نگاهی به فیلم یک تصادف ساده (جعفر پناهی) | شاهکاری جسورانه با بودجه کم که از بلاک‌باسترهای هالیوودی موثرتر است
.jpg?w=1200&q=75)
ترجمه اختصاصی سلام سینما: هیچ‌چیز در ساخته‌های جعفر پناهی تصادفی نیست. کارگردان و نویسنده ایرانی به خاطر ساخت کمدی‌های ساده و بی‌دردسر شناخته نشده؛ او با آثار جسورش، [...] سال‌ها زندانی و از فیلم‌سازی و سفرهای خارجی منع شده بود.
پس از برداشته شدن محدودیت‌ها در سال ۲۰۲۳، پناهی برای اولین بار در ۱۴ سال گذشته توانست ایران را ترک کند؛ با این حال، بسیاری از فعالیت‌هایش همچنان در داخل کشور غیرقانونی است و او مجبور است با پنهان‌کاری شدید کار کند.
فیلم «یک تصادف ساده» داستان چهار زندانی سابق جسور را روایت می‌کند که تصمیم می‌گیرند از نگهبان خشن و سوءاستفاده‌گر انتقام بگیرند، اما مشکل این است که مطمئن نیستند فرد درست را گرفته‌اند.
پناهی با آگاهی از محدودیت‌های دولتی و بودجه‌ای، داستانی فشرده، صمیمی و پرتنش خلق کرده است. بسیاری از صحنه‌ها در فضای محدود و در یک ون سفید فیلم‌برداری شده‌اند و بازیگران زن بدون حجاب ظاهر می‌شوند.
رهبر گروه، وحید (وحید مبصری)، نگهبان ظالم را در یک تعمیرگاه تشخیص می‌دهد و او را می‌رباید. اما چون در زمان شکنجه چشم‌هایش بسته بوده، همچنان مردد است و تصمیم دارد مطمئن شود. از آنجا، فیلم به نوعی یک «سفر جاده‌ای با جمع شدن دوباره گروه» با لحظاتی طنزآمیز و در عین حال پر از تهدید و دلهره تبدیل می‌شود.
چهار شخصیت اصلی، برخلاف گروه‌های اکشن رایج، افرادی آرام و معمولی هستند؛ شیوای عکاس (مریم افشاری)، حمید کارگر (محمدعلی الیاس‌مهر) و گلرخ تازه‌عروس (هدیس پاک‌باطن) که حتی لباس عروسی خود را به تن دارد. آنها نمی‌دانند که آیا واقعا فرد ربوده‌شده همان نگهبان است یا خیر.
فیلم با بودجه‌ای اندک و تحت تهدید قانون ساخته شده، اما از بسیاری بلاک‌باسترهای هالیوودی با بودجه ۲۰۰ میلیون دلاری هم ترسناک‌تر و مؤثرتر است.
پایان فیلم، ساده اما تکان‌دهنده است: صدایی تکراری و تصویری ثابت از مردی که داستان را به اوج می‌رساند.
نویسنده: جانی اولیکسنسکی
منبع: نیویورک پست