جذاب اما بسیار گیج‌کننده

ترجمه اختصاصی سلام سینما

از زمان انتشار فیلم کمدی فوق‌العاده هیولا و پدیده اصیل فرهنگی که اولین "شکارچیان ارواح" در سال 1984 بود، شاهد تعدادی پیروان،دنبال کننده ها و موفقیت های تصادفی بودیم، از «شکارچیان ارواح 2» در سال 1989 تا سریال‌های انیمیشن و بازی‌های ویدیویی و ساخت مجدد نچندادن موفق در سال 2016 - اما این یک دنباله نسلی برای دو فیلم اول است ، با کارگردان/همکار نویسنده، جیسون ریتمن (پسر ایوان ریتمن، کارگردان/تهیه‌کننده «شکارچیان ارواح») داستان را به زمان حال حاضر منتقل می‌کند (جذاب کننده) و آن را از شهر نیویورک به اوکلاهاما جابجا می‌کند (گیج کننده). شاید حتی از خواندن نقد من بر فیلم نیز حسابی گیج شوید.

«شکارچیان ارواح: زندگی پس از مرگ» گرد و غبار را از PKE meter، proton pack ، ghost trap و ectomobile (با صندلی شکارچی) تا سال 1984 را پاک می کند، یک یا دو جسد را از یخچال بیرون می کشد - همراه با مقداری باقیمانده داستان - و یک ساندویچ نوستالژی پربار، سیر کننده و در عین حال رضایت بخش را کنار هم می ریزد.

به طرز بی‌شرمانه‌ای از طرفداران فیلم اصلی پذیرایی می کند، در حالی که هیچ چیز جدیدی به آنها نمی‌دهد، داستان و طنز آن نیز به طور غیرقابل توضیحی برای جمعیتی بسیار جوان تر از آنهایی که به اندازه کافی قدیمی هستند که اولین فیلم را در زمان اکران آن دیده اند تنظیم شده است.

امتیاز تناقض‌آمیز PG-13، در مقایسه با PG اصلی نرمتر، و با محوریت نوه‌ی دختری 12 ساله و نوه‌ی چسری 15 سالهفرنچایز ایگون Spengler (مرحوم هارولد رامیس، که این فیلم به او تقدیم شده است)، نتیجه این ترسناک/کمدی درباره نابودگرهای ماوراء‌الطبیعه به طرز عجیبی دور از هدف است. این برای هر بزرگسالی که از نسخه 2016 (با یک گروه جدید و خدمه تمام زن) شکایت دارد، به نوعی خاطرات آنها را از "شکارچیان ارواح" خدشه دار کرده است، در حالی که مخاطب کاملاً جدیدی را هدف قرار داده است: مخاطبی که تقریباً هم سن و سال است - و با همان سلیقه‌های بی‌نظیر - مانند قهرمان‌های «پس از مرگ».

«زندگی پس از مرگ» غرق در پرستش نوستالژیک   Comic-Con-level ، وسایل و سنگ‌های معیار از نسخه اصلی، با نماهای ماندگار P.K.E. Meter proton packs refashioned و کادیلاک اصلاح شده 1959 که به Ecto-1 تبدیل شد، بدون در نظر گرفتن یونیفرم‌های پرواز‌، یک بیلبورد برای شیرینی‌های Stay-Puft و یک تیر آتش، در میان دیگر ارجاعات بصری. همه اینها خوب و باحال است، اما چیزی که در بیشتر فیلم از دست رفته حسی از هیبت و کمدی جذاب و هیجان‌انگیز است.

در اینجا یک جوک برای شما وجود دارد: سیگار و همستر چه مشترکاتی دارند؟ هر دو کاملا بی ضرر هستند، تا زمانی که یکی را روی آتش روشن کنید و آن را در دهان خود بچسبانید.

این به لطف دانشمند مشتاق «فیبی» (با نقش‌آفرینی مک‌کنا گریس شگفت‌انگیز) است، که همان عینکی را به صورت دارد که پدربزرگش داشت، و عاشق کنایه‌های بی‌رحمانه و کمدی شکنجه‌ است. شاید پدران مخاطب آن را حساب کنند. در حالی که ناله می‌کردم کمی خندیدم.

«فیبی» و برادر بزرگترش «ترور» (با بازی فیلم وولف‌هد که عمدتاً پس از سریال چیزهای عجیب‌تر نادیده گرفته شده است) با مادرشان (کری کوون) پس از اینکه خانه مزرعه ویران شده پدرش را به ارث بردند، به اوکلاهما نقل مکان کردند. (ایگون، که فقط در سایه نشان داده شده است، در یک مقدمه کوتاه می میرد) این ملک - که البته خالی از سکنه است - اتفاقاً نزدیک به زمین صفر فوران برون‌مایه‌ای بعدی است که همان موجودات ماوراء طبیعی بی قرار در پشت حوادث بدنام  Manhattan Crossripدر سال 1984 درگیر است: گوذر خدای باستانی سومری و دو حیوان وحشی اش، CGI، زول دروازه بان و وینز کلورثو، کیمستر، که شبیه چیزی از «پارک ژوراسیک» هستند که با هیولا در «بیگانه» رو به رو شده است.

مطمئناً، خنده‌های واقعی و صمیمانه‌ای وجود دارد که این‌جا و آنجا پاشیده می‌شوند، اما اغلب اوقات ما در طول سکانس‌های تعقیب و گریز بی‌قرار می‌شویم (مدت زمان فیلم حدود 20 دقیقه بیشتر از نسخه 1984 است) و توضیح می دهد که چرا ما در یک شهر کوچک در اوکلاهما هستیم و اگر کسی کاری انجام ندهد که «زول» و «کیمستر» و همکاران را از برگزاری تور تجدید دیدار باز دارد، در شهر کوچک اوکلاهما چه اتفاقی می افتد.

داستان اصلی با مادر مجرد «کالی»، پسر نوجوانش «ترور» و دختر 12 ساله «فیبی»  شروع می‌شود که وسایل خود را جمع کرده و به سمت شهر سامرویل، اوکلاهاما می‌روند. پس از مرگ پدر «کالی» و ترک "مزرعه خاکی" (همانطور که همه در شهر آن را می نامند) را ترک کرد، جایی که او مخفی شد و آزمایش های مرموزی انجام داد. فاش کردن این که «کووت» پیر دیوانه یکی از «ایگون اسپنجلر» بود که «کالی» را در کودکی رها کرد، ارتباطش را با همکارش «شکارچیان روح» قطع کرد و در تنهایی و بدهکار مرد، بد نیست. داستان باید بیشتر از این باشد، درست است؟ آنها ایگون (و مرحوم هارولد رامیس) را چنین نمی کنند، درست است؟ البته که نه - اما وقتی در نهایت توضیح داده ، آن را پاسخگو نیست. سوالات بی پاسخ زیادی وجود دارد.

مک‌کنا گریس در نقش فیبی که مانند یک مینی ایگون است، کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهد. (او در مورد این صحبت می کند که چگونه چیزهایی مانند اکثر افراد "عادی" احساس نمی کند، و ما را به این باور می رساند که او در نوعی طیف است، همانطور که ایگون مطمئناً چنین بود.) فیبی مرکز واقعی داستان است - کشف رازهای ترسناک در معدن متروک، تماشای ویدیوهای یوتیوب از شکارچیان ارواح در دهه 1980 و همکاری با دوست جدیدش پادکست (لوگان کیم) که خود را پادکست می‌نامد زیرا همیشه در حال ضبط صدا است، تا در مورد آن تحقیق کنند. همه غرغرها و غرغرهای ماوراء الطبیعه در اطراف شهر.

به پاکان داستان ارواح که به نحوی از این غوغاگر فرهنگ پاپ فرار کردند، هشدار داده می شود: موجودات بدخواه در قلب این فرنچایز، ارواح نیستند، و هرگز نبوده‌اند - حداقل به معنای سنتی ارواح انسان‌های متوفی. چیزی به نام «مونچر» در این فیلم وجود دارد که به عنوان "شبح" توصیف می شود، اما شبیه یک حلزون دریایی غول پیکر و چند پا است که فلز می خورد.

پل راد جذابیت کمیک آسان خود را به نقش «گری گوبرسون» می دهد، که ریک مورانیس / لوئیز تالی این داستان است و جذابیت مسخره و غیرمسئولانه ای دارد، ایده او برای برگزاری کلاس تابستانی مدرسه این است که در نسخه های VHS از فیلم های ترسناک مانند "کوجو" و "بازی بچگانه" استفاده کند.

به هر حال، بیشتر از مرد غول پیکر Stay Puft مارشمالو در فیلم اول ترسناک نیست،. این «شخصیت» در اینجا در یکی از لحظات جذاب فیلم که معلم مدرسه تابستانی فیبی (پل راد جذاب) را درگیر می کند، که علاقه ای به مادر مجرد بچه ها دارد، و و شخصیتی است که می‌توان برای تشخیص بسیاری از آیتم‌های پشتیبان - در صورت از دست دادن هر یک از آنها، به طور قابل اعتمادی روی او حساب کرد.

وقتی صحبت از آن شد، منطقی نیست که فیبی ، که همراه با ترور ، دوست دختر ترور (سلسته اوکانر) و یک روزنامه‌نگار صوتی مشتاق با نام مستعار پادکست (لوگان کیم)، در برابر ماوراء طبیعی اسلحه به دست می‌گیرد، می‌داند چگونه حتی با توجه به زیرکی او (به علاوه یک یا دو اشاره از آن سوی خاک). این یکی از حفره‌های داستانی فیلم است، که تعدادی از آن‌ها به اندازه‌ای بزرگ هستند که می‌توانند ectomobile را از آن عبور دهند.

با این حال، رابطه و حس بین بازیگرانی که نقش فیبی و پادکست را بازی می کنند، واقعی است و رابطه عاقلانه آنها از جمله لذت های اندک فیلم است.

ممکن است احمقانه باشد که با جزئیات در داستانی که از اصول احمقانه خود استفاده می کند، صحبت کنید، به شکل لباس های نمادین، کارتونی-ارواح-آرم (که در اینجا نیز ظاهر می شود، به طرز معجزه آسایی به اندازه کافی کوچک است که برای چندین کودک لاغر مناسب است).

خوب، اگر تمام چیزی که به دنبال آن هستید ارواح گذشته است که به طرز عجیبی کمرنگ شده اند، به آنچه که لیاقتش را دارید می رسید.

انتخاب کارگردان/نویسنده همکار «رایتمن» برای تنظیم داستان اصلی در یک شهر کوچک و دورافتاده در میانه‌ی ناکجاآباد، انبوهی از نماهای آفتاب‌گرفته و «اسپیلبرجن» را به همراه دارد، و به‌طور مرتبی است که او این داستان را عمدتاً به‌عنوان یک داستان ماجراجویی کودکانه در «آدمکش‌ها» و «سوپر 8» طراحی کرده است. با این حال، از آنجایی که یک بار دیگر به نظر می رسد پایان جهان نزدیک است، ما دلتنگ هرج و مرج و جنون در شهر نیویورک هستیم.

اوج فیلم زمانی است که «شکارچیان ارواح: زندگی پس از مرگ» بر نوستالژی دوچندان می‌شود، لحظه‌ای که باید پیروزمندانه باشد، قابل پیش‌بینی، غم‌انگیز و در یک نمونه خاص، بیش از آنکه از نظر احساسی تأثیرگذار باشد، ترسناک‌تر و عجیب‌تر به نظر می‌رسد. وقتی زمان پاسخ دادن به این سوال فرا می رسد که با چه کسی تماس می گیرید، «شکارچیان ارواح: زندگی پس از مرگ» به عنوان یک بازی ناخوشایند خوش نیت و صمیمانه معرفی می شود.

منبع: شیکاگو سان تایمز

مترجم: وحید فیض خواه

شکارچیان روح: پس از مرگ Ghostbusters: Afterlife (2021)

تاریخ اکران: 19 نوامبر 2021

کارگردان: جیسون رایتمن

نویسنده: گیل کنان، جیسون رایتمن

توزیع‌کننده: سونی پیکچرز

بازیگران: مکینا گریس، فین ولفهارد، کری کون، پل راد، بیل مری، دن اکروید، ارنی هادسون، سیگورنی ویور، آنی پاتس

فیلمبرداری: اریک استیلبرگ

تدوین: دانا ای.گلوبرمن، نیتان اورلوف

موسیقی: راب سیمونسن

خلاصه داستان: یک مادر به همراه فرزندانش به یک شهر کوچک می‌روند. در این شهر آن‌ها باید ارتباط خود با ارواح و راز میراث مخفی پدربزرگ را کشف کنند.