پارتی بازی سلبریتی‌ها، یک دغدغه جهانی! | اصطلاح نپو بیبی به چه معناست؟
اختصاصی سلام سینما - مروا موسوی: «نپو بیبی»، «فرزند نپو» یا «فرزند پارتی»، مخفف «فرزند نپوتیسم» یا «فرزند خویشاوندسالاری» است. این اصطلاح به معنای فرزندانی است که از موقعیت خانوادگی برای ورود آسان به صنعت سرگرمی استفاده می‌کنند و موفقیت شغلی‌شان به‌طور قابل‌توجهی تحت تاثیر والدین مشهور یا تاثیرگذارشان است. این موضوع در سال‌های اخیر به موضوعی جنجالی بدل شده است؛ اصطلاحی که توجه جهانی را به نابرابری فرصت‌ها در صنعت سرگرمی جلب کرده است. این مسئله از هالیوود تا بالیوود و سینمای ایران امتداد دارد و نسل Z در شبکه‌های اجتماعی این بحث را به شکل کم‌سابقه‌ای داغ کرده است.
در پایان سال ۲۰۲۲، مجله نیویورک پرونده‌ای را به «نپو بیبی‌ها» اختصاص داد. سه سال بعد، در ۲۰۲۵، این اصطلاح همچنان بر سر زبان‌هاست و حالا به دغدغه‌ای جهانی تبدیل شده است. درحالی‌که کاربران شبکه‌های اجتماعی خواستار عدالت و شفافیت هستند، صنعت سینما و تلویزیون نیز مجبور شده در برابر این چالش جهانی واکنش نشان دهد.
چرا «نپو بیبی» اهمیت دارد؟
«نپو بیبی»ها از کودکی به پشت صحنه‌ها و شبکه‌های قدرتمند دسترسی دارند و این می‌تواند به سرعت به حضور روی پرده منجر شود. برایس دالاس هاوارد، دختر ران هاوارد، با صداقت می‌گوید از امتیازات خانوادگی خود استفاده کرده اما باید همچنان توانایی‌هایش را اثبات می‌کرده است. در مقابل، آبیشک باچان در بالیوود نمونه‌ای از واقعیت تلخ صنعت سرگرمی است که وقتی موفقیت به دست نیامد، حتی روابط خانوادگی هم نتوانست مسیر او را تضمین کند.
جهانی‌شدن بحث؛ فراتر از هالیوود
در هالیوود، نام‌هایی مانند لیلی رز دپ و مایا هاوک با نقد و شوخی‌های فراوانی مواجه‌اند. بالیوود شاهد بحث‌های شدیدتری است؛ نام‌هایی چون آلیا بهات و جانوی کاپور زیر ذره‌بین مخاطبان‌اند که مشروعیت حضورشان را به چالش می‌کشند. سینمای ایران نیز از این بحث مستثنا نیست، چهره‌هایی که والدین سلبریتی دارند درگیر انتقادهایی مشابه درباره فرصت برابر هستند.
پیامدهای منفی و مثبت «نپو بیبی»
پارتی‌بازی خانوادگی باعث حذف صداهای تازه و کاهش تنوع در صنعت سینما می‌شود. اعتماد مخاطب به اصل شایسته‌سالاری لطمه می‌خورد و چرخه‌ای تقویتی از شهرت و سرمایه برای افراد خاص ایجاد می‌کند.
اما روی دیگر سکه، انتقال تجربیات حرفه‌ای درون خانواده و حمایت از پروژه‌های مستقل است. بعضی نپو بیبی‌ها از امتیازاتشان به شکل مثبتی بهره گرفته‌اند؛ مثل برایس دالاس هاوارد که از شهرت خانوادگی برای جذب سرمایه به آثار مستقل و خلاقانه استفاده می‌کند.
نمونه‌های موفق
فراتر از سایه والدین نپو بیبی‌های موفق معمولاً چند ویژگی مشترک دارند: انتخاب‌های جسورانه، تمرکز بر مهارت و پذیرش شفاف امتیازات خانوادگی. برایس دالاس هاوارد و زویی کراویتز با فعالیت‌های مستقل خود، مایا هاوک و باران کوثری با کسب جوایز معتبر، و جان دیوید واشینگتن با نقش‌آفرینی‌های شاخص توانسته‌اند از نام خانوادگی فراتر رفته و هویت هنری مستقل خود را بسازند.
راهکارهایی برای تعادل‌بخشی
صنعت سینما برای مبارزه با عوارض منفی پارتی‌بازی، روش‌هایی همچون آزمون‌های کور و ناشناس بازیگری، شفافیت روابط مالی و مدیریتی، سرمایه‌گذاری هدفمند روی استعدادهای کم‌پشتوانه و کوتاه کردن زنجیره روابط شخصی در انتخاب بازیگران را پیش گرفته است. چنین اقداماتی می‌توانند اعتماد عمومی را بازسازی و مسیر عادلانه‌تری را برای همه استعدادها باز کنند.
نتیجه‌گیری
«نپو بیبی» بودن نه الزاماً یک برچسب منفی است و نه همیشه مزیتی تضمینی؛ بلکه فرصتی است که اگر با استعداد، پشتکار و مسئولیت اجتماعی همراه شود، می‌تواند بستری برای رشد فردی و همچنین گشودن مسیر برای نسل‌های بعد باشد. در نهایت، مسئولیت ایجاد تعادل بین فرصت‌ها بر عهده صنعت سینما، رسانه‌ها و مخاطبان است تا بتوانند از این امتیازهای خانوادگی در جهت افزایش کیفیت و تنوع محتوا بهره‌مند شوند.