چه چیزی «Alien: Earth» را واقعی می‌کند؟
سریال جدید FX با عنوان «Alien: Earth» از همان قسمت‌های ابتدایی خود توانسته سروصدا به پا کند، با رویکردی تازه و گسترده نسبت به فرنچایز محبوب «Alien». این سریال برخلاف فرمول سنتی وحشت در یک لوکیشن محدود، دنیای خود را گسترش داده و با ایجاد بحران‌ها و مخاطرات بیشتر، جهانی پر از سایبورگ‌ها، موجودات مصنوعی و هیبریدها را به تصویر می‌کشد که همواره با طمع شرکت‌های بزرگ تهدید می‌شود. همانند هر اثر «Alien»، موجودات خطرناک نیز بخشی از قصه هستند و سریال سعی دارد داستان‌های تازه‌ای درباره آن‌ها تعریف کند.
با این حال، عنوانی دیگر با نام «Alien 2: On Earth» که گاهی «Alien Terror» نیز نامیده می‌شود، می‌تواند باعث سردرگمی مخاطبان شود. این فیلم علمی-تخیلی ایتالیایی در سال ۱۹۸۰، دنباله‌ای غیررسمی برای فیلم «Alien» ریدلی اسکات (۱۹۷۹) بود و اساساً با هدف کسب سود ساخته شد. فیلم تلاش می‌کند با داستانی زنان محور و فضایی، مخاطب را جذب کند، اما هرگز به استانداردهای اثر اصلی نمی‌رسد و با ریتم کند و روایت ضعیف خود، تجربه‌ای ناخوشایند ارائه می‌دهد.
در «Alien 2: On Earth» داستان با بازگشت فضانوردان از مأموریت فضایی آغاز می‌شود، اما تمرکز سریعا به زن جوانی به نام تلما جوایس (Belinda Mayne) منتقل می‌شود. تلما در تلویزیون درباره غارها صحبت می‌کند، اما ناگهان دچار دیدگاهی هولناک درباره آینده می‌شود. پس از سقوط سفینه فضایی روی ساحل، صخره‌ای عجیب و ضربان‌دار که در واقع موجودی بیگانه است، وارد داستان می‌شود و تیم اکتشاف غار تلما با آن روبه‌رو می‌شود. با وجود این عناصر هیجان‌انگیز، فیلم نتوانسته حس فوریت و ترس واقعی را منتقل کند و حتی صحنه‌های اوج نیز فاقد شدت لازم هستند.
این اثر تقلیدی، با داستانی سست و لحظاتی محدود از جلوه‌های ویژه، تنها به دنبال بهره‌برداری از نام و موفقیت فرنچایز «Alien» بود و بسیاری از سؤالات و گره‌های داستانی بی‌پاسخ می‌ماند. در نهایت، علاقه‌مندان به آثار مشابه بهتر است به فیلم‌هایی مانند «Pitch Black» یا «Galaxy of Terror» مراجعه کنند که تقلید از «Alien» را با احترام بیشتری انجام داده و تجربه‌ای سرگرم‌کننده ارائه می‌کنند.
منبع: slashfilm