به گزارش سلام سینما، فیلم آشغال های دوست داشتنی چهار سال پیاپی برای شرکت در جشنواره فیلم فجر فرم پر می کند اما این فیلم برای هیئت انتخاب در این 4دوره به نمایش در نیامده است. یکصد روزنامه‌نگار حوزه فرهنگ و هنر از دبیر جشنواره فیلم فجر درخواست کردند امکانی فراهم کند تا فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» یک نمایش در جشنواره فیلم فجر داشته باشد.

در نامه این روزنامه‌نگاران خطاب به «محمد حیدری » آمده است:

«با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، هم سینماگران و هم اهالی مطبوعات امیدوار بودند که بخشی از فیلم‌های در کشو مانده و آثار بلاتکلیف سینمای ایران رنگ نمایش و اکران به خود ببیند و از محاق دربیایند. انتظاری که می‌دانید و می‌دانیم چندان برآورده نشد و نه تنها فیلم‌های توقیف شده سینمایِ ایران مجال نمایش حتی در جشنواره فیلم فجر نیافتند، که آثار دیگری هم به این فهرست اضافه شدند.

در این میان، سرنوشت فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» سرنوشت عجیبی داشته است. اگرچه ما اهالی مطبوعات همواره و به خصوص در ایام برگزاری جشنواره فیلم فجر، منتظر نمایش این فیلم لااقل در این رویداد فرهنگی بوده‌ایم، ولی با این حال، این اتفاق نیفتاد و این فیلم حتی امکان حضور و نمایش در جشنواره را پیدا نکرد.

امسال آخرین سالی‌ست که جشنواره فیلم فجر در دولت تدبیر و امید برگزار می‌شود. محسن امیریوسفی، کارگردان فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» طی چهار سال گذشته بارها و بارها چه در گفت‌وگوهای خصوصی و چه مصاحبه‌های مطبوعاتی خود بر قانونی بودن اخذ مجوز و روند ساخت آن تاکید کرده است و تاکنون نیز از نمایش آن در خارج از کشور یا … جلوگیری کرده است. در این چهار سال گذشته او هر بار فیلم را برای شرکت در جشنواره فجر، ارسال کرده و ما منتظر بودیم که فیلم بعد از بررسی‌های معمول حداقل برای روزنامه‌نگاران یک نمایش داشته باشد، انتظاری که بی‌سرانجام و بی‌پاسخ بوده است و مسئولان جشنواره بدون هیچ توضیحی این فیلم را از گردونه کنار گذاشته‌اند.

ما منتقدان و روزنامه‌نگاران مطبوعاتی حالا، در آخرین سال برگزاری جشنواره فیلم فجر در دولت روحانی، از شما می‌خواهیم که امسال تدبیری برای نمایش این فیلم لااقل در کاخ جشنواره بیندیشید تا فرصت تماشای اثری که به گفته کارگردانش در راستای وحدت ملی ساخته شده و به گواهی بسیاری از اهالی سینما یکی از متفاوت‌ترین آثار سینمای ایران است، برای ما فراهم شود، شاید با این کار، هم انتظار طولانی ما سرانجامی داشته باشد و هم یکی از فیلم‌های در کشو مانده سینمای ایران مجالی برای ارتباط با مخاطب پیدا کند.»