اووه بول: هالیوود فاسد است و بازیگران بزرگ خود را فروخته‌اند
اووه بول، کارگردان پرحاشیه آلمانی که به ساخت اقتباس‌های بدنام از بازی‌های ویدیویی در دهه ۲۰۰۰ شهرت دارد، بار دیگر خبرساز شده است. وی با انتشار پستی بلندبالا و بی‌نقطه‌گذاری در فیس‌بوک، به شدت از هالیوود، بازیگران معروف، و تهیه‌کنندگانش انتقاد کرد.
بول در این پست مدعی شد که هیچ‌گاه از سوی صنعت سینما پذیرفته نشد چون «هرگز خودش را نفروخت.» او به‌ویژه به تهیه‌کنندگان فیلم «In the Name of the King»، یعنی رندال امت و جورج فرلا، حمله کرد و آن‌ها را «تهیه‌کنندگان آشغال هالیوود» خواند. بول ماجرایی را روایت می‌کند که طی آن این دو تهیه‌کننده روی صندلی‌اش در پشت صحنه پا گذاشتند و باعث شدند او به‌شدت واکنش نشان دهد: «بهشون گفتم گمشید. اونام فقط لبخند زدن. من تا ده شمردم. بعد رفتن.»
بیشتر بخوانید:
اتفاقی که نزدیک بود برد پیت را از هالیوود حذف کند!
پایان زندگی یک یاغی هالیوود؛ مرگ مایکل مدسن در ۶۷ سالگی بر اثر نارسایی قلبی
او سپس با لحنی تندتر، به ستارگان بزرگ هالیوود چون رابرت دنیرو، آل پاچینو، بروس ویلیس و نیکلاس کیج حمله کرد و آن‌ها را به «فروختن میراث‌شان» برای پول امثال امت و فرلا متهم کرد. «همه‌شونو بفرستین به جهنم»، بخشی از سخنان صریح اوست. بول هالیوود را ترکیبی مسموم از «سکس، طمع، نمایش و اضطراب» توصیف کرد.
او تنها از معدودی آثار سینمایی چون «Tropic Thunder»، «Maps to the Stars» و «The Studio» به عنوان نمونه‌های خودآگاهی هالیوود یاد کرد و در پایان، فضای فعلی هالیوود را تحت سلطه «روان‌پریش‌های بیدار» با «هیچ سلیقه واقعی» دانست.
بول که سال‌ها به دلیل فیلم‌هایی چون «House of the Dead» و «Alone in the Dark» مورد انتقاد شدید قرار گرفت و حتی مدتی از سینما فاصله گرفت تا رستوران‌داری کند، به نظر می‌رسد هنوز همان شخصیت عصیان‌گر و پرخاش‌جوی سابق باقی مانده است. او زمانی خودش را «تنها نابغه واقعی در صنعت فیلم» معرفی کرده بود و کارگردانانی چون مایکل بی و الی راث را «احمق‌های واقعی» خطاب کرده بود.
در کارنامه بول، فیلمی چون «Auschwitz» (۲۰۱۱) نیز به چشم می‌خورد که آن را «شاهکار جدی» خود نامیده است—فیلمی درباره هولوکاست با لحنی سرد و مستندگونه که فقط از کارگردانی مثل بول برمی‌آمد.
چه اووه بول را یک شورشی رادیکال بدانیم یا فقط یک فیلمساز ناکام و خشمگین، یک چیز قطعی‌ست: پرفورمنس‌های واقعی او نه در پشت دوربین، بلکه در شبکه‌های اجتماعی و عصبانیت‌های بی‌پایانش جریان دارد.
منبع: worldofreel