یک شرور با ظاهر «کهن‌سال و باستانی»، برای مخاطب بسیار معماگونه‌تر از پالپاتین بود.
با وجود تمام استدلال‌های جانسون، داستان سه‌گانه در قسمت نهایی یعنی «ظهور اسکای‌واکر» بار دیگر تغییر مسیر داد؛ جایی که ناگهان شخصیت پالپاتین به داستان بازگشت و تبدیل به شرور اصلی شد. این اقدام، به باور بسیاری، مرگ اسنوک را بی‌فایده و بی‌اثر جلوه داد؛ چراکه هدف جانسون، برجسته‌کردن کایلو رن به‌عنوان ضدقهرمان اصلی بود.
منبع:
برخی روایت‌ها حاکی از آن است که جی.جی. آبرامز برای پر کردن جای خالی اسنوک، مجبور به بازگرداندن پالپاتین شد، اما جانسون با این روایت مخالف است. او معتقد است که در پایان «آخرین جدای»، کایلو رن کاملاً به‌عنوان شخصیت شرور تثبیت شده بود و نیازی به شخصیت دیگری نبود.
در نهایت، سرنوشت اسنوک بازتابی از مشکلات بزرگ‌تر سه‌گانه جدید جنگ ستارگان است؛ جایی که نبود یک چشم‌انداز خلاق منسجم باعث شد شخصیت‌ها و روایت‌ها مدام تغییر مسیر دهند. به گفته بسیاری از تحلیل‌گران، اگرچه جی.جی. آبرامز با ساخت فیلمی «خوشایند برای جمع» شروع کرد، اما این مسیر هم از نظر خلاقیت و هم انسجام داستانی، پایه‌ای سست برای ادامه ماجرا بود.
رایان جانسون در استفاده از اسنوک به‌عنوان پلی برای اوج‌گیری شخصیت پیچیده‌تری چون کایلو رن، به نظر موفق عمل کرد. اما این خط داستانی، با بازگشت غیرمنتظره پالپاتین و بازگشت به فرمول‌های تکراری، ناتمام ماند و فرصت داستان‌سرایی تازه را از بین برد.