حماسه‌ای هیجان‌انگیز و اصیل از هاوایی با بازی جسورانه جیسون موموآ
ترجمه اختصاصی سلام سینما - نگار رعنایی: الگوی «جنگجوی بی‌میل» همواره از جمله کلیشه‌هایی است که در عین جذابیت ذاتی، اغلب با اغراق همراه است. این شخصیت، بدون در نظر گرفتن جنسیتش، معمولاً خبره‌ترین مبارز منطقه است، اما ترجیح می‌دهد در صلح زندگی کند. همین تضاد، تماشاگر را برای لحظه‌ای که ناچار به نبرد می‌شود، به شدت مشتاق نگه می‌دارد.
در «فرمانده جنگ» (Chief of War) از شبکه Apple TV+، جیسون موموآ در نقش کایانا، جنگجویی است که سعی دارد خشونت را پشت سر بگذارد، اما گذشته و تعهداتش دوباره او را به میدان می‌کشانند. کایانا که از مسئولیت پدرش سر باز زده، در جزیره مائویی با خانواده‌اش زندگی‌ای ساده و خودکفا در پیش گرفته است؛ ولی این آرامش دیری نمی‌پاید.
وقتی تهدید سلطه نیروهای نادرست یا قدرت‌های خارجی بر سرزمینش شکل می‌گیرد، کایانا بدون نیاز به ترغیب زیاد، دوباره نیزه‌اش را برمی‌دارد. در مرکز این تنش‌ها، رابطه پیچیده‌اش با عمویش، کاهکیلی (با بازی تِمورا موریسون) قرار دارد. رهبری که پیش‌تر با انگیزه طمع جنگی به راه انداخته و اکنون ادعای اصلاح دارد. با وجود اختلافات، هر دو بر یک هدف اتفاق نظر دارند: اتحاد هاوایی برای حفظ مردم و فرهنگشان.
سریال در هاوایی قرن هجدهم می‌گذرد، در دوران نزاع دائمی میان چهار پادشاهی. هر رهبر جزیره‌ای به قدرت خود دل‌بسته و مردمان در انتظار فرد برگزیده‌ای هستند که طبق پیشگویی‌ها، باید ظهور کند. این اختلاف تفاسیر از سرنوشت و موعود، تنش اصلی روایت را شکل می‌دهد.
«فرمانده جنگ» از نظر ساختار و تماتیک، شباهت‌هایی به حماسه‌ی تاریخی «شوگون» (Shogun) دارد. موموآ و سیبِت، که از نوادگان واقعی شخصیت‌های داستان‌اند، با دقت و احترام به آداب بومیان پلی‌نزی پرداخته‌اند. بازیگران سریال عمدتاً بومی‌اند و زبان اصلی هاوایی، زبان غالب گفت‌وگوهاست.
بااین‌حال، سریال در اصل اثری اکشن است؛ با صحنه‌هایی پرتحرک، طراحی لباس دیدنی، محیط‌های طبیعی خیره‌کننده و بازی‌هایی قابل‌توجه، به‌ویژه کاینا ماکوآ، که حضوری دلنشین دارد. اما تمرکز بیش از حد بر نبرد اصلی باعث شده برخی خرده‌روایت‌های عاطفی، از جمله مثلث عشقی کایانا و دوستی‌اش با یک دریانورد اروپایی، سطحی باقی بمانند.
گرچه سریال بر خلاف «شوگون» به روایت موازی در جزایر مختلف نمی‌پردازد، اما تمرکز شدید آن بر مسیر جنگی کایانا، به‌دلیل اجرای پرانرژی و کاریزماتیک موموآ، کمتر خسته‌کننده به نظر می‌رسد. موموآ با مهارتی تحسین‌برانگیز بین خشم مهارنشدنی و آسیب‌پذیری انسانی نوسان می‌کند؛ گاهی همانند خرس وحشی، گاهی نیز شبیه خرسی عروسکی می‌شود.
از همان آغاز، با صحنه‌ای که موموآ در زیر آب کوسه‌ای را با طناب به دام می‌اندازد، مشخص است که با اثری روبه‌رو هستیم که حد متوسط را نمی‌پذیرد. با پیشرفت داستان و افزایش تنش‌ها، توانایی فیزیکی و روحی شخصیت کایانا به‌طور فزاینده‌ای به چالش کشیده می‌شود و موموآ با فریادها، غرّش‌ها و حرکات دیوانه‌وار، جنگجویی کهن را به تصویر می‌کشد که انگار از دل اسطوره‌ها بیرون آمده.
قسمت پایانی فصل اول، که کارگردانی آن را نیز موموآ بر عهده داشته، با صحنه‌های باشکوه نبرد جمعی، نقطه اوج روایت است. در بیانیه‌ای برای رسانه‌ها، سازندگان عنوان کردند که «فرمانده جنگ» پاسخی به تصویر توریستی و تجاری‌شده از هاوایی است، روایتی بومی برای بازشناسی هویت فرهنگی خودشان.
کایانا، بر اساس شخصیتی واقعی از تاریخ هاوایی، به محور این روایت بدل می‌شود. چهره‌ای که میان تمایل به صلح و کشش ناخواسته به خشونت در نوسان است. پرسش اصلی سریال نه تنها درباره سرنوشت سرزمین است، بلکه درباره توانایی فردی شریف در مهار شیاطین درون و استفاده از آن‌ها در راهی والاتر است.
آیا خشونت می‌تواند صلح بیاورد؟ سؤالی که شاید کلیشه‌ای به نظر برسد، اما همچنان قابل تأمل و مؤثر است. «فرمانده جنگ» با طرح این پرسش، اثری خلق کرده که هم میخکوب‌کننده است، هم عمیق.
امتیاز: B+ (خوب، نزدیک به عالی)
پخش«فرمانده جنگ» با دو قسمت نخست، از جمعه ۱۱ مرداد (۱ اوت) آغاز می‌شود. قسمت‌های بعدی هر هفته تا ۲۸ شهریور (۱۹ سپتامبر) منتشر خواهند شد.