آکتور

در گسترده ی دنیایی که مردان و زنان با نقش های گوناگون، گاه واقعی و گاه ساختگی درگیر بازی های یکدیگر می شوند،  تنها یک چیز می تواند صحنه ی راستین زندگی  را به نمایش بگذارد؛ آن هم رسیدن به باوری واقعی است که از دل این بازی ها برون یافته و مسیر نهایی زندگی را به عینیت می رساند. 

سریال "آکتور" (Actor) ماجرای چند بازیگر تئاتر است که  در پی یافتن داستان واقعی آدمیان در بطن روزمرگی های آنان، قصه هایی ساختگی می آفرینند. خلق این صحنه های نمایشی که بیش تر به قصد امرار معاش می باشد، بستری  برای بروز  صحنه های واقعی  و فرصتی برای به فعل رساندن  رفتارهای پنهانی آدمیان ایجاد می کند.

انچه در  "آکتور" قابل تأمل و شایسته ی تفکر  می باشد، ظهور تصاویر شناخته و ناشناخته ای است که مخاطب از آدم‌های داستان، در قالب نقش ها و موقعیت های مختلف مشاهده می‌کند و او را به واکاوی و حتی به کشف و شهودی تازه از خویش وا می دارد. 

اینکه در کندوکاو و مرور خویشتن ردِ دومینویِ تمامی فعل و انفعالات در چینش مسیر زندگی گسترده تر از دایره ی فردیِ ما می باشد و اینکه در نهایت در گذرگاه صحنه های پیچیده ی زندگی گاه یافتن حقیقت وجودی خویش در مرز باریک میان نمایش و واقعیت اتفاق می افتد.