ژانت (مینا لاکانی) و امیر (مهران مدیری) | وقتی ضایعات جنگ، عشق را بارور می‌کند
محمدرضا هنرمند در فیلم «دیدار» سراغ سوژه حساسیت‌برانگیزی رفت: عشق میان پسری مسلمان و دختری مسیحی در بحبوحه جنگ هشت ساله ایران و عراق. هنرمند از طریق این دستمایه سعی کرد جنبه‌های متفاوتی را از جنگ نشان دهد: اتفاقی که هر چند تراژدی‌های بزرگی را ایجاد می‌کند اما در عین حال ممکن است به بارور شدن یک عشقِ تازه‌شکل‌گرفته هم کمک کند. از دل این رابطه عاشقانه همچنین مفهوم اتحاد، به‌شکلی وسیع‌تر از آن‌چه اکثر فیلم‌های سینمای ایران تا آن روز مورد توجه قرار داده بودند، مطرح می‌شود. کمک بزرگی که انتخاب این دستمایه به فیلمساز کرده، ایجاد فرصتی جهت دوری از برخی از کلیشه‌های روابط عاشقانه در آن دوران است. هر چند «دیدار» پر از لحظاتی است که در آن‌ها به‌شدت روی عواطف انسان‌ها تاکید می‌شود اما جنس موانعی که میان امیر و ژانت وجود دارد در آن زمان بدیع بود. هر چند «دیدار» امروز فیلم بسیار ملایم و بی‌خطری به‌نظر می‌رسد اما در آن زمان برای اکران با مشکل مواجه شد و پس از 4 سال توقیف در دوران اصلاحات روی پرده رفت.