(نقد فیلم "هفت و نیم")
"هفت و نيم" درباره زندگى تراژيك هفت دختر جوان است؛ زندگى اى تراژيك در قالب قصه اى كه هيچ ايرادى در آن نبوده و باعث مى شود اين اثر تأثير نامحدودى بر ذهن مخاطب اش مى گذارد...
موضوع ارتباط جنسى دختران پيش از ازدواج، يكى از معضلات هميشگى جامعه ايران بوده كه همواره نتيجه اى جز خشونت عليه زنان به همراه نداشته است... جامعه ايران و افغانستان سالهاست كه رابطه دختر پيش از ازدواج را نشانه اى از بى بند و بارى تلقى كرده و مدت هاست كه در جرايد و روزنامه ها شاهد خبر ضرب و شتم و قتل دختران توسط خانواده ها در پى افشا شدن روابط پيش از ازدواج شان هستيم.
اين موضوع واقعيتى انكار ناشدنى ست كه جامعه ما هنوز نتوانسته نگاهى برابر به مقوله زنان و مردان داشته باشد و همين تفاوت ها سبب رخ دادن فجايع بسيار گشته است؛ و زمانى كه اثرى درباره يك معضل اجتماعى ساخته مى شود، بايد نگاهى عميق و موشكافانه به سوژه خود داشته باشد؛ كه در "هفت و نيم" نشان از وجود پرورش سوژه و ايده هاى بكر براى پرداختن به يكى از مهمترين معضل جامعه زنان وجود دارد.
"هفت و نيم" يك اشاره ژورناليستى به موضوع ارتباط جنسى خارج از ازدواج زنان، تغيير جنسيت، مهاجرت و كودك همسرى محسوب مى شود؛ اشاره اى كه جامعه نمونه هاى فراوان بسيارى از آن را هر روز در روزنامه ها و پايگاه هاى خبرى مشاهده شده و در حال عادت كردن به آن هستيم.
وظيفه سينما صرفاً بازتاب واقعيت هاى جامعه، همانگونه كه رخ مى دهند، مى باشد؛ و اين وظيفه فيلمسازانى ست كه بايد با جزئيات و پرداخت به آن، معضلات اجتماعى را منعكس و در اختيار جامعه قرار دهند. وظيفه فيلمساز، درك يك معضل اجتماعى و سپس پرورش سوژه خود در قالب سينماست؛ جايى كه قصه و شخصيت ساخته مى شود تا زمانى كه تماشاگر بعد از پايان فيلم، عميق تر فكر كرده و دچار آگاهى بيشتر شده باشد.