اولین واکنش منتقدان به فیلم «موج نو» ریچارد لینکلیتر در جشنواره کن 2025
فیلم «موج نو» (New Wave) به کارگردانی ریچارد لینکلیتر در بخش رقابتی جشنواره کن ۲۰۲۵ به نمایش درآمد و با واکنش‌های مثبت و تحسین‌آمیز شماری از منتقدان برجسته سینما مواجه شد. این فیلم روایتی داستانی و متفاوت از پشت‌صحنه ساخت شاهکار «از نفس افتاده» ژان‌لوک گدار ارائه می‌دهد.
مانو یونز، منتقد سینما، درباره این فیلم نوشته است:
«موج نو، اثر جدید استادانه ریچارد لینکلیتر، خود را به عنوان پروژه‌ای هم منحصربه‌فرد و هم غیرمنتظره معرفی می‌کند. چه کسی تصور می‌کرد که کارگردان "مدرسه راک" روزی ساخت یک فیلم داستانی درباره پشت صحنه "از نفس افتاده" را بر عهده بگیرد؟ و اینطور هم نیست که لینکلیتر پیش از این دِین خود به سینه‌فیلیا را نشان نداده باشد. او در آثار خود بارها به مکس افولس (در "اسلکر")، آندره بازن (در "زندگی بیدار") و اورسن ولز ادای احترام کرده است.»
یونز ادامه می‌دهد:«اگر بخواهیم ارتباطی بین لینکلیتر و فیلمسازان موج نوی فرانسه برقرار کنیم، منطقی‌ترین انتخاب، تشابه او با دیالوگ‌نویسی اریک رومر یا آثار فرانسوا تروفو خواهد بود... اما با تماشای "موج نو"، آشکار می‌شود که پیوند لینکلیتر و گدار به همان اندازه عمیق است که آرام و بی‌صدا.»
مارکوس اوزل، سردبیر مجله کایه دو سینما، نیز در نقد خود می‌نویسد:
«برای درک "موج نو" باید بپذیریم که گدار به شخصیتی داستانی بدل شده است؛ یعنی نه به دنبال وفاداری دقیق باشیم، بلکه از تصویرسازی‌هایی لذت ببریم که اسطوره او - با تمام کلیشه‌هایش - را ممکن می‌سازد. اولین دلیل موفقیت لینکلیتر در این شرط‌بندی، نگاه سرشار از عشق اوست؛ برخلاف رویکرد کینه‌توزانه‌ی هازاناویسیوس در اثرش در باب گدار که این فیلم از بسیاری جهات نقطه‌ی مقابل آن محسوب می‌شود.»
اوزل همچنین اضافه می‌کند:«این فیلم بیشتر شبیه گروهی از جوانان شیفته‌ی سینماست - کمی فتیش‌وار، اما در نهایت به اندازه‌کافی بی‌خیال - تا اثری علمی درباره‌ی نابغه‌ی سوئیسی. لینکلیتر از گدار بیش از هر چیز شور آفرینش را گرفته، شوری که مسری است.»
فیلیپ رویر، سردبیر مجله پوزیتیف، نیز نگاه مثبتی به این فیلم دارد و می‌نویسد:
«فیلم موج نوی لینکلیتر بازسازی ایده‌آلِ پشت صحنه‌ای است که می‌توانست در زمان فیلمبرداری "از نفس افتاده" ژان-لوک گدار تصویربرداری شود. همه چیز با جزئیاتی خارق‌العاده مستند شده است. و چه لذتبخش! ریچارد لینکلیتر، شور و اشتیاق گروهی از جوانان را به تصویر می‌کشد که با عشق سینما می‌سازند.»
دیگو لرر نیز فیلم را «اثری دل‌ربا و به‌واقع درگیرکننده» خوانده و آن را «یک آزمون فوق‌العاده و یک بازسازی عالی از فیلمبرداری فیلم از نفس افتاده، آن دوران و ویژگی‌هایش» توصیف کرده است.
در مقابل، چارلی جیمز نگاهی انتقادی‌تر دارد:
«جای تأسف است که فیلم "موج نو" در میانه راه به یک مستند ویکی‌پدیاییِ سطحی درباره تولد "از نفس افتاده" تبدیل می‌شود. چون از نظر بازآفرینی تاریخی، انتخاب بازیگران و به تصویر کشیدن شخصیت گدار (با بازی درخشان گیوم ماربک)، شاهد یک ادای احترام درجه‌یک هستیم.»
لئوناردو گوی نیز ضمن اشاره به تردید اولیه‌اش نسبت به فیلم، در نهایت آن را اثری انرژی‌زا توصیف می‌کند:
«باید اعتراف کنم در ابتدا کمی نسبت به این اثر - که از بسیاری جهات شبیه تمرینی در نوستالژی سینمایی به نظر می‌رسید - تردید داشتم. اما موج نوی لینکلیتر، با این جنبش سینمایی را همچون شیئی موزه‌ای برخورد نمی‌کند، بلکه آن را به عنوان روشی برای بودن در جهان بازمی‌آفریند. انرژی فیلم آنچنان مسری است که اغلب بیننده را با خود همراه می‌سازد.»
در مجموع، واکنش منتقدان به «موج نو» نشان می‌دهد که لینکلیتر موفق شده اثری خلق کند که نه تنها ادای احترامی هنرمندانه به موج نوی فرانسه و ژان‌لوک گدار است، بلکه نگاه امروزی و شخصی خود را نیز در آن جاری کرده است.
