نقش عجیب همفری بوگارت پیش از کازابلانکا

همفری بوگارت یکی از بزرگ‌ترین ستارگان سینمای کلاسیک آمریکا به‌شمار می‌آید؛ با نقش‌آفرینی‌هایی ماندگار همچون ریک بلین در "کازابلانکا"، فیلیپ مارلو در "خواب بزرگ" و سم اسپید در "شاهین مالت". او عمدتاً با فیلم‌های نوآر، درام‌های کلاسیک و آثار جدی شناخته می‌شود. اما در ابتدای مسیر حرفه‌ای‌اش، در فیلمی علمی‌-تخیلی و ترسناک با عنوان "بازگشت دکتر ایکس" (The Return of Doctor X) ظاهر شد؛ فیلمی که کمتر کسی آن را با بوگارت به یاد می‌آورد.

این فیلم محصول ۱۹۳۹ و تنها تجربه بوگارت در ژانر علمی‌-تخیلی است. او در این اثر نقش یک دانشمند عجیب و غریب به نام دکتر موریس زاویه (Dr. Maurice Xavier) را ایفا می‌کند که به دلیل انجام آزمایش‌هایی مرگبار، محکوم به اعدام می‌شود. اما پس از مرگ، توسط پزشک هماتولوژیستی به نام دکتر فرانسیس فلگ (با بازی جان لیتل) دوباره زنده می‌شود. در ادامه، سری قتل‌هایی رخ می‌دهد که در آن قربانیان از خون تهی شده‌اند؛ قتل‌هایی که در نهایت منجر به افشای هویت واقعی دستیار دکتر فلگ یعنی "کِین" می‌شود؛ کسی که مشخص می‌شود همان دکتر زاویه‌ی زنده‌شده است.

در داستان مشخص می‌شود که زاویه با استفاده از خون مصنوعی به زندگی بازگردانده شده، اما برای زنده ماندن نیاز به خون کمیاب انسانی دارد. این نیاز او را وارد مسیر یک قتل‌عام می‌کند. فیلم با تلفیقی از عناصر آشنای داستان‌های "فرانکنشتاین"، "دراکولا" و حتی پیش‌درآمدی بر ژانر زامبی‌ها، ساخته شده اما نه در زمان اکران و نه تاکنون، مورد تحسین منتقدان قرار نگرفته است. با این حال، حضور همفری بوگارت در این نقش عجیب، نکته‌ای کنجکاوی‌برانگیز در کارنامه درخشان او محسوب می‌شود.

در حالی‌که بوگارت بعدها با فیلم‌هایی چون "کازابلانکا" به یکی از نمادهای سینمای قرن بیستم تبدیل شد، این فیلمِ فراموش‌شده یادآور دورانی است که او هنوز در جست‌وجوی جایگاه خود در هالیوود بود.

منبع: slashfilm