با وجود این که فیلم گلادیاتور 2 تا یک هفته دیگر اکران نمی‌شود، تا کنون نظرات مثبت زیادی از جانب منتقدان دریافت کرده است. برخلاف انتظارات، قسمت دوم نسبت به قسمت اصلی و نخست این فیلم امتیاز بالاتری دارد.

گلادیاتور نسخه سال 2000 با بازی راسل کرو و واکین فینیکس از بین بیش از 250 نقد نوشته شده توانسته تنها امتیاز 80 از 100 را در وب‌سایت راتن تومیتوز به خود اختصاص دهد. این امتیاز برای اثری که برنده جایزه اسکار بهترین فیلم سال شده کمی پایین و عجیب است.

این در حالی است که فیلم گلادیاتور 2 از بین 152 رای توانسته تا کنون امتیاز 76 از 100 را در راتن تومیتوز داشته باشد.

منتقدان بیش از هر چیز دیگری بازی پاول مسکال و دنزل واشنگتن را در قسمت دوم این فیلم تاریخی- حماسی ستوده‌اند. نقش‌آفرینی دنزل واشنگتن به قدری توجه‌ها را به خود جلب کرده که از الان زمزمه نامزد شدن او برای بازیگر نقش مکمل در اسکار به گوش می‌رسد. شاید حتی بتواند این مجسمه طلایی را برای دومین بار با خود به خانه ببرد.

اگر به کارنامه هنری ریدلی اسکات، کارگردان 86 ساله از سال‌های 2012 تا کنون نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم پس از فیلم‌های «The Last Duel» (آخرین دوئل) محصول 2021 و «The Martian» (مریخی) محصول 2015، گلادیاتور 2 بیشترین امتیاز را از منتقدین کسب کرده است.

فیلم آخرین دوئل 85 از 100 و مریخی 91 از 100 را دریافت کرده است.

ریدلی اسکات درباره ساخت قسمت دوم گلادیاتور گفت: "هنگامی‌که فیلمی در این مقیاس می‌سازید، همه چیز جدی می‌شود. باید اهداف خود را شناخته و با یکدیگر به سمت آن گام بردارید. من توانستم به آنچه می‌خواهم برسم؛ زیرا این فیلم جلوه‌گر تمام تجربه‌های من است. برای ساخت قسمت دوم گلادیاتور بدان احتیاج داشتم و از لحظه به لحظه آن لذت بردم.

از این که دنباله‌های «Alien» (بیگانه) و «Blade Runner» (بلید رانر) را نساختم پشیمانم. به همین خاطر این یکی را باید خودم میساختم. اولیت زیادی برای من داشت. زمان زیادی را وقف فیلم‌نامه آن کردم.

گلادیاتور 2 شاید بزرگ‌ترین اثری باشد که تا کنون ساخته‌ام، اما به گمانم نسخه اصلی به دلیل بار احساسی، خشونت و اخلاقیات در میان مردم محبوب‌تر باشد.

از بازگشت به کلوسئوم احساساتی نشدم، اما هیجان‌زده چرا.

پاول مسکال من را بسیار به یاد ریچارد هریس فقید می‌اندازد. او انرژی و شیطنت خاص خود را دارد. بازی پاول مسکال و راسل کرو در هر دو قسمت گلادیاتور فوق‌العاده است. اگر از لحاظ امتیاز باشد، بالاترین به این دو بازیگر تعلق خواهد گرفت. هردو بازیگران فیزیکی و بسیار بااستعداد، همراه با صدای گرم و جذاب‌اند.

من شخصیت دنزل واشنگتن را براساس نقاشی‌های رنگ روغن هنرمند فرانسوی ژان لئون جروم طراحی کرده‌ام. او از ریش و سیبل شخصیت خود خوشش نیامد، جز آن عاشق همه جنبه‌های او شد."

چندی پیش راسل کرو در مصاحبه‌ای با پادکست US گفت که ایده ساخت قسمت دوم گلادیاتور به او حس خوبی نمی‌دهد. از نظر این بازیگر ممکن است این دنباله به وجه اخلاقی یک شخصیت خاص در داستان آسیب وارد کند.

می‌توانید نگرانی راسل کرو را درک کنید. به عظمت شخصیت او در نسخه کلاسیک پر از مبارزه و توطئه ریدلی اسکات بیندیشید. شخصیتی کاریزماتیک و با ابهت که از یک سرباز به برده و از یک برده به ناجی روم بدل می‌شود؛ نقش‌آفرینی بسیار موفقیت‌آمیز در فیلمی که چیزی کم تداشت.

داستان فیلم گلادیاتور 2

پس از فتح روم توسط امپراتوران دیکتاتور و ستمگر، لوسیوس، خواهرزاده امپراتور کمودوس، مجبور می‌شود به عنوان برده برای مبارزه وارد کلوسئوم شده و باید قدرت کافی را برای بازگرداندن جلال و شکوه به مردم سرزمین خود پیدا کند.

به چندی از نقدهای نوشته شده بر قسمت دوم گلادیاتور نگاهی می‌اندازیم.

نقدهای مثبت گلادیاتور 2

دیلی تلگراف

تسلط کامل دنزل واشنگتن بر چنین نقش جذابی برای مخاطبان لذت خالص به ارمغان می‌آورد. هر حرکت او نشان از قدرت و راحت بودن در این مقام و جایگاه دارد. تمام دیالوگ‌های او شما را غافلگیر می‌کند. متاسفانه دنزل واشنگتن به قدری خوب است که بازی سایر بازیگران در سایه این هنرمند قرار می‌گیرد.

گاردین

این دنیاله بسیار دیدنی است. کلوسئوم با جلوه‌های ویژه طراحی نشده بلکه ماکتی واقعی و در ابعاد بزرگ است، تماشاچیان نیز همگی حضور فیزیکی دارند. به طرز عجیبی این فیلم بازسازی از نسخه اصلی و برای نسل جدید است.

نقدهای منفی گلادیاتور 2

تایمز انگلستان

فیلم گلادیاتور 2 ناامیدکننده‌ترین دنباله به کارگردانی ریدلی اسکات پس از فیلم «Prometheus» (پرومتئوس) است. تلاشی بی‌نظم با شخصیت‌های ناقص (البته با یک استثنا) همراه با داستان ضعیف.

ایندیپندنت

ای‌کاش می‌شد درباره گلادیاتور 2 همانند گلادیاتور 1 نوشت. برای فیلمی که ساخت آن اندازه یک قرن زمان برد، داستانش به گونه عجیبی با عجله پیش می‌رود. ایده‌های بی‌پشتوانه و اشاره‌های ضعیف به شخصیت راسل کرو در نسخه اصلی محصول 2000.

داستان آن کاملا تکراری است. گویا ایده قسمت نخست را بار دیگر بازسازی کنند. همانگونه که ماکسیموس با بازی راسل کرو، در پی انتقام گرفتن از مرگ خانواده‌ خود بود، لوسیوس با بازی پاول مسکال نیز قصد گرفتن انتقام سرزمین خود را دارد.

گلادیاتور 2 از لحاظ تاریخی نیز پر از اشتباه است. به گونه‌ای که تاریخ‌دان‌ها آن را اهانت‌آمیز خوانده‌اند. به عنوان مثال میدان مسابقات پر از آب و کوسه‌های گرسنه برای هیجان‌انگیزتر کردن صحنه‌های مبارزه است. در صورتی که این موضوع با واقعیت صدق نمی‌کند.

بازی جوزف کوئئین و فرد هچینگر به عنوان شخصیت منفی داستان، غیرقابل‌تحمل است.

قلب تپنده فیلم تنها یک چیز است: دنزل واشنگتن در نقش برده‌داری جاه‌طلب.

در کل به نظر می‌آید قسمت دوم به صورت یک ایده جذاب‌تر باشد. آیا می‌تواند جا پای قسمت اصلی بگذارد و نامزد و برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شود؟ به نظر می‌آید این احتمال وجود دارد. در هر صورت برای رسیدن به پاسخ این سوال باید چند ماه صبر کرد.

منبع: فوربز و ایندیپندنت