حقه بازی که نمی تواند سر مخاطب خود کلاه بگذارد

ترجمه اختصاصی سلام سینما

فیلم «حقه باز» اثر «کریس ادیسون» ثابت می کند که شیطان تا عمق زندگی و در جزئیات شخصیت انسان ها نفوذ کرده است. موسیقی متن بی قرارکننده ی فیلم نیز جذابیت بی بدیلی به آن بخشیده اما دیری نمی پاید تا به این نکته پی ببریم که تمام این دودها و آینه ها مانند یک ماسک بر روی چهره ی این فیلم است که بازسازی یک اثر کمدی از «فرانک اوز» در سال 1988 بنام «اراذل گندیده ی کثیف» است و تنها جنسیت کاراکترهای اصلی آن تغییر کرده اند. این فیلم قربانی یک فیلمنامه ی ضعیف شده که دست ستاره های فیلم یعنی «آن هتوی» و «ربل ویلسون» را خالی می گذارد تا کاراکتر آنها به میزان زیادی آزاردهنده باشد. 

در ابتدای فیلم «جوزفین چسترفیلد»(آن هتوی) را می بینیم که در حال کلاه برداری از یک تاجر دانمارکی (کاسپر کریستنسن) است. وقتی که آن تاجر ملیتش را به جوزفین می گوید ، با تمسخر از جانب جوزفین روبرو می شود. این کمدی ، نمایشی از تضاد است و همین دلیلی است که هتوی و ویلسون را مجبور به ایفای نقش در مقابله با تیپ های فیلم نمی کند. نقش آفرینی ویلسون مانند تمام بازیگران زن استرالیایی مختصر و مفید ، شوخی با چاقی و جوک های ساده است در حالی که نقش آفرینی هتوی ، کاراکتر جوزفین را تا حدی جذاب و تاثیرگذار می کند که می توان گفت کاراکتر او در «8 یار اوشن» بی حس و حال بوده است.

غیر قابل توضیح بودن نیز یکی از اصول این فیلم است. از لهجه بریتانیایی هتوی گرفته تا جا زدن خود به نام «دکتر شافهاوزن» در کنار بسیاری از سکانس های دیگر که همراه با لهجه ی آلمانی ویلسون است ، همه برداشتی از «اراذل گندیده ی کثیف» هستند. به وضوح مشخص است که کارکتر ویلسون بطور کلی یک سرهم بندی از اجرای جملاتی با اعتماد به نفسی پایین است و این باعث می شود تا نقش هتوی در فیلم بزرگتر و جدی تر شود. بازیگران اصلی فیلم به شکل تحسین برانگیزی سعی در فانتزی کردن فضای فیلم دارند اما درصد موفقیت آنها در این زمینه بسیار کم است. 

آیا مسخره نیست که در فیلمی زن ‌محور، تنها شوخی ‌های بامزه زمانی رخ می دهند که یک زن در حال نابود کردن یک زن دیگر است؟ این احتمال وجود دارد که ویلسون که خودش یکی از تهیه ‌کنندگان فیلم است و قبلا هم بخش زیادی از دیالوگ ‌های خودش را در فیلم‌ های مختلف نوشته، در اینجا هم هنگام فیلمبرداری این شوخی‌ ها را خودش وارد داستان کرده باشد. البته اینکه او شوخی‌ های جالبی وارد یک فیلم کمدی کرده اصلا اشکالی ندارد، اما کسانی که به امید حضور دو شخصیت زن اصلی که همیشه از یکدیگر حمایت می ‌کنند قصد تماشای این فیلم را داشته باشند احتمالا از آن راضی نخواهند بود.

وقتی که جوزفین نصیحتی را به پنی می کند و می گوید که : «هیچ مردی نمی تواند باور کند که یک زن از او باهوش تر است». این جمله یک لحظه ی تحریک کننده را درباره ی قدرت دختران رقم می زند اما کسانی که «اراذل گندیده ی کثیف» را دیده باشند ، متوجه می شوند که این بیانیه از کجا آمده است. مانند بسیاری از بازسازی های دیگر که همراه با تغییر جنسیت کاراکترهای اصلی بوده اند ، «حقه باز» وارد یک بازی هویتی می شود که پایان آن ، پایان خودش است. 

منبع : اسلنت

مترجم : وحید فیض خواه