نگرشي بر "سرزمين خانه به دوش ها"

هر ساله همه نگاه ها به بزرگترین رویداد سینمایی دوخته می شود تا بهترین فیلم را معرفی کند که دستمایه تحلیل ها از زوایای گوناگون شود. سال 2021 برگزیده بهترین فیلم اسکار"سرزمین خانه به دوش ها" است این فیلم توانسته علاوه بر جایزه بهترین فیلم دو جایزه اصلی دیگر، جایزه بهترین کارگردانی و نقش اول زن را به خود اختصاص دهد. "سرزمین خانه به دوش ها" ساخته کلویی ژائو که خود نویسنده فیلمنانه، تدوینگر و یکی از تهیه کنندگان آن نیز می باشد، فیلمی جاده ای و خوش ساخت است. این فیلم 108 دقیقه ای با ایجاد موقعیت های متعدد زمانی و مکانی و همچنین حفظ تداوم منطقی فیلم می تواند مخاطب را تا آخر درگیر رویدادهای درون فیلم نماید.

فرن (فرانسیس مک دورمند) زنی است که با همسرش سال ها در یک کارخانه پارچه بافی در یکی از ایالت های شمالی امریکا کار و زندگی می کرده است. او با مرگ همسرش و تعطیلی کارخانه پارچه بافی زندگی خانه به دوشی در یک ون را انتخاب می کند. فرن در این نوع از زندگی با کوچ در کمپ های مخصوص همین افراد در ایالت های مختلف امریکا به گذران زندگی و کسب درآمد از شغل های موقت که در نزدیکی همین کمپ هاست می پردازد . این فیلم آنچنان که از عنوانش پیداست روایت زندگی قشری از مردم -خانه به دوشان- در یک قطعه از خاک زمین -امریکا- است. علاوه بر این که"سرزمین خانه به دوشان" داستان سختی زندگی این قشر و همچنین رکود اقتصادی امریکا را بیان می کند، نشانگر نکات ریز دیگری نیز می باشد که شاید منظور اصلی سازندگان اثر همین ها باشد اول این که اکثریت نزدیک به تمامی این افراد سالخورده هستند که به اقتضای سنشان دوران طلایی و شکوفایی اقتصادی را دیده و پشت سر گذاشته اند و تنها خاطره ای خوب از آن زمان برایشان باقی مانده است و دوم آنکه همه این خانه به دوشان سفید پوست هستند و هیچ رنگین پوستی را در میان این جمع نمی توان دید. شاید این گزینش ها استعاره ای از به پایان رسیدن نوعی از سبک زندگی برای جمعیتی از مردم امریکا که بیشتر سفید پوست هستند و خود را امریکایی اصیل می دانند، باشد. بنا بر این اگر چنین باشد آنگاه نوع دیگری از زندگی باید جایگزین آن شود و این همان چیزی است که برون متن فیلم -مراسم اسکار2021- گواه آن است یعنی در حالی که هیچ رنگین پوست یا غیر امریکایی تباری در فیلم ( خانه  به دوشان ) مشاهده نمی شود در برون متن، ترکیب نامزدها و گیرندگان جوایز اسکار درست در نقطه مقابل روایت تک ساحتی (نژادی) متن قرار دارد بدین معنی که اسکار با یک تکثرگرایی بزرگ از سفید پوستان، رنگین پوستان امریکایی تبار و غیر امریکایی تبار، راوی داستان دیگری در برون متن است. بدینسان درون متن و برون متن "سرزمین خانه به دوشان" نمایی از واقعیت امروز امریکا را به تصویر می کشد جامعه ای که در حال گذار از یک نظم تک ساحتی به یک فرآیند تکثرگرا  می باشد.