فداکاری جالب کارگردان The Bone Collector برای حفظ انتخاب‌هایش
در پی موفقیت فیلم «The Silence of the Lambs» در اوایل دهه ۹۰، موجی از تریلرهای جنایی درباره قاتلان زنجیره‌ای سینمای آمریکا را فرا گرفت. فیلم «The Bone Collector» ساخته‌ی فیلیپ نویس در سال ۱۹۹۹، یکی از آثار پایانی این موج بود. این فیلم اقتباسی از رمان پرفروش جفری دیور بود که شخصیت اصلی‌اش، لینکلن رایم، کارآگاهی فلج است که تنها با تکیه بر ذهن و مشاهداتش از تخت بیمارستان، جنایت‌ها را حل می‌کند.
در نسخه سینمایی، دنزل واشنگتن نقش رایم را ایفا کرد و آنجلینا جولی در نقش همکار جوانش، آملیا داناهی، ظاهر شد. هرچند این بازیگران در آن سال‌ها بسیار پرمشغله و در اوج شهرت بودند، انتخاب‌شان برای این فیلم با مخالفت استودیو یونیورسال مواجه شد.
بیشتر بخوانید:
واکنش دنزل واشنگتن به نقدهای The Bone Collector
کارگردان فیلم، فیلیپ نویس، با اصرار بر انتخاب دنزل و جولی، حاضر شد شرطی مالی را بپذیرد: اگر پروژه از بودجه تعیین‌شده فراتر رود، خود او اضافه‌هزینه را پرداخت می‌کند؛ اما اگر زیر بودجه تمام شود، نیمی از صرفه‌جویی به او تعلق گیرد. این قمار، در نهایت به نفع نویس تمام شد و با صرفه‌جویی ۱.۵ میلیون دلاری، پاداش خوبی نصیب او شد.
در مراحل اولیه، آل پاچینو برای نقش لینکلن رایم در نظر گرفته شده بود، اما ترجیح داد در فیلم تحسین‌شده‌ی «The Insider» ایفای نقش کند. استودیو سپس نام‌هایی چون شان کانری، هریسون فورد، دمی مور و نیکول کیدمن را پیشنهاد داد، اما نویس تنها به دنبال دنزل و جولی بود.
چرا دنزل و جولی؟
نویس معتقد بود که برای متمایز ساختن «The Bone Collector» در میان آثار مشابه، نیاز به بازیگری درخشان دارد؛ چراکه داستان فیلم به‌لحاظ جنایی ساده‌تر از آثاری چون «Seven» بود. او باور داشت که شیمی میان بازیگران می‌تواند فیلم را نجات دهد و در این هدف نیز موفق بود.
اگرچه فیلم در گیشه جهانی موفق شد و ۱۵۱ میلیون دلار فروخت، اما استودیو تمایلی به ادامه ساخت دنباله‌های آن نداشت. در سال ۲۰۲۰ سریالی تلویزیونی بر اساس همین داستان ساخته شد، اما تنها یک فصل دوام آورد و با استقبال سرد مواجه شد.
تجربه‌ای چالش‌برانگیز برای هر دو بازیگر
آنجلینا جولی که آموزش‌دیده‌ی روش متد اکتینگ بود، اذعان کرد که نقشش در این فیلم بسیار سنگین و پراسترس بوده است. او در مصاحبه‌ای گفت:
«از همان ابتدا فکر می‌کردم که از عهده‌اش برنمی‌آیم. احساس می‌کردم توانایی فیزیکی یا روحی لازم را ندارم. نقش یک پلیس تازه‌کار که باید جسدهایی وحشتناک را بررسی کند، واقعاً مرا از درون فرسوده کرده بود.»
واشنگتن نیز با چالشی تازه روبه‌رو بود؛ چرا که نقش او تنها از گردن به بالا محدود می‌شد و تمام احساسات و تأثیرگذاری باید در چهره‌اش متجلی می‌شد. او برای آمادگی، با افراد فلج گردنی (کوادری‌پلژیک) دیدار کرد و حتی با کریستوفر ریو، بازیگر سابق «سوپرمن» که پس از سانحه فلج شده بود، مشورت گرفت.
واشنگتن در گفت‌وگویی با «بابی وایگنت» گفت:«آنچه از کریستوفر ریو گرفتم، امید بود. اشتیاقش به زندگی، ایمانش به درمان و باورش به این‌که روزی دوباره راه خواهد رفت، الهام‌بخش من بود.»
منبع: slashfilm