فیلم Cape Fear اسکورسیزی: بازسازی شاهکار جنایی دهه ۶۰
وقتی اسم «Cape Fear» به گوش می‌رسد، بیشتر مردم احتمالاً به اپیزود «Cape Feare» در سریال «The Simpsons» فکر می‌کنند، جایی که سیدساید باب در تعقیب بارت است. اما اگر پای فیلم اصلی در میان باشد، ذهن‌ها به نسخه ۱۹۹۱ ساخته مارتین اسکورسیزی با حضور رابرت دی‌نیرو به عنوان مکس کدی بازمی‌گردد؛ فیلمی که به عقیده بسیاری، یکی از بهترین همکاری‌های اسکورسیزی و دی‌نیروست.
فیلم داستان ویرایش‌شده‌ای از نسخه ۱۹۶۲ را بازگو می‌کند که توسط جی. لی تامپسون ساخته شده بود و گریگوری پک در نقش سام بودن و رابرت میچوم در نقش مکس کدی بازی می‌کردند. هر دو فیلم از رمان «The Executioners» نوشته جان دی. مک‌دونالد اقتباس شده‌اند، اما کتاب اصلی در طول زمان به فراموشی سپرده شده است.
در نسخه ۱۹۹۱، نیک نولت نقش سام بودن، وکیل و پدر خانواده‌ای را بازی می‌کند که با بازگشت مکس کدی، دشمن قدیمی‌اش، زندگی و عزیزانش در خطر قرار می‌گیرند. این بازسازی با جسارت بیشتری نسبت به نسخه اصلی عمل می‌کند؛ فیلم به لطف آزادی از محدودیت‌های کد هیز، خشونت و ترس را با شدت بیشتری به تصویر می‌کشد.
تفاوت‌های کلیدی شامل تغییر شخصیت دختر بودن از یک دختر کوچک به نوجوانی سرکش و پیچیده (جولیت لوئیس) و بازسازی پیشینه سام و کدی است که داستان را پیچیده‌تر و جذاب‌تر می‌کند. صحنه‌های تعقیب و گریز، خشونت روانی و درگیری‌ها در نسخه اسکورسیزی با قدرت بیشتری ارائه شده و مخاطب را در تنش و هیجان فرو می‌برد.
هرچند هر دو فیلم از موسیقی ارکسترال برنارد هرمن بهره می‌برند، نسخه بازسازی شده با ریتم تندتر، حرکات دوربین بزرگ و طراحی صحنه جسورانه، حس تهدید و اضطراب را تقویت کرده است. در پایان، مواجهه خانواده بودن با کدی روی قایق و سقوط او در رودخانه با موسیقی دلهره‌آور هرمن و بازی تأثیرگذار جولیت لوئیس، یکی از سکانس‌های به یادماندنی ژانر جنایی-تعلیقی دهه ۹۰ را خلق می‌کند.
در نهایت، بازسازی اسکورسیزی نشان می‌دهد که با رعایت احترام به نسخه اصلی، امکان خلق تجربه‌ای تازه، ترسناک و هیجان‌انگیز برای مخاطبان نسل جدید وجود دارد؛ تجربه‌ای که در نهایت، جایگاه «Cape Fear» را در تاریخ سینما تثبیت می‌کند.
منبع: slashfilm