تصویر-مکان-فیلم(جلسه چهارم)

فصل سوم 

مبحث امروز 

فیلم-مکان-تصویر (جلسه چهارم)

منتقد و تحلیلگر:مهیار محمد ملکی

#مهیارمحمدملکی

دوربین ذهنی

نمای عینی :نمایی میباشد که دوربین میبیند

نمای ذهنی یا دوربین ذهنی:نمایی میباشد که یکی از شخصیت های فیلم میبیند (pov)

لازم به ذکر است در این نوع نما دوربین به جای شخصیت و در چارچوب قدی او و از چشم او نظاره گر محیط میباشد

نکته مهم ان است که هیچگاه درست و جایز نمیباشد که نمای ذهنی کل فضای فیلم را در برگیرد همانند فیلم بانویی در دریاچه (۱۹۴۶) که میتوان در ان مشکلات ناشی از این نما را به وضوح شاهد بود 

در کل زمان پخش این فیلم ما شاهد این موضوع هستیم که دوربین تمامو کمال جای قهرمان فیلم یعنی فلیپ مارلو میباشد 

از این رو در نماهای متعددی شاهد موضوعاتی غیر قابل فهم میباشیم 

۱-وقتی کسی میخواهد با مارلو روبوسی کند باید لب هایش را دور لنز حلقه کند 

بدین ترتیب که انگار با خود ما روبوسی میکند 

۲-زنی برای روشن کردن سیگار مارلو فندک را به دوربین نزدیک میکند انگار میخواهد تماشاگر را اتش بزند 

و....

دوربین ذهنی را باید به شکل محدود و در نماهای خاصی به کار گرفت 

درست همانند فیلم گذرگاه تاریک (۱۹۴۷)، که در ان نمای ذهنی تنها به اقتضای فیلمنامه به کار میرفتند 

تشریح این نکته به فهم بیشتر موضوع توسط شما عزیزان کمک میکند 

بدین جهت کمی جزیی تر به فیلم نگاه میاندازیم 

داستان فیلم از این قرار است که وینسنت پاری (همفری بوگارت )متهم به قتل همسرش میشود و به زندان میافتد او از زندان سن کوئنتین فرار میکند تا قاتل اصلی را بیابد چون تصویر چهره اش در تمام روزنامه ها چاپ شده برای انجام این کار ناچار تن به جراحی پلاستیک میدهد 

دلمز دیوز کارگردان و فیلمنامه نویس اثر دو راه حل داشت :

۱-سی دقیقه ابتدایی تا قبل جراحی را با شخصی غیر از همفری بوگارت جلو ببرد که در این صورت شاید فیلمش به درخشش حال حاضرش دست پیدا نمیکرد 

۲-قبل عمل را با دوربین ذهنی و صدای همفری بوگارت و بقیه فیلم را با همفری ادامه دهد که او راه حل دوم را انتخاب کرد

پایان بحث امروز 

منتقد و تحلیلگر متن:مهیار محمد ملکی

#مهیارمحمدملکی