واکنش فرزاد موتمن به نخل طلای جعفر پناهی| مغرضانه یا واقع‌گرا؟
فرزاد مؤتمن، کارگردان و مدرس سینما، در یادداشتی به بهانه درگذشت محمد لخدر حمینه، فیلمساز الجزایری و هم‌زمانی آن با اهدای نخل طلای جشنواره کن به جعفر پناهی، به نقد نگاه سیاسی هیأت داوران این جشنواره پرداخت.
او در بخشی از این یادداشت که در واکنش به موفقیت اخیر پناهی نوشته شده، با یادآوری نخل طلای سال ۱۹۷۵ به فیلم «خاطرات سال‌های آتش زیر خاکستر» ساخته لخدر حمینه، نوشت: «در آن سال فیلم‌هایی چون "رهگذر"، "عطر زن"، "الکترا"، "معمای کاسپار هاوزر"، "لنی"، "زن رمانتیک انگلیسی"، "لمحه‌ای از ذن" و "آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند" در بخش مسابقه حاضر بودند، اما نخل طلا به فیلمی رسید که امروز کمتر کسی حاضر به تماشای دوباره آن است.»
مؤتمن با اشاره به فراموشی فیلم برنده و ماندگاری آثار رقبایش در تاریخ سینما، نتیجه گرفت: «کن تصمیم داشت با این انتخاب، استقلال یکی از مستعمرات سابق فرانسه را به رسمیت بشناسد. ارزش‌های سینمایی در این انتخاب نقش نداشتند.»
او همچنین به نقل از ژیل ژاکوب، دبیر وقت جشنواره، نوشت: «سال‌ها بعد، ژاکوب حتی نام لخدر حمینه را به یاد نداشت و هنگام گفت‌وگو از بغل‌دستی‌اش پرسید: اون عربه که بهش جایزه دادیم، اسمش چی بود؟»
به گفته فرزاد مؤتمن، این نمونه نشان می‌دهد که انتخاب‌های کن همواره به دلایل سیاسی و نه صرفاً هنری انجام شده‌اند.