((روزی روزگاری تهران))

!خطر لو رفتن داستان! 

گربه سیاه فیلم بدی نیست و ارزش یک بار دیدن را دارد اما از آن فیلم هایی که آدم بخواهد برای دیدنش سر و دست بشکند نیست. 

فیلم سوژه جسورانه ای دارد و سه بازیگر جوان دهه هفتادی داستان فیلم را جلو می برند اما فیلم خیلی زود به دام کلیشه ها می افتد. 

پسری از شهرستان که میخواهد به هر طریقی شده از طریق فضای مجازی معروف شود و از هیچ کاری ابایی ندارد و حتی در این راه نامزدش را زیر پا له می کند. 

دختر طراح لباس است و با پدر خوانده ای معتاد زندگی میکند و مادرش که فقط صدای او را میشنویم در زندان است و دوست پدر خوانده اش هم هوسباز و چشم چران است و از گربه سیاه قصه یعنی رها بدش نمی آید. 

 پسری با هدفون که از سربازی فرار کرده و برای انتشار موسیقی اش پول لازم دارد و با خانواده اش درگیر است. 

سه بازیگر جوان فیلم که نقش هایشان در بالا توضیح داده شد عملکرد متفاوتی دارند. 

بازی ترلان پروانه خوب و قابل قبول است اما گاهی تکراری و شبیه به نقشش در فیلم فراری میشود. 

کیا رکنی هنوز راه درازی تا بازیگر شدن در پیش دارد و به نظر شخصی من بازی قابل توجه ای نداشت. 

اما حسین پورکریمی در نقش وحید درخشان ظاهر شده با چشم ها و بیانی که لحن جاه طلبی و شهوت شهرت در آن موج می زند. 

بهرام رادان به عنوان تهیه کننده در نقش خودش ظاهر شده که حرکت قابل توجه و شایسته تحسینی به شمار میرود اما صحنه های تلفنی حرف زدن او با نامزدش در پاریس جای کار بیشتری داشت. 

برنامه ای هم که بهرام رادان مجری آن است به شدت تصنعی و بد کار شده و اصلا باور پذیر نیست. 

بهاره کیان افشار ، علی اوجی،رضا یزدانی،احسان کرمی و کریم امینی کارگردان فیلم را هم به صورت گذرا در بخش هایی از فیلم می بینیم. 

طرح فیلمنامه درباره حواشی فضای مجازی به هدر رفته و به شعاری ترین شکل ممکن بیان می شود در حالی که اتفاقی که در فیلم افتاد یک صدم چیزهایی که ما در طول روز در فضای مجازی می بینیم هم نبود و تنها پلی شد برای ورود مثلث بازیگران جوان به زندگی خصوصی بازیگر مشهور سینمای ایران. 

گربه سیاه فیلم بدی نبود اما سوژه و پرداخت سوژه کاملاً به هدر رفته است بعضی صحنه ها خنده دار است و فیلم چفت و بست محکمی ندارد انگار کاملاً مشغول تماشای یک فیلم هستیم و بازیگران فیلم هم به جای باور پذیر کردن نقش ها با کاریکاتوری بودن مشکلی نداشته اند و با آن کنار آمده اند. 

اما من حرکت بهرام رادان در پرداختن به زندگی این نسل جوان و فیلم ساختن درباره ی آن ها را لایق تشویق می دانم. 

فیلم گربه سیاه را ببینید. 

فیلم بدی نبود اما فیلم خوبی هم نبود. 

ارزش یک بار دیدن را داشت. 

امیدوارم علف زار فیلم بعدی بهرام رادان که تهیه کننده اش بوده فیلم بهتری باشد.