هوش مصنوعی در سینما، تهدید یا فرصت؟
دنیای سینما دارد تحولی بزرگی را تجربه می‌کند؛ هوش مصنوعی (AI) به سرعت در حال پیشرفت است و بسیاری از افراد نگران جایگزین شدن خود با این فناوری‌اند. اما آیا این پایان فیلمسازی به شکل سنتی است؟
در وبسایت FILM CRUX روزانه با صدها و حتی هزاران کامنت از فیلمسازان مواجه هستیم که درمورد هوش مصنوعی ابراز نگرانی می‌کنند. نگرانی‌هایی از جنس "بهترین اختراع دنیا" و یا "بدترین اتفاق ممکن برای سینما".
تصور کنید دستیار هوشمندی مثل "جارویس" (Jarvis) در فیلم "مرد آهنی" داشته باشید و از کمک‌های او استفاده نکنید. مخالفان این فناوری می‌گویند استفاده از این ابزارهای نوین به همین سادگی نیست، اما واقعا ساده است. من توانستم به تنهایی و با کمک هوش مصنوعی، یک تریلر کامل را در عرض دو هفته و با بودجه‌ای ناچیز (کمتر از 500 دلار) بسازم.
هوش مصنوعی جایگزین هنرمندان نمی‌شود، بلکه به آن‌ها قدرت‌های خارق‌العاده‌ای می‌بخشد.
اگر کمی صبر داشته باشید، متوجه خواهید شد که این فناوری چه‌طور می‌تواند ذهن شما را متحول کند و یا دست‌کم، ایده‌های جالبی ارائه کند.
مقایسه‌ای جالب: شطرنج و هوش مصنوعی
سال 1997، بهترین بازیکن شطرنج جهان در مقابل هوش مصنوعی "دیپ بلو" شکست خورد. ولی بعد از این اتفاق شطرنج به تاریخ نپیوست بلکه حالا با گذشت تقریبا سه دهه، محبوبیت شطرنج بیش از هر زمان دیگری است. به نظر می‌رسد مخالفان سرسخت هوش مصنوعی، دو نکته‌ی مهم را از قلم می‌اندازند
• مردم دوست دارند آدم‌ها را در حال انجام کار ببینند.
• مردم خودشان هم دوست دارند مشابه همان کارها را انجام دهند.
یک ربات می‌تواند توپ بسکتبال را هر بار با موفقیت داخل سبد بیندازد، اما کسی حاضر نیست برای تماشای بازی این ماشین پول بدهد. ما برای تماشای بازی انسان‌ها خرج می‌کنیم و مهم‌تر از آن، خودمان هم دوست داریم بازی کنیم.
صرف اینکه یک نفر (یا یک چیز دیگر) می‌تواند کاری را انجام دهد، به این معنی نیست که مجبوریم آن کار را کنار بگذاریم. مثلاً اگر یک ربات از شما بهتر تلویزیون تماشا کند، شما تلویزیون نگاه کردن را کنار می‌گذارید؟
میل خودتان است که از این ابزار استفاده کنید یا نه. هنوز هم هستند فیلمسازان بزرگ و مشهوری که با نگاتیو کار می‌کنند. ممکن است بگویید ولی «من عاشق گوش دادن به صفحه موسیقی و بوی کاغذ کتاب‌های واقعی هستم». با این همه می‌توانیم همچنان از اپل موزیک، آی‌بوکس و کتاب‌های صوتی استفاده کنیم و همچنان دلبستگی زیادی به تجربه‌های «آنالوگ» داشته باشیم.
بنابراین، هر اتفاقی هم برای هوش مصنوعی بیفتد، مانع ساختن فیلم به سبک و سیاق دلخواه شما نمی‌شود. اما این تنها دلیل نگرانی مردم از هوش مصنوعی نیست.
آیا فیلمسازان بیکار می‌شوند؟
هوش مصنوعی جایگزین وجود من و شما نمی‌شود ولی می‌تواند شیوه تعامل با نیروی کار را متحول کند. هیچکس نمی‌تواند شما را از فیلمسازی بازدارد. می‌دانم که ممکن است برخی این حرف را دوست نداشته باشد ولی هوش مصنوعی یک موج است، می‌توانید یا زیر آن محو شوید یا سوار بر آن موج پیش روید.
همانطور که می‌دانید، بیشتر فیلمسازان پولی بابت ساخت فیلم دریافت نمی‌کنند (یا دستمزد بسیار کمی می‌گیرند). آنان صرفاً به خاطر علاقه‌ای که به فیلمسازی دارند، به سراغ آن می‌آیند، درست مثل سرگرم شدن با یک بازی ویدئویی.
به قول والت دیزنی :«ما فیلم نمی‌سازیم که پول بیشتری دربیاوریم. ما پول درمی‌آوریم تا فیلم‌های بیشتری بسازیم.» علاوه بر این افراد کسانی هم هستند که از طریق فیلمسازی امرار معاش می‌کنند. و چه چیزی بهتر از این؟
جالب است بدانید که امروزه به لطف پیشرفت‌های فناوری، کسب درآمد از طریق فیلمسازی آسان‌تر از هر زمان دیگری شده است. در واقع، هیچ دوره‌ای در تاریخ وجود نداشته که در آن تعداد فیلمسازان (و به طور کلی هنرمندان) بتوانند از طریق کار مورد علاقه خود، به این اندازه درآمد کسب کنند.
من خودم از طریق فیلمسازی به ثروت رسیده‌ام، اما تنها کسی نیستم که این تجربه را داشته. افراد زیادی را می‌شناسم که به همین شکل به موفقیت رسیده‌اند و تعداد بیشتری هم هستند که با وجود چالش‌هایی مانند اعتصاب نویسندگان، از طریق فیلمسازی امرار معاش می‌کنند.
ارتباط مستقیمی بین پیشرفت فناوری و تعداد افرادی که از فیلمسازی کسب درآمد می‌کنند و همچنین میزان درآمد آن‌ها وجود دارد. هیچ نشانه‌ای مبنی بر توقف این روند وجود ندارد.
چه چیزی در آینده منتظر ماست؟
قطعا تعدادی از مشاغل در این مسیر از بین خواهند رفت. اگر در یک حوزه خاص و محدود فعالیت می‌کنید، زمان آن رسیده که به فکر تحول و پویایی باشید.
اما به یاد داشته باشید که فناوری همیشه در طول تاریخ همین کار را انجام داده است. اختراع لامپ، کار شمع‌افروزان را از کساد کرد، اما هیچکس این‌قدر مجنون نبود که بگوید «چه فاجعه‌ای! من عاشق شمع بودم!»
ظهور سرویس‌های استریمینگ، کارمندان Blockbuster را خانه‌نشین کرد، اما دیگر کسی دلش برای آن نوارهای ویدیویی تنگ نمی‌شود. اتومبیل‌ها جایگزین کالسکه‌چی‌ها شدند، اما دیگر کسی خواهان بازگشت به آن دوران نیست.
پیشرفت همیشه با درد همراه است، اما درجا زدن هم به همان اندازه دردناک است. و به نظر من، ماندن درجا زدن ضرر بیشتری دارد.
پس به جای غر زدن در مورد گذشته، دست به کار شوید چیزهای شگفتی‌انگیزی خلق کنید، چیزهایی که پیشترها هرگز امکان‌پذیر نبوده است. شاید در آینده به عقب برگردید و با لبخندی بر لب به این روزها نگاه کنید.
نویسنده:لایون ال اکتون