حرف های زیاد اما ضعیف

هشدار: اگر فیلم را ندیده اید این مطلب را نخوانید.

اطلاعات فیلم:

روبان قرمز فیلمی به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا است. این داستان روایتگر یک زن است که بعد از جنگ برای پس گرفتن زمینشان به جنوب می آید اما با دو مرد آشنا می شود که هردو درگیر جنگ کشورشان هستند...

آزیتا حاجیان، پرویز پرستویی و رضا کیانیان در این فیلم به ایفای نقش پرداختند.این با حضور در هفدهمین جشنواره فجر برنده جایزه بهترین تدوین و کاندیدای بهترین کارگردانی شد.

نقد فیلم:

وقتی که اسم ابراهیم حاتمی کیا به میدان می آید، منتظر دیدن یک فیلم سیاسی تاریخی با یک حرف بزرگ دیگر می شویم. این فیلم هم این خصوصیات را دارد اما...

فیلم بعد از فیلم آژانس شیشه ای ساخته شد ولی دقیقا شبیه به هم بود. زوج پرستویی و کیانیان در دو فیلم بر سر دو اعتقاد کامل متفاوت باهم جنگیدند اما در فیلمی دو اعتقاد پیچیده تر و پایانی نامعلوم تا بیننده را به سوال بیاورد و دیگری دو اعتقاد ساده تر و پایان رسیدن به یک اعتقاد.

رضا کیانیان افغانستانی است، در جنگ معشوقه اش را از دست می دهد و به ایران می آید. پرویز پرستویی در جنگ تمام نیروهایش را بر اثر تشنگی از دست می دهد و افسرده می شود و به خنثی کردن مین ها مشغول است. یکی اعتقاد به این دارد تا در هر لحظه ای فرار کند و دیگری اعتقاد دارد باید تا آخرین نفس جنگید. یکی اعتقاد دارد به بررسی، یکی اعتقاد دارد به شک. داستان سخت است، چند اعتقاد دارد، نویسنده نمی داند با این داستان باز چه کند، نویسنده بیننده را به شک می اندازد تا به فیلم کشش بدهد، ولی بیننده بیشتر به جایی که از فیلم لذت ببرد هی به این فکر می کند این ها کی هستند؟ الان چی شد؟ اونجا چی شد؟ مثلا فیلم نیم ساعت است و بیننده 28 دقیقه مشاهده هی دارد فکر می کند و در دو دقیقه آخر به تمام نتیجه هایش می رسد. همین باعث می شود بیننده از فیلم هم خاطره بد هم لذتی نبرد. نویسنده در فیلم آژانس شیشه ای آمد کم کم دو اعتقاد را آورد و آنها را بررسی کرد. بعد هردو اعتقاد را سر و سامان داد و تصمیم را به مردم واگذار کرد. اما در این فیلم، چند اعتقاد بسیار مهم را آورد، هرکدام را یکجایی ول کرد و بعد به بدی بد تمام کرد. فیلم فیلم درستی است و مثل آزانس شیشه ای به چند مسئله پرداخته اما نتوانسته جمعش کند. پایان بندی هم که اگر بد است به خاطر داستان هولش است که آخرش را هم فقط تمام کرد و بس!

نسبت به کارهای دیگر ابراهیم حاتمی کیا، فیلم ضعیف بود و بیننده از ابراهیم حاتمی کیا ناامید می شود، کسی که شاید بهترین سازنده فیلم های دفاع مقدس است اما متاسفانه فیلم ضعیف است. البت ایده درست است اما داستان ضعیف است و نویسنده هم نمی تواند فیلم را جمع کند.

نتیجه گیری:

فیلم ضعیف است. نویسنده به چند عقاید بسیار مهم می پردازد و داستان را باز می کند، باز می کند و می کند تا دیگر نمی تواند جمع کند و فیلم را به نقطه بدی می رساند و باعث ضعیف شدن فیلم می شود تا نمره این فیلم از 10، 4 شود.