حق الناس، سخنی با مهراوه شریفی نیا
سه سال پیش در سفری نوروزی با خانواده به آلانیای ترکیه ( در 80 کیلومتری آنتالیا )، که به دلیل سرمای هوا و عدم امکان شنا، مناسب ترین زمان برای سفر خانواده های مذهبی به این شهر محسوب می شود، در لابی هتل محل اقامت، با یک استاد دانشگاه از ترکیه هم صحبت شدم. اظهاراتی به شرح زیر بـعمل آمــد:
اهل کدام کشور هستید ؟ ایرانی هستم.
شما از کدام شهر ترکیه هستید ؟ شهر ما در فاصله 20 کیلومتری آنتالیا قرار دارد.
شغل شما چیست ؟ من استاد دانشگاه در آنتالیا هستم.
شغل شما چیست ؟ من یک محقق و نویسنده ایرانی ام.
شهر خوبی است. خوش به حال شما که هر وقت اراده کنید می توانید به این شهر زیبای ساحلی بیائید؟ دوست ترک: نه، اینگونه نیست.
چرا ؟ شما که گفتید شهر شما در فاصله 20 کیلومتری آنتالیا قرار دارد؟ آقا ببینید. سواحل آلانیا و آنتالیا مال روس ها، آلمانی ها و ایرانی ها است. حضور ما در اینجا خصوصاً در فصل تابستان، جز گناه و معصیت، چیز دیگری برایمان ندارد. لذا علیرغم نزدیکی مسیر، ما معمولاً به کنار دریا نمی آئیم.
این نظر شما است؟ نه، 85% مردم شهر ما دریا را در تابستان ندیده اند. 15% بقیه هم اصلاً دریا را ندیده اند.
مگر شما مسلمان نیستید؟ چرا من مسلمان و ایرانی ام و می بینید مثل شما در زمانی با خانواده به آلانیا آمده ایم که کسی در دریا حضور نداشته باشد.
من یک فرد مذهبی هستم، وقتی فیلم ها و سریال های ایرانی را تماشا می کنم و آن را با تصاویر حضور ایرانی ها در این سواحل مقایسه می کنم، باور پذیری ما از جامعه شما بعنوان یک کشوری اسلامی غیر ممکن می شود. این دو گانگی قابل درک نیست؟ آیا حجاب برای ایرانی ها داخل و خارج دارد؟ دین شما این اجازه را می دهد که در داخل با حجاب باشید و در خارج بی حجاب؟
پاسخی برای سوالات متعدد این استاد محترم و مسلمان دانشگاه نداشتم. چرا که همزمان نیز در دیسکوی هتل، ده ها ایرانی درحال رقص و پایکوبی بودند و چه جای دفاع می توانست، وجود داشته باشد.
این مقدمه را گفتم تا برسیم به اصل مطلب.
بحث حجاب در داخل و خارج از کشور از دیرباز مطرح بوده و همواره تبعات خاص و پیچیده خود را داشته است. یادمان نرود که یکی از دلمشغولی های برخی رسانه ها در کشور، همواره نگاه با ذره بین به نوع حجاب هنرمندان ایرانی حاضر در جشنواره های خارجی و در خارج از ایران بوده است و تا زمانی که اجبار به پوشش در ایران ( اشتباهی که در کشور وجود دارد اینکه همواره بحث حجاب مطرح است در حالی که باید بین حجاب به معنی حجب و حیا برای زنان مومنه و پوشش اجباری برای کسانی که اصولاً اعتقادی به حجاب ندارند، فرق قائل شد) وجود دارد، تبعات آن نیز در اشکال مختلف بروز خواهد کرد و این تناقض هیچگاه برای بسیاری در داخل و خارج از کشور قابل درک و هضم نخواهد بود. نمونه های متعددی از این موارد وجود دارد که اگر از موضوع خاص و غیر قابل قبول گلشیفته فراهانی بگذریم، می توان از کشف حجاب صدف طاهریان، چکامه چمن ماه و ...... مثال آورد و در نهایت به آخرین مورد آن موضوع ( عکس های منتشر شده از مهراوه عزیز ) پرداخت.
این یک واقعیت است که اخبار مربوط به سلبریتی ها در همه کشورها جذاب بوده و حتی برنامه های متعددی در این کشورها در ارتباط با مسائل حاشیه ای زندگی آنان ساخته می شود که مورد استقبال نیز قرار می گیرد. ایران خودمان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و لذا بارها شاهد انتشار اخبار و تصاویر خصوصی هنرمندان کشورمان در سطح رسانه های گروهی و اجتماعی بوده ایم.
طی چند روز گذشته تصاویر بی حجاب هنرمند عزیز خانم مهراوه شریفی نیا در خارج از کشور، در فضای مجازی دست به دست شد و ایشان متاثر از این موضوع، اعلام داشتند که کشف حجاب نکرده و منتشر کنندگان آن را به خدا حواله می کنند. نگاه به تصاویر مورد نظر نیز نشان می دهد که حق با ایشان بوده و در مجامعی که ایشان در جمع دوستان بوده اند، روسری به سر داشتند. حالا اگر در گوشه خلوتی که نامحرمی حضور نداشته، عکسی بی حجاب نیز انداخته اند، این ربطی به کسی ندارد.
چند مسئله در این خصوص مطرح است:
فردی که عکس های خصوصی هنرمند برجسته کشورمان را به هر شکل بدست آورده و آنها را بدون اجازه صاحب آن منتشر کرده است، یقیناً مجرم بوده و باید مجازات کار خود را ببیند.
حفظ آبرو، حیثیت و حفاظت و صیانت از جان و مال و ناموس مردم بر عهده نیروی انتظامی و سایر نهاد های ذیربط است، لذا لازم است تا نهایت دقت را در مواجهه با اینگونه مسائل از خود بعمل آورند.
هنرمندان کشورمان باید دقت کنند که کوچکترین رفتار و حرکات آنان، در داخل و خارج از کشور زیر ذره بین قرار داشته و لذا اتفاقات زندگی خصوصی آنان، هر آن می تواند در معرض خطر انتشار از طریق در رسانه های اجتماعی قرار گیرد.
ملت ایران از دو روئی، نفاق، عکس جلوه دادن واقعیت ها و .... به تنگ آمده است. آنها کنجکاو و حیران، بعضاً شاهد بی حجابی و عزیمت برخی ازهنرمندان و اخبار و اطلاعاتی بغایت نگران کننده از محیط های هنری کشورمان می شوند که در نتیجه بدلیل عدم اعتماد موجود به رسانه ها و عدم پیگیری شایعات، رد و تائید آنها، راست و دروغ را یکی پنداشته و لذا وقتی عکس بی حجاب حتی هنرمندی متعهد را در خارج از کشور مشاهده می کند، بدلیل همان پیش داوری ذهنی، بلافاصله و بدون کنکاش در اصل موضوع ، تحت جو روانی موجود خود اشاعه دهنده منکر می شوند.
در این که یوم الحسابی وجود دارد، شکی در آن نیست، این از اصول اولیه اعتقادی ما مسلمان ها است و اینکه حق خانم شریفی نیا نیز هست که انتشار دهندگان تصاویر خود را به خدا حواله دهد، در آن نیز شکی نیست. اما با شرحی که رفت، آیا ایشان باید همه آنانی را که آگاهانه و یا ناخود آگاه، دست به اشاعه منکر زده اند، یکسان ببینند؟ آیا نباید فرقی بین کس و یا کسانی که آگاهانه دست به اینگونه اقدامات سخیف می زنند با آنانی که ندانسته وارد بازی دیگران می شوند، قائل شد؟
خود بنده از طریق شبکه های اجتماعی از کسانی تصاویر مذکور را دریافت کردم که در صداقت، دیانت و منش و بزرگی آنان شکی وجود نداشته است. این بندگان خدا اگر زودتر در جریان تکذیبیه خانم شریفی نیا قرار گرفته بودند مطمئناً و به هیچ وجه به کپی و پست آن تصاویر اقدام نمی کردند.
مهراوه عزیز ، این یک نصیحت برادرانه به شما است. همه را به یک چوب نرانید. گذشت چیزی است که مردم کشورمان نشان داده اند، هیچگاه آن را فراموش نمی کنند. بعنوان یک کارشناس حرفه ای رسانه و یک برادر بزرگ به شما توصیه می کنم با گذشت از تمامی آنانی که ندانسته دست به انتشار تصاویر شما زده اند، هم جایگاه خود را در جامعه تثبیت کنید و هم این شانس را به علاقمندانتان بدهید که شما را بیش از این دوستتان داشته باشند.