درگذشت یک فیلم نامه‌نویس سرشناس
مارک پپلو، فیلمنامه‌نویس سرشناس بریتانیایی در سن ۸۲ سالگی در شهر فلورانس ایتالیا، پس از یک دوره بیماری طولانی، درگذشت.
مارک پپلو، فیلمنامه‌نویس بریتانیایی و یکی از چهره‌های مهم سینمای اروپا بود که با کارگردانان بزرگی چون برناردو برتولوچی و میکل‌آنجلو آنتونیونی همکاری داشت.
پپلو بیش از هر چیز با نگارش فیلمنامه برای فیلم‌های ماندگار کارگردانان برجسته موج نوی ایتالیا شناخته می‌شد. او با نوشتن فیلم‌نامه‌ی «مسافر» (The Passenger) به کارگردانی آنتونیونی و بازی جک نیکلسون در سال ۱۹۷۵ که امروزه از شاهکارهای سینمای دهه ۷۰ میلادی به‌شمار می‌رود، به شهرت رسید. اما نقطه اوج کارنامه او، همکاری‌اش با برناردو برتولوچی در فیلم «آخرین امپراتور» بود که در سال ۱۹۸۸ جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی را برایش به همراه آورد؛ فیلمی که در مجموع ۹ جایزه اسکار به دست آورد.
جرمی توماس، تهیه‌کننده «آخرین امپراتور»، در گفت‌وگو با گاردین مارک پپلو را نویسنده‌ای درخشان و هنرمندی با روحیه‌ای عمیقاً متأثر از تاریخ توصیف کرد.
پپلو در سال ۱۹۴۳ در نایروبی به دنیا آمد و در خانواده‌ای هنرمند رشد کرد. او پس از اقامت کوتاهی در فلورانس، در دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد و سپس با تهیه‌کننده کانادایی آلن کینگ در لندن همکاری کرد. او در آن دوران مستندهایی درباره چهره‌هایی چون نورمن میلر، ویکتور وازارلی و ملینا مرکوری ساخت.
با این حال، پپلو بعدها اعتراف کرد که از ساخت مستند ناامید شده و به سمت فیلمنامه‌نویسی روی آورده است. او گفته بود: «فکر می‌کردم اگر فیلمنامه بنویسم، کنترل بیشتری روی فیلم خواهم داشت – هرچند این یک توهم بود.»
او ابتدا در نگارش فیلمنامه فیلم موزیکال «فلوت‌زن سحرآمیز» (The Pied Piper) ساخته ژاک دمی مشارکت داشت و سپس داستانی به نام خروج مرگبار (Fatal Exit) را نوشت که بعدها با عنوان «مسافر» توسط آنتونیونی ساخته شد. در ابتدا قرار بود خودش این فیلم را کارگردانی کند، اما در نهایت به دلیل مشکلات بودجه‌ای در پروژه قبلی آنتونیونی، این فرصت به او واگذار شد.
فیلم «مسافر» با سکانس پایانی مشهور و هفت‌دقیقه‌ای خود، به مرور زمان به یک اثر ماندگار تبدیل شد. جک نیکلسون، که در فیلم نقش یک خبرنگار را بازی می‌کرد، پس از اختلاف با استودیو «MGM» ، حقوق فیلم را خرید و باعث شد تا اثر دوباره در دهه ۲۰۰۰ مورد توجه قرار گیرد.
پپلو در کنار خواهرش کلر پپلو، که خود نیز فیلمساز بود و همسر برتولوچی محسوب می‌شد، در نگارش فیلمنامه فیلم «فصل بالا» (High Season) همکاری کرد. همان سال (۱۹۸۷) «آخرین امپراتور» نیز اکران شد که نقطه عطف کارنامه پپلو به‌شمار می‌آید. او سپس در نگارش فیلمنامه دو اثر دیگر برتولوچی نیز مشارکت داشت: «آسمان سرپناه» (The Sheltering Sky) در سال ۱۹۹۰ و «بودای کوچک» (Little Buddha) در سال ۱۹۹۴ با بازی کیانو ریوز در نقش شاهزاده سیدارتا.
پپلو در دهه ۹۰ رویای کارگردانی را نیز محقق کرد. نخستین تجربه‌اش در این زمینه، فیلم ترسناک روان‌شناسانه «ترس از تاریکی» (Afraid of the Dark) در سال ۱۹۹۱ بود که به مرور تبدیل به فیلمی مهم شد. او در سال ۱۹۹۶ نیز اقتباسی از رمان «پیروزی» نوشته جوزف کنراد را با بازی ویلم دفو و ایرن ژاکوب کارگردانی کرد.