به گزارش سلام سینما، کن امسال قاره نوردی کرده و مسئولین انتخاب برندگان بخش رقابتی اصلی خود را از بین اهالی سینما از نقاط مختلف جهان دور هم جمع کرده که این کار به نقل از خود سایت جشنواره رویکرد جهانی و بین المللی آنها را نشان میدهد . بعد از استیون اسپیلبرگ (2014) و برادران کوئن (2015) امسال جورج میلر استرالیایی (خالق چهارگانه ی مکس دیوانه ) به عنوان رئیس هیات داوران شست و نهمین دوره ی این جشنواره ی بزرگ انتخاب شده است که از نظر بسیاری انتخاب بحث برانگیز و جالبی است . آخرین فیلم میلر " مکس دیوانه : جاده ی خشم " سال گذشته به عنوان فیلم افتتاحیه از بخش غیر رقابتی در جشنواره حضور داشت که مورد تحسین بسیاری از منتقدین قرار گرفت و در مراسم اسکار هم خوش درخشید. این سومین باریست که نام میلر در بین هیات داوران این گردهمایی بزرگ دیده می شود .

دیگر اعضای هیات داوران بخش اصلی :

کتایون شهابی ( تهیه کننده – ایران )

شهابی کار خود را به عنوان پروموتر فیلم در FCF یا همان بنیاد سینمایی فارابی خودمان آغاز کرد . سپس در سال 1994 میلادی کمپانی خود را تحت عنوان "رسانه ی بین المللی شهرزاد SMI " تاسیس کرد که به گفته ی سایت جشنواره این کمپانی بزرگترین و مهمترین کمپانی خصوصی فعال در توزیع بین المللی فیلم ، مستند و تولیدات مشترک با کمپانی های خارجی در ایران است ! و فیلم های کارگردانان تحسین شده ای را به جهان معرفی میکند . در سال 2012 کمپانی خود با عنوان " نوری پیکچرز" را نیز در پاریس تاسیس کرد که فیلم های تحسین شده ای چون "قصه ها " ساخته ی رخشان بنی اعتماد ، برنده ی بهترین فیلمنامه از جشنواره ی ونیز در سال 2014 ، " چهارشنبه 19 اردیبهشت " جز برندگان ونیز در سال 2014 و " ناهید" ساخته ی آیدا پناهنده ، جز فیلم های برگزیده ی بخش نوعی نگاه جشنواره ی کن 2015 از این کمپانی بوده اند . وی در سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۱ عضو هیئت مدیره انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند ایران بود . شهابی در تاریخ ۲۶ شهریور سال ۹۰ همراه با محسن شهرنازدار، هادی آفریده، ناصر صفاریان، شهرام بازدار و مجتبی میرطهماسب به اتهام همکاری با بی بی سی فارسی بازداشت شد.  

آرنائود دسپلشن ( کارگردان و فیلمنامه نویس – فرانسه )

او برای اولین بار در سال 1992 برای فیلم " نگهبان " نامزد نخل طلای کن شد . سپس در سال 1996 برای فیلمی که من به دلایلی نمیتونم اسم کاملش رو بنویسم و به نام " چگونه درگیر مشاجره شدم " ازش یاد میکنم دوباره نامزد نخل طلا شد که فیلم نسل جدیدی از بازیگران فرانسوی را به جهان معرفی کرد . بازیگران فیلم های او جوایز متعدد و بزرگی را به دست می آورند به طور مثال کاترین دنوو در شست و یکمین جشنواره ی فیلم کن برای بازی در فیلم " داستان کریسمس " برنده ی جایزه شد . دسپلشن امسال برای فیلم " روزهای طلایی من " برنده ی بهترین کارگردانی از جشنواره ی سزار شد . او به تازگی اولین تئاتر خود به نام " پدر " نوشته ی آگوست استریندبرگ را کارگردانی و به روی صحنه برده که مورد تحسین قرار گرفته . او در مجموع 5 بار نامزد نخل طلا بوده که 3 بار آخر آن در سالهای 2000 ، 2008 و 2013 بوده همچنین او در سال 2015 برای فیلم " روزهای طلایی من " برنده ی SACD Prize از جشنواره ی کن شده .

کریستین دانست ( بازیگر – آمریکا )

دانست اولین بازی چشمگیر خود را بعد از بازی درچندین سریال ، فیلم تلویزیونی  و فیلم سینمایی در فیلم " مصاحبه با خون آشام " اثر نیل جوردن انجام داد و نامزد جایزه ی گلدن گلاب شد و این در حالی بود که او در آن زمان تنها 11 سال داشت . او با کارگردانان نامداری چون سوفیا کاپولا ، سم ریمی ، مایکل گاندری ، والتر سالس و جف نیکولز سابقه همکاری دارد . او همچنین در سال 2011 برای بازی در فیلم " مالیخولیا " ساخته ی لارس فون تریه برنده ی جایزه ی بهترین بازیگر زن از جشنواره ی کن شده است .

والریا گولینو ( بازیگر ، کارگردان ، تهیه کننده و نویسنده – ایتالیا )

در ابتدای کار بازیگری خود با دریافت جایزه ی بهترین بازیگر زن جشنواره ی ونیز برای بازی در فیلم "یک داستان عاشقانه " اثر فرانچسکو ماسلی وارد عرصه ی بین المللی شد . او با کارگردانان بزرگی چون بری لوینسون ، امانوئل کریالس ، والریا برونی و پائولو ویرزی به عنوان بازیگر همکاری کرده است . او اولین فیلم خود به نام Miele  را در سال 2013 ساخت که در بخش نوعی نگاه کن برگزیده شد و جایزه ی Prize of the Ecumencial Jury را از آن خود کرد .او اخیرا در فیلم Per Amor Vostro اثر جوزف ام. گاوودینو بازی کرده که برنده ی جایزه ی بهترین بازیگر زن از جشنواره ی ونیز شد . او در حال حاضر در حال کار روی فیلم بلند بعدی خود است .

مَدس میکِلسِن (بازیگر – دانمارک )

با بازی در سه گانه ی Pusher اثر نیکلاس ویندینگ ریف شناخته شد و با بازی در نقش منفی فیلم جیمزباندی " کازینو رویال " به شهرت رسید . او با کارگردانانی همچون سوزان بیر ، نیکولاس آرسل و آرنولد دس پَلییر همکاری کرده است . در سال 2012 برای بازی در فیلم " شکار" اثر تحسین شده ی توماس وینتربرگ برنده ی جایزه ی بهترین بازیگر مرد از جشنواره ی کن شد . او در فیلم های " دکتر استرنج" از کمپانی مارول و فیلم جنگ ستاره ای دیزنی به نام Rogue One که مقدمه ای بر جنگ ستارگان است بازی می کند که به زودی اکران خواهند شد .

لازلو نِمِس ( کارگردان و فیلمنامه نویس – مجارستان )

متولد بوداپست ، از سنین کودکی به ساخت فیلم علاقه مند شد . پس از تحصیل در رشته های تاریخ ، روابط بین الملل و فیلمنامه نویسی به عنوان دستیار بلاتار در فیلم " مردی از لندن " با او همکاری کرد . اولین فیلم بلند او به نام " پسر شائول" در سال 2015 برنده ی جایزه ی Grand Prix از جشنواره ی کن شد همچنین این فیلم اولین فیلم مجاری ای شد که جایزه ی گلدن گلاب بهترین فیلم خارجی و همچنین دومین فیلم مجاری ای شد که جایزه ی اسکار خارجی زبان را از آن خود کرد .

ونسا پارادایس (بازیگر و خواننده – فرانسه )

بازیگر و خواننده ی شناخته شده ی بزرگی که در هر دو عرصه به شهرت بین المللی دست یافته است . او با پاتریک لِکونت در فیلم " دختری روی پل" ، پاسکال چائوملی در فیلم Heartbreaker ، ژان مارک ولی در فیلم Café de Flore ، جان تورتورو در فیلم Fading Gigolo همکاری کرده است . جدیدترین آلبوم موسیقی ونسا پارادایس به نام Love Songs در سال 2014 برنده ی جایزه ی Victoire de la Musique  شده است.

دونالد ساترلند ( بازیگر – کانادا )

یکی از بازیگران بسیار قابل احترام ، پرکار و همه فن حریفی که بیش از 150 فیلم در کارنامه ی کاری خود دارد. او با کارگردانان بزرگی همچون رابرت آلدریچ ، رابرت آلتمن ، رابرت ردفورد ، برناردو برتولوچی ، آلن جی پاکولا ، فدریکو فلینی ، الیور استون و جو رایت به عنوان بازیگر همکاری کرده است . او در سری فیلم های محبوب و موفق " بازی های قحطی " در نقش رئیس جمهور اسنو بازی کرده است .

هیات داوران بخش کارهای نو یا نوعی نگاه :

مارتِ کِلِر (رئیس هیات داوران این بخش) _ بازیگر اهل سوئیس

کِلِر نمونه ی بارز یک هنرمند بدون مرز جغرافیایی و هنری است. بیشترین علاقه ی او به رقص است . قبل از ملحق شدنش به تئاتر شیلر در برلین و اولین حضورش در تلویزیون آلمان به مدت سه سال در مدرسه ی استانیسلاوسکی در مونیخ به تحصیل رشته ی تئاتر پرداخت . سال 1966 بعد از اولین نقشی که در نمایش "مراسم خاکسپاری" جورج همیلتون در برلین بازی کرد به پاریس نقل مکان و فعالیت سینمایی خود را در کنار فیلیپ دِ بروکا (کارگردان فیلم The Devil by the Tail  1969 و Give Her the Moon 1970) و کلود للوش (کارگردان فیلم And Now My Love 1974) آغاز کرد . او به سرعت وارد عرصه ی بین المللی شد و در هالیوود در فیلم The Marathon Man 1976 به کارگردانی شلزینگر همبازی داستین هافمن شد . این نقش باعث شد او در فیلم Fedora 1978 به کارگردانی بیلی وایلر نقش اصلی زن را بدست آورده و با این فیلم در جشنواره ی کن همان سال حضور یابد . استعداد زیاد او باعث شد که به راحتی در ژانر های مختلف از کمدی تا درام ، رمانس تا دلهره آور با کارگردانان بزرگی همکاری کند ، جان فرانکن هیمر ( "یکشنبه ی سیاه" 1977) سیدنی پولاک ( Bobby Deerfield 1977) ، نیکیتا میخایلکوف ("چشمان تاریک" 1987) و اخیرا بِنُوا ژاکو (The School of Flesh 1998). او رئیس هیات داوران دوربین طلا در سال 1994 بوده است . او در این باره گفته است : " در هر فیلم اولی همچون هر اولی دیگر یک خلوص و شگفتی تکرار نشدنی ای وجود دارد ، یک اشتیاق سرکش برای گفتن و نشان دادن چیزی به ما "

جسیکا هاوسنِر _ کارگردان و تهیه کننده ی اهل استرالیا

متولد 1972 ، هاوسنر در آکادمی فیلم وین در رشته ی کارگردانی تحصیل کرد . اولین فیلم کوتاه او به نام Flora در 1996 برنده یوزپلگ فردای جشنواره ی لوکارنو و فیلم بعدی او به نام Inter-view در سال 1999 برنده جایزه ی Special Mention هیات داوران سینه فونداسیون جشنواره ی کن آن سال شد . همان سال او کمپانی خود با نام Coop99 را با باربارا آلبرت ، آنتونین سوبودا و مارتین گِشلاخت تاسیس کرد . جشنواره ی کن دو فیلم اول او " ریتای دوست داشتنی" 2001 و " هتل" 2004 را در بخش نوعی نگاه برگزید . این فیلم ها به تیزهوشی و فهم بالای او در مقام کارگردان گواهی می دهند. فیلم Lourdes 2009 او که تجسسی است درتردید به معجزه ی شفا یافتن ، نامزد شیر طلا و برنده ی 4 جایزه از جشنواره ی فیلم ونیز و جایزه ی بهترین بازیگر زن از جشنواره ی فیلم اروپا شد .

دیگو لونا – بازیگر ، کارگردان و تیه کننده ی اهل مکزیک

او برای فیلم " همچنین مادر تو " اثر آلفونزو کوئاررون برنده ی جایزه ی مارچلو ماستوریانی از جشنواره ی فیلم ونیز شد . از فیلم های مطرح او میتوان به Abel 2010 ، "سزار چاوز" 2014 و "آقای خوک" 2016 اشاره کرد . او فیلم های بسیاری را تهیه کنندگی و در فیلم هایی چون Milk 2008 ، The Terminal 2004 و Elysium 2013 به ایفای نقش پرداخته است .

روبن اوستلوند – کارگردان اهل سوئد

او تا به حال 3 بار با فیلم های تحسین شده ی "فورس ماژور" 2014 (نامزد بهترین فیلم گلدن گلاب) ، Play 2011 و "بی اختیار" 2008 در جشنواره حضور داشته و برنده ی 2 جایزه از جمله جایزه ی ویژه ی هیات داوران بخش نوعی نگاه شده است.

سلین سالِتِ – بازیگر اهل فرانسه

او تا به حال با 5 فیلم در جشنواره ی فیلم کن حضور داشته . از فیلم های مطرح با بازی او میتوان به Rust and Bune 2012 به کارگردانی ژاک اودیارد و  Marie Antoinette 2006 به کارگردانی سوفیا کاپولا اشاره کرد.

در قسمت پنجم پرونده ی جشنواره ی بین المللی کن به معرفی فیلم های بخش نوعی نگاه می پردازیم