طنزی هوشمندانه

اختصاصی سلام سینما - در 6 جولای 1994، استودیو پارامونت فیلم فارست گامپ اثر رابرت زمیکس را نمایش داد. بازی طنزگونه تام هنکس باعث شد تا این فیلم در 6 بخش از جمله بهترین فیلم سال برنده شصت و هفتمین جوایز اسکار شود. 

اگرچه آی کیو فارست گامپ 75 است اما او خنگ نیست، او دنیا را واضح تر از اغلب افراد می بیند. از دریچه چشمان کودکانه او، به اتفاقات به طور ساده تر و قابل فهم تری نگاه می کنیم. نقش آفرینی تام هنکس در این داستان جذاب اخلاقی در نقش یک احمق دانا به نام فارست گامپ برای او یکی دیگر از جوایز اسکار را به ارمغان آورد. پارامونت، با این فیلم به کارگردانی رابرت زیمکس، فروش بالای باکس آفیس را از آن خود کرد. 

فارست در حومه آلاباما و در دهه 50 توسط مادری بیوه( با بازی سالی فیلد ) بزرگ شد، فارست با دیگران متفاوت است و باید گلیم خود را از آب بیرون بکشد، بعلاوه نه تنها با انتظارات دیگران بلکه با قلدری های سایر پسربچه ها نیز باید سروکله بزند. او به طور ناخواسته متوجه استعداد ذاتی اش می شود- می تواند مانند باد بدود و به دلیل همین استعداد برنده اسکالرشیپ فوتبال دانشگاه آلاباما می شود. بعد از این، دیگر چیزی نتوانست او را از دویدن بازدارد. 

فیلم حماسه ای الهام بخش از پشتکار و تلاش های خالصانه پسر جوانی برای مقابله با ناتوانی هایش است، علاوه بر این فارست گامپ روایت کننده طنز جسورانه ای از 40 سال تاریخچه سیاسی-اجتماعی ایالت متحده امریکا می باشد. فیلمنامه اریک راث، که اقتباسی است از رمان وینستون گروم، به طرز زیرکانه ای زندگی فارست را با وقایع مهم اجتماعی چند دهه گذشته در هم می آمیزد. فارست متواضع، با اشتیاق جالب توجه و ادب مادرزادی اش، با فارغ التحصیلی از دانشگاه، مبارزه در ویتنام، رقابت در مسابقات بین المللی پینگ پونگ، تاسیس کمپانی میگو، شرکت در موسسات خیریه و دویدن دورکشور موفق می شود تا با افرادی همچون الویس، جورج والاس، رئیس جمهور کندی از طریق نیکسون، دیک کاوت، جان لنون و ابی هافمن مواجه شود. 

با مقایسه معصومیت فارست با دگرگونی و کینه ای که در آن زمان وجود دارد، شاهد طنزی هوشمندانه درباره حماقت دانایی خواهیم بود. 

درحالیکه حمله فارست به مراکز بزرگ و پرقدرت سرگرم کننده و جالب است، فیلم به آهستگی به لایه های عمیق تر و تاریک تری وارد می شود: عشق فارست به همبازی دوران کودکی اش، جنی( با بازی رابین رایت ). مسیر زندگی جنی که در کودکی مورد ظلم واقع شده است، نوعی گمراهی است. او در هر حرکت اجتماعی آسیب پذیر است؛ برخلاف فارست که قدرت تشخیص اش او را از آسیب حفظ می کند، عجز جنی بازتابی از نبود ارزش ها و اعتماد به نفس درونی او است. 

تاحدی می توان گفت که جنی نشان دهنده اکثر مردم است. انتقاد منتقدین از فیلم به خودداری از پرداختن به  لحظات ناراحت کننده برمی گردد، اما می توان این طور به داستان نگاه کرد که چنین لحظاتی در تضاد با قدرت فارست بودند. بیشترین تحسینی که از زمیکس می شود به دلیل کارگردانی تاثیرگذار او است. 

زبان بدن هنکس همه چیز را می گوید. هنکس در هر شرایط گیج کننده یا بیگانه ای شروع به واکنش می کند، مخالفت شدید خود را نشان می دهد، یا در مواقع دیگر حرکاتی سرشار از خوشی از وی سر می زند. میکلتی ویلیامسون، در نقش دوست شیرین عقل فارست بسیار خوب بازی می کند، گری سینایس که پس از جنگ ویتنام پاهایش را از دست می دهد، بعنوان رهبر گروه به فارست حس ترحم دارد. 

منبع: هالیوود ریپورتر 

مترجم: مهتاب عیوضی