فیلم Play Dirty: بازگشت خشن مارک والبرگ در کمدی-اکشن نوستالژیک شین بلک

فیلم (Play Dirty) به کارگردانی و نویسندگی شین بلک، بازگشتی به سبک کمدی-اکشن‌های پرخون دهه‌ ۸۰ و ۹۰ میلادی است؛ ژانری که هرچند امروزه بیشتر در قالب تولیدات پلتفرم‌های آنلاین دیده می‌شود، اما بلک بار دیگر با امضای خاص خود، آن را زنده کرده است.

این بار مارک والبرگ در نقش «پارکر»، دزد بی‌رحمی ظاهر می‌شود که ریشه در رمان‌های جنایی دونالد ای. وستلیک دارد. شخصیتی خونسرد و بی‌پروا که قتل و خشونت برایش چیزی عادی است؛ از شلیک بی‌درنگ گرفته تا پرتاب کردن دشمن از بالای ساختمان.

فیلم با یک سرقت پرهیجان از پیست اسب‌دوانی آغاز می‌شود؛ جایی که تعقیب و گریز اتومبیل‌ها و اسب‌ها، یادآور سکانس‌های جنون‌آمیز سینمای کلاسیک است. به‌زودی اما پارکر با خیانت «زن» (با بازی روزا سالازار) روبه‌رو می‌شود؛ مأموری سابق که همه گروه را به قتل می‌رساند و همین آغاز ماجرای اصلی است.

والبرگ در ۵۴ سالگی همچنان پرانرژی و کاریزماتیک، شخصیتی را خلق کرده که ترکیبی از جذبه سرد بوستونی و خشونت بی‌رحمانه است. او برای یافتن گنجی از یک کشتی اسپانیایی غرق‌شده وارد همکاری ناخواسته با زن می‌شود؛ گنجی که در مرکز نزاع میان خلافکاران، میلیاردرها و مافیای مدرن قرار دارد.

طنز سیاه، خشونت بی‌پروا و کنایه‌های پست‌مدرن از ویژگی‌های برجسته (Play Dirty)هستند. شوخی‌ها یا شکنجه‌های خونسردانه برای گرفتن اطلاعات، فضایی تلخ و در عین حال سرگرم‌کننده می‌سازند.

اگرچه فیلم از نظر بصری و فرمی گاه به کلیشه‌های هالیوودی نزدیک می‌شود و به اندازه (The Nice Guys) شیک و متفاوت نیست، اما ترکیب کاراکتر ضدقهرمان والبرگ و نگاه نیهیلیستی شین بلک آن را به اثری تماشایی و سرزنده بدل کرده است.